به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، «هر حادثهای در دانشگاه با موضوعیت دانشجو رخ دهد هر قدر کوچک هم باشد، نیازمند توجه و اهتمام فراوان است. دانشگاه محل گفتگو، عقلانیت، اخلاق، التزام اجتماعی و تفکر انتقادی است و دانشجویان اعضای این خانوادهاند که باید بتوانند با خود، استادان، مدیران و با مسئولان کشور آزادانه و حتی منتقدانه گفتگو کنند.» شاید مخاطبی که مطلب را میخواند، تصور کند یک فعال دانشجویی یا مدیری بازنشسته یا حتی منتقدی خارجنشین، چنین متنی را نوشته؛ اما نویسنده مطلب، معاون اول رئیس جمهور است. اسحاق جهانگیری به تجمع اعتراضی تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران، واکنش نشان داد و بر گفتوگوی آزادانه و حتی منتقدانه تأکید کرده است.
ظهر دوشنبه 23 اردیبهشتماه 98 تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به برخی قوانین رسمی و شرعی کشور، تجمع کردند و رسانههای ضدانقلاب هم با انعکاس گسترده خبرهای مربوط به تجمع را پوشش دادند. حالا نفر دوم دولت در حالی از ایجاد فضا برای گفتوگو صحبت میکند که به نظر میرسد چندان هم بیمیل نیست با اتفاقاتی اینچنینی، ذهن مردم را از نوسانات اقتصادی و انفجار قیمتها منحرف کند.
تورم اقتصادی به بالاترین حد ممکن رسیده و دولت در تأمین کالاهای اساسی با مشکلات جدی روبرو شده، تجمعاتی مانند آنچه در دانشگاه تهران تا حدی مردم را درگیر کرده و به فضای مجازی و حتی رسانههای رسمی، خوراک خبری میدهد. در این شرایط حداقل تا چند روز یا چند هفته، کمتر کسی از کابینه دولت، انتظار پاسخگویی و توضیح در خصوص شرایط و اطمینانبخشی نسبت به آینده دارد.
«بزدل»، «ترسو»، «عصر حجر»، «بیشناسنامه» و «دروغگو»، صفاتی بوده که رئیس جمهوری و دیگر اعضای کابینه پیشین و کنونی دولت به منتقدان نسبت داده و در عمل ثابت کردهاند برخلاف ادعاهایشان، انتقادپذیر نیستند و تجمعات و اعتراضات دانشجویی برای آنها نهتنها اتفاق ناخوشایندی نیست بلکه مانند سدی ولو مقطعی در مقابل موج انتقادات عمل میکند.
جهانگیری، در توییت دیگری که یک دقیقه بعد از توییت قبلی خود منتشر کرده، نوشته: «دو هفته پیش با حضور وزرای محترم علوم و بهداشت با جمعی از دانشجویان عزیز دومین نشست صمیمانه را داشتم. سخنانه صریح و انتقادیشان را شنیدیم. به همه مدیران، استادان و دانشجویان توصیه میکنم که از این ضرورت در هیچ موردی غفلت نکنند. به دانشجو در هر سطحی باید حرمت گذاشت و حرف و اعتراضش را شنید.» طبیعتا شبکه مجازی برای اظهار نظر بهتر از رسانههای رسمی است چرا که سؤالها و نقدهای خبرنگاران را به دنبال ندارد.
مجید سرسنگی، معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران که به اعتقاد تعدادی از فعالان دانشجویی دانشگاه تهران، محور اعتراضات بوده و در پشت پرده، تجمع را سازماندهی کرده، در گفتوگویی تأکید کرده: «ما در دانشگاه تهران مجری قانون هستیم؛ اما اینکه این قانون خوب است یا نه ما تصمیم گیرنده نیستیم. ما فقط خود را مجری قانون میدانیم؛ بنابراین دانشجویان میتوانند انتقاد یا اعتراض کنند.»
هر چند چنین تجمعاتی نه برای دولت نگرانکننده است و نه کابینه تحت هدایت رئیس جمهور در سالهای گذشته نشان داده طرح چنین دغدغههایی از سوی دانشجویان برایش اهمیتی دارد و به احتمال بسیار زیاد مانند تمام اتفاقات گذشته به دست فراموشی سپرده خواهد شد. روحانی و جهانگیری در دو دوره گذشته ریاست جمهوری با جلب نظر دانشجویان و شعارهایی که اکثرشان در حد وعده باقی ماند و عملی نشد، وارد میدان شدند و به نظر میرسد این بار هم سعی دارند دل دانشجویان را برای انتخابات 1400 با خود همراه کنند.
انتهای پیام/