شهرام محمدخانی جامعه شناس، در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در خصوص نقش دانشگاه‌ها در حل مسائل اجتماعی گفت: خشونت، پرخاشگری، هولیگانیسم و آلودگی کلامی، اسم هایی هستند که همه آن ها بر نوعی خاص از رفتار اجتماعی دلالت دارند. آسیب زدن، تخریب، صدمه زدن با آگاهی به خود و دیگران، کلید واژه هایی هستند که در تمام تعاریف خشونت یافت می شوند.

وی افزود: دانشگاه می تواند با مطالعات راهبردی خود، در امر سیاست گذاری، اجرا و بهبود وضع موجود، نقش موثری را ایفا کند. مسأله اجتماعی، وضعیت اظهار شده ای است که مغایر با ارزش هاست و نیاز به اقدام دارد و این نیاز به اقدام، به حوزه دانشگاه ها نیز مربوط می شود.

این استاد دانشگاه ادامه داد: نتیجه تحقیقاتی که در خصوص پدیده هولیگانیسم داشته ایم این بوده که در انگلستان اختلاف طبقاتی، در ایتالیا تنوع گرایش های مذهبی و در اسپانیا تنوع قومی، عامل رفتارهای خرابکارانه بوده است. در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه، ناکامی هایی که افراد در طول زندگی روزمره خود تجربه می کنند، منجر به بروز خشونت می شود.

او تصریح کرد: دانشگاه می تواند از طریق مطالعات کیفی، مبنای یک مفهوم نظری را تولید کند؛ که آن مفهوم نظری در اتاق فکرهای تصمیم گیری مدیران مورد استفاده قرار بگیرد و مبنای تصمیم جدی، اصلاح و بهبود وضع موجود را پایه گذاری کند.

محمدخانی در خصوص دلایل کمرنگ بودن نقش دانشگاه ها در حل مسائل اجتماعی گفت: متأسفانه بین دانشگاه و مدیران فاصله افتاده است؛ به شکلی که این فاصله از اختلاف به سمت شکاف رفته است و شکاف عمیقی بین دانشگاه و محافل مدیریتی به وجود آمده است.

وی ضمن اشاره به اینکه برخی از مدیران معتقدند مطالبی که در کتاب ها نوشته شده اند کارایی عملی ندارند و امور اجرایی فارغ از مسائل آکادمیک است، گفت: در کشورهای پیشرفته، دانشگاه ها رشته های تحصیلی را بر اساس نیازهایی که در جامعه دارند، ایجاد می کنند. به عبارتی، دولت ها پیش بینی می کنند که در سال های آینده، در چه حوزه هایی نیازمند تخصص خاص هستند و بر اساس نیاز خود به دانشگاه ها می گویند که رشته تحصیلی ایجاد کنند. لذا از این طریق، پیوند میان دانشگاه و حوزه مدیریتی اتفاق می افتد.

انتهای پیام/