قطار آموزش عالی روی ریل قهقرا

همزمان با پیشرفت جهان کنونی، عده زیادی معتقدند که آموزش عالی نتوانسته بشر را به آنچه در قرن بیست و یکم مورد نیاز بوده برساند و تحصیلات تکمیلی عملا دچار نوعی شکست سیستمیک شده است. در ادامه این گزارش با بررسی منابع موجود و دانشگاه‌های جهان به بررسی این وضعیت می پردازیم.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، کسب تحصیلات تکمیلی در گذشته آرزوی بسیاری از جوانان بود اما امروزه با بالا گرفتن مشکلات اقتصادی و بحث بیکاری، جای خود را به دغدغه‌های دیگری داده است. با توجه به واقعیات موجود در جهان کنونی باورها به این سمت و سو رفته است که تحصیلات تکمیلی در دنیای واقعی نتوانسته آن چیزی که انتظار می رفت را برآورده کند و همین مسئله جای نگرانی بسیاری را برای هر جامعه ای به وجود می آورد.

اما آیا واقعا تحصیلات تکمیلی توانسته بشر را به آنچه در قرن 21 به آن احتیاج است، برساند یا خیر؟

ارائه آمارها و نظرات کارشناسان

«جیمز کارلینی» در « اینترنشنال پالسی دایجست » طی گزارشی نوشت: «بسیاری از دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها همچنان برای برنامه‌های درسی تاریخ گذشته خود هزینه می‌کنند.» گزارش‌های تازه منتشر‌ شده از استرالیا تا آمریکا نشان می‌دهد که تحصیلات عالی در قرن بیست و یکم قادر به آماده سازی فارغ التحصیلان برای ورود به بازار کار با توجه به شرایط شغلی که به سرعت در حال تغییر بوده و عمدتا و الزاما تغییراتی تکنولوژیک نیستند، نبوده است.

انجمن جهانی اقتصاد (WEF) ادعا می کند که آموزش عالی یک «شکست سیستمیک» است که فارغ التحصیلان را به مهارت های مورد نیاز برای حل مشکلات قرن بیست و یکم تجهیز نمی کند. «ABC News Australia» نیز نوشت که آموزش عالی جوانان را با شکست مواجه کرده؛ زیرا به آنها بیش از حد لازم مهارت می آموزد، این در حالی است که حقوق‌های کم باعث نارضایتی آنان است.

« فوربس » در مقاله ای با اشاره به یک نظرسنجی درمورد «آی بی ام» نشان می دهد که فقط 49 درصد از دانشگاهیان و رهبران صنعت معتقدند آموزش عالی با نیازهای دانشجویان منطبق است. با این وجود 41 درصد از شرکت کنندگان احساس می کردند آموزش عالی همچنان به نیازهای صنعت پاسخ نمی دهد. به نظر می رسد دانشگاه‌ها نمی‌توانند آن چیزی را که فارغ التحصیلان به عنوان یک مدرک دانشگاهی نیاز دارند در دسترس آنان قرار دهند.

نظرسنجی که در سال 2018 توسط موسسه « گالوپ » با همکاری کالج « بیتس » انجام شد، نشان داد که 80 درصد از فارغ التحصیلان، کار معنی دار را مهم می دانند اما کمتر از نیمی از آنها در حرفه هایشان هدف پیدا کرده اند. کار معنی دار، کاری است که در طولانی مدت با آن سر و کار دارید و احتمال بیشتری برای موفقیت دارد. 26 درصد از فارغ التحصیلان نیز اعلام کردند که آن‌ها از کاری که انجام می دهند راضی هستند و 23 درصد نیز اظهار داشتند که انتظارات واقعی از فرصت‌های شغلی پس از فارغ التحصیلی ارائه می‌شود. این شکاف تمام بخش های زندگی آن ها، به ویژه رفاه عمومی را تحت تاثیر قرار داده است.

تنها 6 درصد از کسانی که هدف پایین در کار خود دارند، دارای سطوح بالایی از رفاه عمومی هستند. درحالی که 59 درصد افراد با اهمیت بالای کار، دارای رفاه بالاتری هستند. فرصت‌های شغلی کمتر، عدم کارآیی، بدهی‌های دانشجویان و ضعف بهداشت روانی، فاجعه‌هایی برای اکوسیستم آموزش عالی هستند. خلاصه گزارش اینترنشنال پالسی دایجست، تغییر اساسی را از آموزش عالی به برنامه‌های یادگیری داخلی نشان می‌دهد. این نوع از آموزش‌های داخل شرکت برای یادگیری کارکنان در مورد موضوعات فنی و صنعتی صورت می گیرد. این نوع آموزش قابل دسترسی و مقرون به صرفه است و پیش بینی می‌شود که جایگزین آموزش‌های دانشگاهی شود.

