به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ایسکانیوز، سرهنگ محمود محمدخانی، رئیس جدید تربیت بدنی نیروی زمینی است که حضورش به واسطه ارتباط حوزه کاری او با بحث بازیکنان سرباز برای ورزشدوستان و مخصوصا فوتبالیها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. سرهنگ محمدخانی که مدیرعامل باشگاه نیروی زمینی هم محسوب میشود با حضور در خبرگزاری ایسکانیوز، در مورد حضورش در سمت جدید، اهداف نیروی زمینی در حوزه ورزش و البته بحث بازیکنان سرباز صحبت کرد. گفتوگوی تفصیلی سرهنگ محمود محمدخانی با خبرنگار گروه ورزشی ایسکانیوز را در ادامه میخوانید:
* در ابتدا بگویید که وضعیت ورزش نیروی زمینی را چگونه ارزیابی میکنید؟
وضعیت ورزش نیروها به سیاستهای ارتش بستگی دارد. در واقع برنامهریزیها با توجه به سیاستهای ابلاغی سازمان تربیت بدنی ارتش انجام میشود. اگر در ورزش ما فراز و نشیبی دیده میشود به شرح وظیفه اصلی نیروها برمیگردد. خوب میدانید که در وهله اول و قبل از ورزش، بحث امنیت و دفاع از مرزهای ایران اسلامی برای همه نیروهای سهگانه و قرارگاه پدافند مهم است. دیگر ماموریت و برنامهها قطعا از شرح وظایف اصلی متاثر میشود. توجه به رشته های مختلف ورزشی در نیروی زمینی متاثر از ماموریت های محوله به آن است. بعضی از رشته ها همانند فوتبال در قدم بعدی نزاجا قرار دارد و دلیلش این است که اولویت نیروی زمینی به خاطر وظیفه ذاتیاش فعلا در جای دیگری است. علت اینکه مثل سالهای گذشته نتوانستیم پررنگ ظاهر بشویم، این است که در اولویت اول باید به شرح وظیفه اصلی خودمان (توسعه ورزش همگانی و ارتقای امادگی جسمانی کارکنان پایور و وظیفه نزاجا) توجه کنیم. البته همه نیروها متوجه این قضیه هستند که ارتقای آمادگی رزمیشان مرتبط با آمادگی جسمانی و روانی بچههاست. این است که همیشه و همواره نیروهای ارتش توجه لازم را به بحث ورزش دارند. این که میبینید ورزش ما به یکباره و به صورت ناگهانی دچار فرود میشود و از بیرون، غیرمنتظره به نظر میرسد، برای ما توجیه لازم را دارد. شاید برای دیگران که اطلاعات درون سازمانی ندارند، عجیب باشد اما برای ما منطقی است.
* چرا فوتبال برای شما از درجه اهمیت زیادی برخوردار نیست؟
فوتبال هزینههای خاص خودش را میطلبد که الان در حد و اندازه مقدورات ما نیست، حتی بقیه تیمها و باشگاههای شخصی هم این توانمندی لازم را ندارند. به همین خاطر است که میبینیم بعضی از تیمها در لیگ برتر با مشکلات مالی عدیده روبرو هستند. البته این اتفاق به دلیل این نیست که هیأت مدیره باشگاه ناتوان است یا خدای ناکرده کادر فنی ناتوانی روی نیمکت نشسته است. ما به اولین چیزی که در ورزش نگاه میکنیم حوزه و توان آن باشگاه است. ما به تأسی از بعضی باشگاهها از لحاظ مالی نمیتوانیم در بعضی از رشتهها فعالیت کنیم که یکی از این رشتهها فوتبال است اما قاعدتا از نظر توانمندی مالی برای حضور در لیگ برتر، درگیر محدودیت مالی هستیم. البته همان طور که عرض کردم بسیاری از سازمانهای دیگر هم تحت تاثیر این موضوع هستند.
