به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز از دانشگاه کاشان، پژوهش جدیدی به تازگی توسط پژوهشگران بین‌المللی از جمله ایران بر بقایای اسب به‌دست آمده از چندین مکان باستانی در ایران و کشورهای دیگر آسیایی و اروپایی انجام شده است، که حاکی از نقش مهم اسب‌های دوره ساسانی در میراث ژنتیک اسب‌های اروپایی و آسیای مرکزی است.

این پژوهش که بخشی از آن نتیجه تحقیقات سونیا شیدرنگ پژوهشگر پسا ی موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه کاشان است، در ژورنال معتبر علمی سِل (Cell) منتشر شد و در رسانه‌های خبری بین‌المللی به‌طور گسترده منعکس شد، در این پژوهش جمعی از پژوهشگران ایرانی از موزه ملی ایران، دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس و دیگر مراکز علمی کشور و همچنین پژوهشگران بین‌المللی دیگر نیز شرکت داشته‌اند.

رضا منصوری استاد تمام دانشگاه صنعتی شریف و رئیس موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه کاشان در این رابطه گفت: در این پژوهش مجموعه بزرگی از ژنوم اسب مورد مطالعه قرار گرفته است که منجر به استخراج اطلاعات جالب توجهی از تنوع گونه‌های اسب و تحولات آنها در طول زمان و همچنین چگونگی پراکنش آنها در نقاط مختلف در طی بازه زمانی حدود پنج هزار سال گذشته، شده است.

وی افزود: این پژوهش که توسط گروه بزرگی از متخصصان ژنتیک، زیست‌شناسان تکاملی و باستان‌شناسان از ۸۵ موسسه علمی پژوهشی بین المللی شامل موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه کاشان انجام شده است، از تعداد چشمگیری نمونه استخوان اسب به دست آمده از مکان‌های باستانی ۱۹ کشور اروپایی و آسیایی نمونه برداری شده و در نتیجه موفق به استخراج «دی ان ای» باستانی آنها شده است.

شیدرنگ در این ارتباط گفت: نمونه‌های اسب و گورخر ایرانی مورد مطالعه در این پژوهش از مکان‌های باستانی مهمی از نقاط مختلف ایران مانند تپه حسنلو، تپه سگزآباد، شهر قومس و شهر روانسر و چند مکان دیگر به دست آمده‌اند که به بازه زمانی حدود هفت هزار سال پیش تا حدود چهارصد سال پیش و دوره‌های باستان شناختی مانند مس و سنگ، عصرآهن، اشکانی، ساسانی، سلجوقی-ایلخانی و صفوی باز می‌گردد.

وی اظهارکرد: براساس این پژوهش نسب بسیاری از اسب‌های اروپا و آسیای مرکزی به دوره ساسانی و اسب‌های شمال شرق ایران باز می‌شود و شباهت ژنتیکی اسب‌های اروپایی و آسیای مرکزی سده‌های هفتم تا نهم میلادی به همتایان ایرانی‌شان در سده چهارم و پنجم میلادی دوره ساسانی نشانگر انتقال اسب‌های ایرانی طی جنگ‌های ساسانیان و رومی‌ها و هپتالیان و سپس توسط مسلمانان به جنوب اروپا و آسیای مرکزی بوده است.

انتهای پیام/