به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، آیا تا به حال در مورد اهدای عضو فکر کردید؟ اصلا چرا اهدای عضو مهم است؟ آیا ممکن است روزی به پیوند عضو نیازمند شویم؟ در این لحظه چه احساسی خوهیم داشت؟ تنها راه ادامه حیات برای بیماران مبتلا به نارسایی پیشرفته قلب و کبد و بهترین درمان برای مبتلایان به نارسایی کلیه، پیوند عضو است. همه ساله تعداد زیادی از بیماران نیازمند به پیوند عضو که در لیست انتظارند، می میرند و این در حالی است که اعضای سالم افراد دچار مرگ مغزی، زیر خاک مدفون می شوند.

هرکس و در هر سن و سالی می تواند در صورت بروز مرگ مغزی و با رضایت بستگان، اهدا کننده عضو باشد، شرایط پزشکی فرد در زمان مرگ مغزی، تعیین کننده قابلیت وی برای اهدا خواهد بود. اعضای قابل اهدا: کلیه ها، کبد، قلب، ریه، لوزالمعده، روده، نسوج قابل اهدا: قرنیه، استخوان، سیاهرگ، غضروف، دریچه های قلبی، پوست و تاندون اهدای عضو است.

بر این اساس حضرت امام خمینی (رضوان الله علیه) در سال ١٣٦٨ در پاسخ به استفتاء جواز پیوند اعضا از فردی که دچار مرگ مغزی شده است و حیات وی غیر قابل برگشت است فرموده اند:

«بسمه تعالی بر فرض مذکور چنانچه حیات انسان دیگری متوقف بر این باشد با اجازه صاحب قلب یا کبد و امثال آن جایز است». اهدای عضو بر اساس قانون "پیوند اعضاء بیماران فوت شده و یا بیمارانی که مرگ مغزی آنان مسلم است" مصوب 1379.1.17 مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان امری قانونی است.

دین مبین اسلام، اهمیت فوق العاده ای برای نجات جان انسان ها قائل است؛ چنانچه در قرآن کریم، سوره مبارکه مائده آیه ٣٢ به تصریح اشاره شده است :"هرگاه کسی باعث بقای نفسی شود مانند آن ست که باعث نجات جان تمام انسان ها شده است.

فرحناز صادق بیگی فوق تخصص جراحی توراکس و رئیس اهدای عضو دانشگاه شهید بهشتی، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، با اشاره به این‌که هم‌اکنون حدود 27 هزار بیمار در لیست انتظار پیوند قرار دارند، اظهار کرد: متاسفانه روزانه 12 نفر به علت نرسیدن اعضای پیوند فوت می کنند.

وی تصریح کرد: هم‌اکنون تنها یک‌چهارم مرگ مغری‌ها به اهدای عضو می‌رسد که علت های آن نیز متفاوت است و مهم‌ترین آن مربوط به دلایل فرهنگی و عدم‌‌باور خانواده‌‌ها به موضوع مرگ مغزی است.

رئیس اهدای عضو دانشگاه شهید بهشتی، گفت: فردی که در کمای عمیق بسر می برد هنوز امید به برگشتن و ادامه زندگی در او وجود دارد و کسی که دچار مرگ مغزی شده شاید از لحاظ ظاهری شبیه به یک فرد کما رفته بوده، اما با معاینات انحام شده روی فرد و تشخیص مرگ مغزی امکان برگشتن فرد حتی یک درصد وجود ندارد ، در حوادث صددرصد افرادی که دچار مرگ مغزی شده درفاصله زمانی حداقل دوهفته دچار ایست قلبی قرار می گیرند. بنابراین اگر باور داشته باشند که کمای عمیق فرق دارد به اهدای عضو رضایت می دهند.

وی لزوم فرهنگ سازی و آموزش در این زمینه یک امراجتناب ناپذیر دانست و افزود: برای این که خانواده با آگاه به اهدای عضو رضایت دهند، نیاز به فرهنگ سازی در این عرصه داریم در این صورت است که ما دیگر شاهد مرگ اعضای پیوندی نخواهیم بود.

صادق بیگی گفت: اهدای عضو کاملا رایگان بوده و افراد از روی ایثار و از خودگذشتگی ناشی از اعتقادات و در جهت رضایت خداوند اقدام به این کار می‌کنند.

وی به نقش رسانه‌ها اشاره کرد و گفت: صداوسیما و رادیو همچنین رسانه‌های مکتوب در این زمینه می‌توانند نقش قابل توجهی را ایفا کنند. ما در تحقیقاتی که به صورت علمی انجام دادیم برای ما ثابت شد رسانه ها تصویری و خبرگزاری‌ها نقش مهمی در این عرصه می‌توانند داشته باشند. دراکثر مواقع خانواده‌ها با دیدن برنامه ای در تلویزیون و یا مشاهده خبری در رسانه ‌ها متوجه این کار خداپسندانه شدند و بعد از آن رضایت کامل برای اهدای عضو را دادند. بنابراین صداو سیما و سایر رسانه ها باید در این زمینه همکاری‌های لازم را داشته باشند و در سطح کلان برنامه های آموزشی مرتبط با این موضوع را در دستور کار خود قرار دهند.

صادق‌بیگی افزود: سال گذشته 1000 مورد مرگ مغزی به اهدای عضو رسیده است که تنها یک چهارم درصد از مواردی است که می توانست به اهدای عضو برسد.

وی تاکید کرد: ایران رتبه 35 در حوزه اهدای عضو در کل جهان و رتبه اول را در آسیا و خاورمیانه را به خود اختصاص داده است.

گفتنی است؛ مرگ مغزی یک وضعیت غیرقابل بازگشت است که در آن با تخریب و مرگ بخش‌های مهم مغز و از دست رفتن عملکرد آن رقم می‌خورد. مرگ مغزی با دیگر آسیب‌های مغزی مانند کما و یا زندگی نباتی کاملا متفاوت است، چرا که مغز بیماران دچار کما و زندگی نباتی همچنان زنده و فعال است. فرد دچار مرگ مغزی با قطع دستگاه تنفس مصنوعی بلافاصله جان می‌بازد، اما در مبتلایان به دو مورد دیگر این مساله الزاما صادق نیست.

در سطح جهانی، رقمی نزدیک به 50 درصد بیماران مرگ مغزی، اعضای بدنشان اهدا می‌شود. با این حال اهدای اعضای بیماران مرگ ‌مغزی در ایران نوپاست و به همین دلیل می‌توان به رشد آمار اهدای اعضای بیماران مرگ‌ مغزی بسیار امیدوار بود. اما این امر نیازمند فرهنگ سازی در این زمینه است تا شاهد نجات جان بیماران نیازمند باشیم.

هر بیمار مرگ مغزی می‌تواند با اهدای اعضای خود جان 8 انسان دیگر را نجات دهد. پیوند عضو امری انسانی است که از سوی مراجع تقلید مسلمانان نیز تایید شده است.

انتهای پیام/