* به نظر میرسد میلی به تیمداری در فوتبال از سوی شما وجود ندارد. با این صحبت موافق هستید؟
آجا این طور سیاستگذاری کرده و در حال تقسیم ظرفیتهایی است که در هر نیرو دارد. یعنی الان ظرفیت خود را روی هندبال و بسکتبال برنامه ریزی کرده است و نیروی زمینی هم میخواهد در این دو رشته در سطح لیگ برتر فعالیت کند. مثلا قرار است ورزشهای آبی مانند قایقرانی به نیروی دریایی واگذار شود. برای نیروی هوایی و پدافند هوایی هم این تقسیمبندی صورت میگیرد تا از تمام ظرفیتهای آجا به طور مناسب بهرهگیری شود.
* با توجه به حضور شما در پست ریاست تربیت بدنی نزاجا دستهبندی و اولویت بندیتان برای حضور در ورزش چیست؟
برنامهریزی من نشأت گرفته از دستور فرمانده نیروی زمینی است. اولویت ما با وضعیت ماموریتی که فعلا داریم، توجه به رشته های ورزشی پایه و کاربردی است و فوتبال به لحاظ انجام برنامهریزی و بحث حوزه مالی، حاشیههای زیادی دارد و بحث خودش را میخواهد. هر چند توانمندیهای خود را دارد اما قطعا در ادامه کار، برنامههای فوتبالی را محدود میکنیم. با توجه به سابقه قهرمانی در بحث بسکتبال و هندبال، بخشی از هزینهها را از منابع داخلی میگیریم و البته هم از لحاظ درآمدزایی و هم به لحاظ نیروی انسانی، از ظرفیت داخلی استفاده میکنیم. هندبال و بستکبال را با همین وضعیتی که پیش رفته ادامه میدهیم و سعی میکنیم حضورمان پررنگتر شود. بخش ورزش را به این ترتیب دسته بندی کردیم که «ورزشهای کاربردی» در حوزه نیروی انسانی برای ما اولویت دارد، چون کمترین هزینه دارد و همچنین دارای سنخیت با بحث آمادگی رزمی نیروی زمینی است. مثلا دو میدانی، کوهنوردی، تیراندازی، شنا، کلیه ورزشهای رزمی و کشتی جزو اولویتهای نیروی زمینی در ادامه کار است. قاعدتا در نیمه دوم سال 96 و همچنین سالهای 97 و 98 دیدگاه ما مبتنی بر توسعه ورزشهای همگانی، دید ویژه به ورزشهای کاربردی و ورزشهای گروهی توپ و تور به ویژه هندبال و بسکتبال است.
* پس تمرکز شما سرمایهگذاری روی بسکتبال و هندبال است؟
بله، من چند روز پیش به فدراسیون بسکتبال رفته بودم و ما آمادگی لازم را برای حضور نیروی زمینی اعلام کردیم. هم در بسکتبال و هم در هندبال با قدرت به مسابقات لیگ برتر ورود میکنیم.
* با مربیانی هم به توافق رسیدهاید؟
هنوز چیزی قطعی نشده است. با دو تن از مربیان بسکتبال و هندبال که سابقه حضور در تیمهای ملی را دارند، موافقت ضمنی داشتهایم. فعلا در حال بررسی شرایط هستیم تا ببینیم در آینده چه میشود.
* در هندبال و بسکتبال به صورت صددرصد از نیروهای داخلی و سربازها استفاده میکنید؟
قاعدتا همینطور است. البته یار قرضی از نیروهای دیگر میگیریم.
* یعنی بازیکن جدید هم میخرید؟
بازیکنی خارج از نیروهای مسلح تا کنون نداشتهایم.
