به گزارش گروه علم‌و‌فناوری ایسکانیوز، هر ساله با اعلام رتبه‌بندی دانشگاه‌ها توسط سایت «تایمز» بازار رقابت بین دانشگاه ها برای اخذ جایگاه بالاتر داغ می‌شود.

اکثر سیستم‌های رتبه‌بندی بر اساس معیار تحقیقات دانشگاهی فعالیت می کنند، درحالی که معیارهای مهم دیگری نیز برای دانشجویان وجود دارد که در نظر گرفته نمی‌شود و بیشتر رتبه‌بندی دانشگاه‌ها بر اساس مقاصد تجاری بنا شده‌اند.

رتبه‌بندی دانشگاه‌ها برای اولین بار در سال 2003 آغاز شد و در حال حاضر دانشگاه‌های مختلف، با 17 سیستم رتبه‌بندی جهانی، ادعای برتری دارند که این شرایط می‌تواند به یک میدان مین برای دانشجویانی که به دنبال کشف محل تحصیل خود هستند، تبدیل شود.

شاید به ظاهر رتبه‌بندی دانشگاه‌ها بهترین راه جهت تعیین مناسب بودن یا نبودن یک دانشگاه یا موسسه خاص برای تحصیل باشد؛ اما به تازگی گزارشاتی منتشر شده که نشان می‌دهد مواردی به جز رتبه بندی برای یک دانشجوی خارجی اهمیت پیدا کرده است.

مطالعه منتشر شده توسط Educations.com نشان داد که دانشجویان خارجی برای انتخاب دانشگاه مقصد خود مواردی به غیر از رتبه بندی را در نظر می گیرند.

مهجور ماندن سیستم رتبه‌بندی

«Josh Hopton-Stewar» مدیر سایت Educations.com اظهار داشت: توانایی دانشجویان به جایی رسیده است که می توانند به طور مستقل از سیستم های رتبه بندی به ارزیابی کیفیت دانشگاه‌ها بپردازند.

براساس یک گزارش تحت عنوان «گزارش بین المللی تحصیلات تکمیلی: گرایش دانشجویان 2019»، اهمیت مواردی چون رتبه‌بندی و شهرت دانشگاه برای دانشجویان آینده نگر افت پیدا کرده است و کیفیت آموزش و هزینه زندگی با درصدهای به ترتیب 45٪ و 118٪ بیشتر مورد توجه قرار دارند.

این گزارش به گرایش دانشجویان به دانشگاه‌های مناطق مختلف مانند آمریکای شمالی، اروپای غربی، شمال اروپا و آسیای جنوب شرقی تقسیم شده است؛ اما این گرایش خاص مورد توجه بیشتر دانشجویان خارجی در سراسر دنیا بوده است.

گزارش ها نشان می‌دهند که مواردی چون هزینه‌های زندگی، کیفیت آموزش و امکانات زندگی در دانشگاه بیشتر از رتبه آن در جهان مورد توجه قرار گرفته است. دانشجویان علاوه بر توجه به هزینه‌های زندگی و اعضای هیات علمی دانشگاه در یک منطقه خاص، به شدت به توصیه های افراد تکیه می کنند.

33 درصد آن ها به بررسی دیدگاه دیگر دانشجویان در مورد یک دانشگاه می پردازند و آن ها را بر اساس فرصت هایی که ارائه می شوند، مورد توجه قرار می دهند.

فرصت برای کار در یک کشور خاص پس از فارغ التحصیلی نیز یکی از عوامل مهم برای دانشجویان شمال اروپا جهت انتخاب محل تحصیل است.

گزارش‌ها نشان داد که دانشجویان سوئد، دانمارک، نروژ، فنلاند، لتونی، لیتوانی و استونی در طول مطالعات بین‌المللی خود به خدمات حرفه‌ای و همچنین فرصت‌های ویزای کاری پس از فارغ التحصیلی علاقمند هستند.

برای دانشجویان اروپای غربی از جمله بریتانیا، بلژیک، فرانسه، آلمان، ایرلند، لوکزامبورگ، موناکو و هلند، فرصت تجربه یک فرهنگ جدید به عنوان عامل موثر در تصمیم گیری آن ها شناخته شده است.

هزینه های تحصیلی عامل اصلی دانشجویان آمریکایی برای تحصیل در خارج از کشور است. با توجه به این گزارش، دانشجویان آمریکای شمالی حتی در مورد انتخاب موضوعی که عمیقا به آن علاقه‌مند هستند، عامل هزینه تحصیل را مهم‌تر می‌دانند.

در مقایسه با گزارش‌های قبلی، توجه به شهرت یک برنامه خاص به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

دانشجویان آسیای جنوب شرقی نیز تمرکز بیشتری را در مورد مواردی چون کیفیت تدریس، هزینه زندگی و امکانات دانشگاهی نشان می‌دهند. سایر عوامل رایج مانند تعداد برنامه‌های ارائه شده، توصیه‌های خانواده، دوستان و محل تحصیل برای این دانشجویان افت داشته است.

تنها 14٪ از دانشجویان آینده نگر آسیای جنوب شرقی رتبه بندی را عاملی مهم می دانند. در حالی که 40 درصد افراد، در نظر گرفتن امکانات را به عنوان یک عامل مهم مطرح می کنند. این دانشجویان به روندهایی از قبیل تمرکز حرفه‌ای، موارد مالی مانند بورس تحصیلی، وام و همچنین فرصت‌های کار پس از فارغ التحصیلی نظر دارند.

دانشجویان جنوب شرقی آسیا بیشتر در مورد رفتار یک کشور نگران هستند و دوستی و باز بودن فرهنگ یک کشور عامل اصلی تصمیم‌گیری برای آن هاست.

این گزارش نشان داد که شهرت کشور در مورد سطح بالای آموزش رو به رشد و تمرکزروی زبان گفتاری اولیه کاهش یافته است.

نتیجه گیری

دانشگاه‌های هوشمند به جای وابستگی به نظام‌های رتبه بندی می‌توانند به تمامی گرایشات دانشجویان برای انتخاب مقصد توجه کنند. برای جذب دانشجویان خارجی، می‌توانند این عوامل را در وبسایت و از طریق سایر روش‌های بازاریابی برجسته سازند.

با توجه به نکات به دست آمده، دانشگاه‌ها باید علاقه دانشجویان را در مورد کشور مقصد بسنجند و همان موارد را در امکانات خود بالا ببرند. آن گونه که از گزارش‌ها بر می‌آید، بالا بردن کیفیت آموزش و کاهش هزینه‌های زندگی از مواردی‌ست که باید مورد توجه قرار گیرند.

بحث اعتماد سازی هم به سرمایه گذاری روی آن برای آینده می ارزد؛ زیرا بررسی‌ها نشان داد که برخی از دانشجویان به دنبال نظرات دیگران در مورد انتخاب مقصد تحصیلی خود هستند و با این اعتمادسازی می‌توان دانشگاه را مورد توجه بسیاری از دانشجویان خارجی قرار داد.

بسیاری از دانشجویان، نگرانی‌های زیادی برای دوران پس از فارغ التحصیلی و فرصت های شغلی بعد از آن دارند. اطمینان بخشی در جهت ایجاد بسترهای مناسب شغلی برای آنان نیز می‌تواند نظر آن ها را به یک دانشگاه خاص جذب کند.

پیشنهاد می‌شود تا دانشگاه‌ها برای جلب توجه دانشجویانی که به تجربه فرهنگ جدید مایل هستند، در این جهت فرصت‌هایی منحصر‌به‌فرد به آن ها ارائه دهند.

انتهای پیام/