به گزارش گروه علم‌و‌فناوری ایسکانیوز، تحقیقات جدید نشان داد که احتمالا وجود تفاوت در مغز نابینایان باعث ایجاد تفاوت در توانایی شنوایی آنان می‌شود.

این مطالعات روشن کرده است افرادی که نابینا به دنیا آمده یا در ابتدای زندگی خود دچار این معلولیت شده‌اند، اغلب احساس شنوایی بهتری دارند، مخصوصا در مورد توانایی‌هایی مانند موسیقی و ردیابی اشیاء متحرک در فضا. (تصور کنید که از یک جاده شلوغ فقط با استفاده از صدا عبور کنید.)

این مسئله دهه‌ها برای دانشمندان جای تعجب بوده که تغییرات در مغز چگونه توانایی‌های آن را افزایش می‌دهد.

«ایون فین» استاد روانشناسی دانشگاه «واشنگتن» و نویسنده ارشد این مقاله اظهار داشت که افراد نابینا اغلب در حس شنوایی خوب عمل می‌کنند به این دلیل که باید در جهان بدون اطلاعات بصری به راه خود ادامه دهند. فهم تغییرات مذکور در مغز دستور کار دانشمندان در این مطالعه بوده است.

دانشمندان به دنبال یافتن قسمت‌هایی از مغز بودند که در حین گوش دادن بیشتر فعالند و طی دو مطالعه جداگانه حساسیت مغز را به تفاوت‌های ظریف در فرکانس شنوایی بررسی کردند.

«کلی چانگ» دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی و نویسنده اصلی یکی از مقالات که در مجله Neuroscience منتشر شده، گفت: «جمعیت نورون ها اطلاعات مربوط به صدا را نشان می‌دهند. این مطالعه نشان داد که در قشر شنوایی افراد نابینا عصبی باریکتر از افراد بینا وجود دارد و نابینایی باعث ایجاد نرمی در قشر شنوایی می‌شود».
اطلاعات شنوایی افراد بینا و نابینا در این ناحیه از مغز بسیار مشابه هم هستند؛ اما در افراد نابینا، باید اطلاعات بیشتری از صدا گرفته شود و به نظر می‌رسد این منطقه برای این کار ظرفیت‌ها را افزایش می‌دهد.

این تحقیق نشان داد که مغز انسان چگونه خود را با شرایط محیطی که در آن قرار دارد وفق می‌دهد.

افرادی که در ابتدای زندگی نابینا می‌شوند
مطالعه دوم، به بررسی توانایی مغز افراد نابینای مادرزادی در ردیابی اشیاء متحرک در فضا می پردازد.
تیم تحقیقاتی نشان داد که یک ناحیه مغز به نام «hMT +» که در افراد بینا مسئول ردیابی اشیاء بصری در حال حرکت است، در افراد نابینا نشان دهنده پاسخ های عصب حرکت و فرکانس سیگنال شنوایی است.

این نشان می‌دهد که در افراد نابینا، ناحیه hMT + نقشی مانند حرکت اجسام صدا دار (مانند اتومبیل) را ایفا می‌کند.

نتایج

پاسخ‌های عصبی در شرکت کنندگان این مطالعه توسط محققان بررسی شد. آنها به دنباله‌ای از کد‌های مورس مانند که از لحاظ فرکانسی متفاوت بودند گوش و اعلام کردند که در شرکت کنندگان کور، قشر شنوایی، فرکانس هر صدا را دقیق‌تر نشان می‌دهد.
به نظر می‌رسد ناحیه hMT + در افرادی که از زمان کودکی تا بزرگسالی دچار کوری شدند و عمل جراحی دید آن‌ها را بازگردانده، قادر به پردازش حرکات شنوایی و بصری است.

این پژوهش یافته‌های فعلی را در مورد نحوه توسعه مغز گسترش می‌دهد؛ زیرا این تیم نه تنها به بررسی اینکه بر اثر کوری کدام ناحیه از مغز تغییر می‌کند پرداخته؛ بلکه دقیقا نوع تغییرات ایجاد شده (خصوصا تغییرات حساس به فرکانس) را نیز مشخص کرده است. با استفاده از نتایج این آزمایش می‌توان از حس افرادی که نابینا به دنیا می آیند درک به‌دست آورد.

انتهای پیام/