* باشگاه نیروی زمینی بزرگترین باشگاه ورزشی ایران است که نزدیک به 30، 40 تیم در لیگ برتر و سطوح پایینتر دارد. آیا در نظر دارید باشگاه نیروی زمینی را کوچک کنید؟
بحثی در مورد کاهش تعداد تیم ها نداریم؛ زیرا سیاست ما حفظ وضعیت موجود است که بایدآن را حفظ کنیم. قاعدتا هدف نیروی زمینی در لیگ برتر ابتدا بقا است و بعد به دنبال ارتقا هستیم. بررسی و آسیبشناسی میکنیم تا ببینیم در کدام ورزشها ظرفیت کمتری داریم یا آن رشته ورزشی مطالبات بیشتری را از ما دارد. نمیتوانیم مطالبات همه تیمها را فراهم کنیم. در مجموع چیزی به عنوان محدود کردن فعالیت ورزشی یا حذف رشتهای در تربیت بدنی نزاجا نداریم.
* برنامهای دارید که در رشتههای ورزشی دیگر هم تیمداری کنید؟
اگر به ما نفرات لازم را معرفی کنند، این کار را انجام خواهیم داد. البته باید در حد حرف نباشد و کار کارشناسی هم صورت بگیرد. همچنین باید مطمئن شویم در ادامه کار، مقدماتی از سوی نهاد مربوطه فراهم میشود که میتواند کار خود را ساماندهی کند. اگر این اتفاق رخ دهد قطعا راهی را باز میکنیم. مطمئنا اگر خودمان هم نتوانیم حمایت کنیم، نفرات را به آجا و سازمان تربیت بدنی معرفی میکنیم. تربیت بدنی به عنوان نیروی متولی، نفر را هدایت میکند و اصلا هم مهم نیست تیم مربوطه از نیروی زمینی است یا خیر. الان بحث مهم این است که بتوان از نفرات درست استفاده کرد تا در سطح آجا از آنها استفاده لازم شود. باز هم بحث را کلی نگاه میکنیم چون بحث آجا است. واقعا اگر کسی استعداد و توانایی لازم را داشته باشد، حمایتش میکنیم.
* یکی از موضوعات مهم مرتبط با حوزه کاری شما، تعیین وضعیت ورزشکاران سرباز است. بسیاری از بازیکنان حاضر هستند در لیگ یک و دو بازی کنند ولی به پادگان نروند. به نظر شما برای بازیکنان سرباز باید چه کار کرد؟
در بحث ورزش ما یکسری کارشناس داریم که در محیطهای ورزشی فعالیت و کارشناسی میکنند. اگر ورزشکار خوب و مستعدی باشد که بناست بعدا به جمع نیروهای وظیفه بپیوندد، برایش راهکار ایجاد میکنیم. با حمایت نزاجا و هماهنگی با ناجا در مسیر پذیرش قرار خواهد گرفت تا به یکی از مراکز آموزشی صفر نیروی زمینی هدایت شود.
پیشنهادهایی هم در ادامه راه به فرمانده نیروی زمینی تقدیم میکنیم. اگر واقعا ورزشکار قهرمانی در سطح ملی باشد حمایت میشود. ورزشکار یک هفته در مرکز آموزش میماند تا مشخصات اولیه او ثبت و کار سازمانی انجام و به تربیت بدنی نزاجا در جهت به کارگیری رشته مورد نظر منتقل شود. ورزشکاران دیگری هم هستند که در سطح ملی نیستند اما میتوانیم در ادامه برایشان موقعیتی ایجاد کنیم که رشد پیدا کنند و در آینده برای کشور تاثیرگذار باشند. البته برنامه ما در ادامه این است که ورزشکار بعد از سربازی به نزاجا منتقل یا مامور شود. در مجموع اگر رشته فعال ورزشکار با نیروی زمینی مرتبط بود، کنار ما فعالیت میکند، در غیر اینصورت اسمش را به تربیت بدنی نزاجا یا هر نیرویی که میتواند فعالیت بهتری داشته باشد، اعلام میکنیم تا در جایی دیگر از او استفاده بهینه شود.