راه‌حل‌هایی برای حل بحران تحصیلات تکمیلی

در ادامه با توجه به مشکل بوجود آمده، به ارائه برخی راه حل های ارائه شده در منابع خارجی می پردازیم؛

کاهش بار مالی آموزش عالی برای دانش آموزان (ABC News Australia)

بهبود استانداردهای تدریس برای کاهش فشار بر مربیان برای پاس کردن دانش آموزانی که نمی توانند به وضوح موضوع را درک کنند. (ABC News Australia)

با دادن آزادی برای انتخاب مواد آموزشی اجازه نوآوری را به استادان بدهید (WEF)

حداکثر همکاری بین استادان و دانشجویان (WEF)

مربیان را به خاطر ایده‌هایی که تغییر ایجاد می‌کنند پاداش دهید (WEF)

ارائه سیستم های یادگیری دیجیتال تعاملی (WEF)

ترکیب مهارت های علوم مقدماتی با تکنولوژی مورد نیاز برای حل مشکلات مربوط به قرن 21 (WEF)

ارائه برنامه های آموزشی تجربی بیشتر (Forbes / IBM Services)

حمایت از دانش آموزان با درک بهتر و ارائه فرصت در دنیای بیرون برای بارور کردن استعدادها (گالوپ)

ساخت مهارت های انعکاسی دانش آموزان (گالوپ)

ارائه اطلاعات دقیق تر در مورد فرصت‌های شغلی پس از فارغ التحصیلی (گالوپ)

تقلای دنیا برای حل این بحران

دانشگاه های سراسر جهان از سیدنی تا سیاتل، برنامه‌های درسی خود را برای بررسی موضوعات قرن 21، مانند طراحی واقعیت مجازی بررسی می کنند. کالج « ترینیتی » دوبلین یک دوره تحصیلات تکمیلی در آموزش و پرورش قرن 21 پیشنهاد می کند تا در آن آموزگاران آینده را با ابزارهایی برای اجرای این مدل های آموزشی جدید در کلاس درس آماده سازد. در واقع، برخی از دانشگاه‌ها، مانند « موسسه تکنولوژی گرجستان»، کل بخش‌های خود را برای تدوین رویکرد آموزشی ایجاد کرده اند. مرکز گرجستان برای دانشگاه‌ها یک آزمایشگاه زنده است که متعهد به ارائه ابتکاراتی است که نسل بعدی روش‌های آموزشی و فنی را تعریف می کند. این موسسه اخیرا با « مرکز آموزش عالی Deloitte » برای جمع آوری گزارش‌هایی در مورد آموزش عالی در سطح عمومی همکاری کرده است که شامل پنج مدل می شود و دانشگاه های دولتی با استفاده از آن می توانند به درخواست های قرن بیست و یکم برسند. هر رویکرد علاوه بر مدل های جدید اداری و مالی نیاز به افزایش همکاری و ارتباط بین دانشگاه‌ها، دولت و شرکت های محلی دارد که دانشجویان را در مرکز آن قرار می دهد. این گزارش ها برای هر دانشجو، والدین، مدرس دانشگاهی یا صنعت که در مورد فروپاشی آموزش عالی در قرن 21 نگران هستند، مفید است.

بازسازی اکوسیستم آموزش عالی

ABC News Australia اعلام کرده که داشتن مدرک دانشگاهی دیگر دروازه ای اتوماتیک برای ورود به شغل و حرفه نیست؛ اما غیرمنصفانه است که همه دانشگاه ها را در این زمره به‌حساب آوریم. با این حال، طبق گفته ریچارد دمیلو، مدیر اجرایی مرکز گرجستان برای دانشگاه های قرن 21، تغییر در مقیاس بزرگ نه تنها حیاتی، بلکه حتمی است. سرعت تغییر در آموزش عالی، به علت تغییر جمعیت یادگیرنده، به یک مدل آموزشی جدید برای دانشگاه های دولتی نیاز دارد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1003170

وب گردی

وب گردی