زهره حاجیان - یک کارشناس علوم اجتماعی با طرح سوالی می گوید: والدینی که قادر نیستند نیازهای معمول فرزندشان مانند غذا ،پوشاک ، مسکن ،بهداشت وآموزش را تامین کنند و از نظربهداشت روانی،امنیتی وضرورت های پرورشی حداقل های لازم را فراهم کنند آیا صلاحیت فرزند آوری را دارند؟

نبی الله عشقی ثانی با اشاره به اینکه روابط اجتماعی وانسانی پایه گذار تدوین قوانین حاکم برهر جامعه است می گوید: در موضوع تشکیل و اداره خانواده نیز ضرورت ها ،نیازها وباورهای مورد قبول مردم منشا و تنظیم کننده ارتباطات وکارکرد های خانواده است که به تبع آن وظایف و مسئولیت هایی را متوجه والدین می کند البته تحقق آن در بعد مادی نیازمند تامین وسایل و امکانات زندگی و در بعد انسانی نیازمند وجود عشق ،علاقه،دلبستگی ، محبت ،از خود گذشتگی وتلاش اعضاء خانواده است.

وی می گوید: آیا والدینی که فاقد حداقل های بیان شده هستند صلاحیت فرزند آوری را دارند؟ آیا پدر یا مادری که نمی توانند از کودک مراقبت و نیازهای اورا تامین کنند و از او در همه شرایط حمایت کنند و او را برای زندگی در جامعه آماده سازند صلاحیت پدر و مادر شدن را دارند ؟ آیا نبایستی برای حفظ حقوق این کودکان اقدام مناسبی انجام شود ؟

برای فرزند آوری هیچ محدودیت ومعیاری وجود ندارد

این مدرس ادامه می دهد: مطابق قانون حمایت خانواده ومقررات تعریف شده جوانانی که می خواهند ازدواج کنند وتشکیل خانواده دهند باید به لحاظ سن، سلامت وبهداشت روانی ، رشد جسمانی ،عدم ابتلا به بیماری های خاص واعتیاد شرایط تعیین شده ای را دارا باشند و تائیدیه لازم را ازمراکز بهداشتی ومراقبتی دریافت کنند وآموزش های اولیه روابط زناشویی را فراگیرند .

وی با اشاره به اینکه این ضوابط در مورد کسانی است که قصد ازدواج وتشکیل خانواده دارند و خودشان هم آنقدر توانمندی دارند که به متناسب بودن شرایط و ویژگی های یکدیگر پی ببرند و تصمیم آگاهانه ای بگیرند می گوید: اما در مورد موضوع بسیار پیچیده فرزند آوری ومسئولیت های مراقبتی وتربیتی فرزند هیچ معیار تعریف شده ای وجود ندارد و هر زوجی می تواند فرزندان متعددی داشته باشند وهیچ محدودیت ومعیاری وجود ندارد پس چه کسی باید از حقوق کودک وفرزندانی که به شکل ناخواسته متولد می شوند وخودشان اندک مداخله ای در تولدشان ندارند و والدینشان نیز توانائی وصلاحیت مراقبت وتربیت اورا ندارند، دفاع کند؟

باید والدین پیش از بچه دار شدن مجوز فرزند آوری بگیرند

آیا نمی توان والدین را وادار کرد قبل از آنکه صاحب فرزند شوند به لحاظ توانائی تامین نیاز ها، تعلیم وتربیت فرزند ورعایت حقوق کودک مورد پرسش وارزیابی قرار گیرند؟ و فقط زمانی مجوز فرزند آوری به آنان داده شود که اطمینان حاصل شود که قادر هستند به وظایف خود در مقابل فرزند بدرستی عمل کنند.

کارشناس علوم اجتماعی با بیان این مطلب می گوید: این اقدام نه تنها برای بررسی چگونگی تامین نیازهای فیزیولوژیکی وفراهم آوردن وسایل وامکانات تربیت کودک لازم است بلکه باید مشاوران با بررسی ابعاد و زوایای مسئله در مورد مجموع توانمندی های مادی به خصوص توانایی های غیر مادی ضروری والدین اظهار نظر کنند و نظر دهند آیا زوجین به لحاظ سلامت روانی و انجام وظایف والدینی مراقبت ،تربیت و پرورش فرزند دارای آمادگی لازم هستند؟ و نتیجه بگیرند که این زوج حق فرزند آوری دارند وشایستگی های والدینی را دارا هستند یا دارای شرایط و ویژگی های ضروری نیستند و تا زمانی که صلاحیت لازم را کسب کنند، بایستی شکیبا باشند و صاحب فرزند نشوند.

چگونگی تعلیم وتربیت فرزند یک موضوع شخصی است ؟

عشقی ثانی می گوید: شاید برخی بر این باور باشند که چگونگی تعلیم وتربیت فرزند یک موضوع شخصی واختصاصی است و دیگران و حتی دولت ها نباید در آن دخالت کنند در حالیکه امروزه ثابت شده است که تعلیم وتربیت امری اختصاصی نیست زیرا نتایج آن نه تنها فرزند وخانواده او را بلکه جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد.توجه کنیم که هر فردی از زمان خرد سالی ، دوران مدرسه وتحصیل و ورود به جامعه با افراد بسیاری ارتباط بر قرار می کند و آن ها را تحت تاثیر رفتار خود قرارمی دهد که پیآمد های خطیری برای فرد وجامعه دارد ،پس تعلیم وتربیت یک موضوع شخصی واختصاصی نیست و جامعه حق دارد بر نحوه تعلیم وتربیت افراد نظارت وبرای آن اصول وضوابطی تعیین کند وکسانی را که فاقد شرایط لازم برای فرزند آوری هستند تا فراهم شدن مقدمات ضروری از این اقدام بازدارد.

وی با اشاره به اینکه افرادی که به دلیل عدم تعلیم وتربیت صحیح معتاد می شوند ودیگران را معتاد می کنند، به رفتارهای ضد اجتماعی وبزهکاری می پردازند می گوید: این بچه ها محصول ناتوانایی وعدم تربیت ومراقبت صحیح والدین خود هستند و بسیار بجا وضروری است که زوجین قبل از فرزند آوری آموزش ببینند وبعد توانائیشان مورد ارزیابی قرار گیرد وفقط زمانی اجازه فرزند آوری بگیرند که متولیان امر با انجام بررسی های لازم به توانمندی آنآن اطمینان حاصل کرده باشند.

عشقی ثانی که قبلا از مدیران سازمان بهزیستی کشور بوده می گوید: اینکه آموزش والدین ومعیار های فرزند پروری شامل چه مقولاتی باشد وچگونه اجراء شود وارزیابی شود موضوعی است که باید توسط آموزش وپرورش ، وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی ومتولیان پیشگیری از آسیب های اجتماعی ودیگر نهاد های ذیربط تعیین و برنامه ریزی شده وبه اجرا گذاشته شود اما اصل موضوع ضرورت انجام ارزیابی و اخذ تائیدیه فرزند آوری والدین قبل از حاملگی و صاحب فرزند شدن موضوعی است که برای دفاع از حقوق کودک وهمه آحاد جامعه بایستی برنامه ریزی شود وسازکارمناسبی برای آن تعریف شود.

این مدرس دانشگاه در گایان می گوید: یاد آور می شود که تاخیر در اجرای این امر موجب ضرر وزیان به فرزند، خانواده و جامعه می شود.

خبرنگار و منتشر کننده : زهره حاجیان

700700