* انتخاب بازیکنان امری سلیقهای است. به طور مثال برخی بازیکنان در تیمهای غیرنظامی مشتریان زیادی دارند اما مورد توجه تیمهای نظامی نیستند. برای آنها چه راهکاری دارید؟
روش کار ما از قبل هم این بوده که هر کسی انتخاب میشود، در پایگاه از او تست میگیریم. علاوه بر اینکه رزومه کاریاش را میخواهیم، کارهای کارشناسی هم انجام میشود. کارشناس و مربیانی داریم که سالها تجربه دارند، در نتیجه تست لازم را میگیریم و اگر ورزشکار در حد و اندازههای تیمهای نیروهای زمینی باشد قطعا از او دعوت میکنیم و اگر در این اندازه نباشد به آجا هدایت می شود. قاعدتا ورزشکار باید تلاش کند خودش را به حد و اندازه تیم برساند. فکر میکنم حق هر باشگاهی است که بهترینها را برای خودش در اختیار بگیرد. به هر حال کسانی هستند که ورزشکارند اما در حد و اندازهی تیمهای نظامی نیستند. هر چند فعالیت ورزشی منحصر به تربیت بدنی نیست. مسابقات داخلی در تیمها انجام میشود و از میان بازیکنان، برترینها انتخاب میشوند و نهایتا تیم های نیروی زمینی شکل میگیرد. اگر اینطور نباشد محلی برای رقابت و انگیزه وجود ندارد و منصفانه نیست که ورزشکاران بدون طی مراحل سیستماتیک وارد باشگاه شوند.
* برخی معتقدند که قهرمانان در بحث ملی باید از خدمت سربازی با تبصرههایی معاف شوند. شما در این باره چه نظری دارید؟
نیروهای مسلح بحث خدمت پادگانی را برای این بازیکنان تعریف نکرده و فوتبالیست و ورزشکاران دیگر باید در تیمهای نظامی به فعالیت ورزشی خود ادامه دهند. من با معاف شدن بازیکنان موافق نیستم زیرا باید به این موضوع توجه کنیم که تبعات تصمیم ما چیست و در ادامه چه خواهد شد. اگر این موضوع برای ورزشکاران ایجاد علاقه میکند ولی از سوی دیگر خیلیها انگیزه خود را از دست میدهند. این مملکت در دست ماست و وظیفه پاسداری از آن بر دوش ما قرار دارد. همچنین باید بگویم که به سربازان غایب توصیه میکنم که برگردند و دوران خدمت مقدس سربازی را پشت سر بگذارند.
* به طور مثال باشگاههای پرسپولیس و استقلال به وزارت ورزش تعلق دارند. وزارت ورزش میتواند در بخش اداری سرباز جذب کند اما تیمهای زیر مجموعهاش چنین قابلیتی را ندارند. فکر میکنید میتوان راهکاری برای بهبود شرایط فوتبالیستهای سرباز ایجاد کرد؟
قاعدتا در این موضوع وزارت ورزش در رأس قرار دارد. اگر آنها طرح خاصی در سطح نیروهای مسلح و ستاد کل دارند باید مطرح کنند. باید کار کارشناسی شده صورت بگیرد و در صورت تأیید، سپاه و ارتش ملزم به اجرا هستند. این اتفاقات از بالا به پایین انجام میشود و دست ما نیست.
* به بحث نیروی زمینی برگردیم. فکر میکنید چند مقام در فصل جاری کسب کنید؟
فعلا دنبال بازیکنان و مربیان هستیم و پس از بسته شدن تیمها باید در این باره نظر دهیم.
