به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، محققان در سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران در صدد بر آمدند تا با انجام طرحی پژوهشی فرآیند استخراج روغن از زیست توده را تسهیل کنند.

این طرح با عنوان «مطالعه تجربی استخراج روغن از زیست توده به روش آب زیربحرانی» توسط صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوی مورد حمایت قرار گرفت تا مسیر حرکت گسترش و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر هموارتر شود.

انجام این پژوهش به توسعه روشی مناسب برای کمک به افزایش بهره وری فرآیند تولید زیست سوخت و تامین انرژی برای آینده کشور کمک می کند. همچنین تسهیل تولید سوخت های جایگزین همچون بیودیزل را باید نتیجه دیگر این پژوهش بدانیم.

اما هدف از اجرای طرح توسعه روشی جدید و کارآمد بدون استفاده از حلال های متدوال برای استخراج روغن از زیست توده ریز جلبک در شرایط آب زیر بحرانی است. آزمایش های مشابه برای استخراج روغن با حلال آب زیر بحرانی نشان می دهد که دمای مناسب استخراج 150 درجه سانتی گراد به بالا و تحت فشار تا حدود 20 بار است. با توسعه این روش استخراج روغن از ریزجلبک ها به عنوان منابع لایزال انرژی تجدیدپذیر و آنچه به عنوان نفت روی زمین خوانده می شود با کارآمدی بسیار بالاتر و مصرف انرژی کم تر انجام می شود. این پژوهش در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد.

بر اساس این گزارش، تولید سوخت زیستی (biofuel) از منابع تجدیدپذیر زیست توده مانند ریزجلبک ها (Microalgae) یکی از مناسب ترین روش های دستیابی به منابع جدید انرژی است. ریزجلبک ها با تولید نزدیک به 50% ماده خشک روغن، در عین دارا بودن سرعت بالای بازتولید و سطح کشت کوچک تر، منابعی سرشار از ماده اولیه برای تولید سوخت زیستی و از آن جمله بیودیزل به شمار می‌آیند.

ریزجلبک ها با استفاده از نور خورشید و دی اکسیدکربن موجود در هوا، روغن و سایر متابولیت ها را تولید می کنند. ریزجلبک ها را می توان بر پسآب های کشاورزی و صنایع غذایی نیز کشت داد. ریزجلبک ها منابعی با ارزش برای تولید فرآورده های طبیعی شامل مواد اولیه دارویی و ریزمغذیی ها نیز هستند.

در این طرح پژوهشی، مطالعه تجربی روشی جدید و کارآمد برای استخراج روغن از زیست توده و از آن جمله ریزجلبک ها و بررسی امکان کاربرد صنعتی آن در کشور مد نظر است. روش های متداول فعلی شامل خشک کردن ریزجلبک و سپس استخراج روغن با پرس مکانیکی یا استخراج با حلال های صنعتی معمولی است و به ویژه مرحله خشک کردن، بسیار انرژی بر است.

همچنین در این پژوهش، برای استخراج از فرآیندی که با نام استخراج با آب زیربحرانی خوانده می شود به صورت دینامیک استفاده شد. پس در آن نیازی به مرحله پرانرژی خشک کردن وجود ندارد. این فرآیند دارای مزایای بسیاری است و از مهمترین آنها استفاده از آب به عنوان حلالی سبز و غیرآلاینده است. آب زیربحرانی، آب در فاصله دمایی 100 تا oC 374 است که با اعمال فشار، از جوشش آن و تولید فاز بخار پیش گیری می شود. این فناوری بیش از 7 سال است که در سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران توسعه داده و تاکنون بیش 10 مقاله علمی پژوهشی درباره این موضوع چاپ شده و همچنین دستگاه ساخته در مقیاس های مختلف به عنوان اختراع به ثبت رسیده است.

انتهای پیام/