به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، هزاران سال پیش کوه آتشفشان «الدوینیو لنگای» فوران کرد و رودخانه ای از خاکستر و گدازه را در پایین شیب خود روان ساخت.

چندی بعد قبیله ای انسانی از آنجا رد شد و رکورد صدها ردپای انسانی فسیلی را به جا گذاشت که تا به امروز دیده می شود.

سایت ردپای Engare Sero روبروی آتشفشان الدوینیو لنگای تشکیل شده است.

کوین هاتالا از دانشگاه چتمن به همراه محققان این ردپاهای ماقبل تاریخ را مورد بررسی قرار دادند تا در مورد انسانهای باستانی و زندگی آن ها اطلاعاتی به دست آورند.

این ردپاها که برای اولین بار توسط یک روستایی محلی کشف شده پیش از آنکه در سال 2008 مورد توجه محققان قرار گیرند - بین 5،760 تا 19،100 سال قدمت دارند. گمانه زنی های اولیه می گوید که احتمالاً ردها قدیمی تر هستند و قدمت آن به 120،000 سال قبل می رسد.

در هر صورت ، آنچه Engare Sero را ویژه می کند ، سن آن زیاد نیست بلکه گسترده بودن مجموعه رد پاهای حفظ شده آن است. در مجموع 408 ردپای که توسط گروه بزرگی از افراد به جای مانده است. این آفریقایان باستان چه کسی بودند و با گذشت از دشتهای چه کاری انجام می دادند؟

مطمئناً ، ما هرگز قادر نخواهیم بود دامنه زندگی و فرهنگ دیرینه آنها را بفهمیم، اما شگفت آور است که دانشمندان در واقع می توانند از این طریق جزئیات این جامعه از بین رفته را به دست آورند.

با توجه به اینکه انگشتان پا در مسیرها به راحتی قابل تشخیص است؛ هاتالا و تیمش می گویند که تمام این ردپاها توسط انسانهای برهنه باقی مانده است.

به نظر می رسد در میان ردپاها 17 عدد توسط افراد با سرعت متوسط ​​راه رفتن ایجاد شده اند، احتمالاً نماینده گروهی است که در جهت جنوب غربی با هم در حال حرکت بودند.

در این گروه تصور می شود که 14 نفر از این افراد زن بالغ به همراه دو پسر بالغ و یک پسر جوان بودند. محققان باتوجه به تفاوت سرعت در مجموعه ای دیگر شش نفره در حال حرکت در شمال شرقی، گفتند که بعید است این شش نفر با هم سفر کنند.

محققان می گویند در Engare Sero ردپای کودکان وجود ندارد که تعجب آور هم نیست؛ زیرا این منطقه عمدتاً برای اهداف جمع آوری مواد غذایی توسط افراد مسن استفاده می شود.

محققان گفتند که گذشته از شیرخواران که احتمالاً آنها را نیز حمل می‌کنند، بچه ها معمولاً از این نوع فعالیت های گروهی منع شده و در اردوگاه می ماندند.

انتهای پیام/