* اصلیترین خواسته امیر فرماندهی محترم نیروی زمینی ارتش از شما برای حضور در باشگاه نیروی زمینی چیست؟
اولین کار ما توسعه ورزش همگانی است. نیروی زمینی یک برنامهریزی ویژه برای ورزش خانواده و احیای ورزشهای کاربردی نیروی زمینی مثل ورزش های رزمی، کوهنوردی، تیراندازی، کشتی و ... دارد. همه یگانهای نیروی زمینی با کمترین هزینه این بخش را فعال میکنند. باید شرایطی را فراهم کنیم تا اگر استعدادی مثل سرباز ورزشکار میآید، هدر نرود. انشاءالله سال 97 یک مرکز استعدادیابی علمی و تخصصی خواهیم داشت. ورزشکاران را به مرکز تخصصی میفرستیم و از این عزیزان تست میگیریم که فکر میکنم کار بسیار خوبی میشود و به آینده ورزشمان کمک خواهد شد.
* نظرتان درباره دانشگاه آزاد اسلامی و فعالیتهای این دانشگاه در بحث ورزشی چیست؟
گاهی اوقات در حوزههای مختلف اتفاقاتی میافتد که آن حوزه متحول شود. یکی از این قضایا به وجود آمدن دانشگاه آزاد اسلامی بوده است. با توجه مسئولیتهایی که داشتهام در خیلی از مناطق کشور خدمت کردهام. گاهی برای داشتن تلفن عمومی دچار مشکل بودیم اما چند کیلومتر دورتر یک واحد دانشگاه آزاد وجود داشت. سال 83 در مریوان خدمت می کردم که 100، 150 کیلومتر با سنندج فاصله داشت اما از یک واحد دانشگاه آزاد برخوردار بود. اگر بخواهیم به نیمه پر لیوان نگاه کنیم، دانشگاه آزاد در بحث فرهنگ، تحصیل و آگاهسازی استانهای مختلف تاثیر بسیار مثبتی داشته و نگاه پدر و مادرها را به توانایی فرزندان خود در تمام استانها عوض کرده است. نقش دانشگاه آزاد در شعبات مختلف طوری نیست که بشود نادیده گرفت. نباید نیمه خالی لیوان را دید. فکر میکنم اگر در این حوزه همه قابلیتهای دانشگاه آزاد را به اندازه یک لیوان فرض کنیم، بیشتر از دو، سومش پر است و این پر بودن نکته مثبتی محسوب میشود. ما دست نیاز به سمت دانشگاه آزاد دراز میکنیم چون این توانمندی را دارد که به ما نیروی انسانی معرفی کند. اگر دانشجویی نه تنها در بحث ورزشی بلکه در زمینه علمی و حرفهای آماده به خدمت باشد، به ما معرفی کنند و ما هم صددرصد او را به معاونت نیروی انسانی معرفی میکنیم.
* درخواستی از دکتر علیاکبر ولایتی، رئیس هیأت مؤسس و هیات امنا دانشگاه آزاد اسلامی دارید؟
آقای دکتر ولایتی همیشه جزو مسئولان تراز اول مملکت ما بودند. در سطح کلان تقاضایم این است که شرایطی را ایجاد کنند تا مربیان ورزشی ما در سطوح نیروی زمینی، دریایی، هوایی و قرارگاه پدافند با امتیازات خاص به دانشگاه ورود پیدا کنند.
دومین درخواستم از دکتر ولایتی این است که دانشجویانی که دارای پروژه یا تخصص های مرتبط با نیرو های مسلح هستند را به نیروی زمینی ارتش معرفی کنند.
* نیروهای ارتش جمهوری اسلامی در مسابقات جهانی هم حضور فعالی دارند. در پایان کمی هم در این باره توضیح دهید.
مسابقات ارتشها در چارچوبی به نام سیزم برگزار میشود که نیروی زمینی در تیراندازی، صاحب عنوان و مقام است. همچنین در مسابقات پنجگانه نظامی و چتربازی عناوین خوبی را تا کنون کسب کردهایم که امیدواریم ادامهدار باشد.
گفتوگو از آرش محمدی و مهدی فیضیصفت
604