هوش مصنوعی در مدارس، فرصت یا تهدید؟

سیستم آموزشی مدارس در مقایسه با پیشرفت جهان آنگونه که باید خود را هماهنگ نکرده و عده‌ای معتقدند که نگرانی ها در مورد پیشرفت هوش مصنوعی باعث این امر شده؛ این در حالی‌ست که عقب ماندن از این غافله نیز می تواند ضررهای زیادی داشته باشد.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، در حالی که جهان رو به تکامل است، یادگیری کلاس درس مشابه با 50 سال قبل پیش می رود و دانش آموزان را در معرض مضرات زیادی قرار می دهد.

هر پیشرفت تکنولوژیکی می تواند مزایا و معایبی داشته باشد و صرف نگرانی در مورد پیشرفت های هوش مصنوعی نمی تواند دلیلی برای جلوگیری از گسترش آن باشد، بلکه باید به پایه گذاری مناسب در مورد آموزش آن پرداخت. حال آیا مدارس نسبت به اهمیت و سرمایه گذاری در مورد آموزش هوش مصنوعی واقف هستند یا خیر؟

فناوری آموزش و پرورش (EdTech)، هوش مصنوعی (AI) و سایر تکنولوژی های انقلاب صنعتی چهارم می‌توانند این شکاف را به هم متصل و گسترش دهند.

«یوال هاراری» در کتاب منتقدانه خود به نام «A Brief History of Tomorrow» نوشت: «از آنجا که نمی دانیم بازار کار در سال های 2030 یا 2040 چگونه خواهد بود، هیچ نظر قطعی در مورد نحوه آموزش به کودکان وجود ندارد و ممکن است بسیاری از آنچه که در حال حاضر در مدرسه یاد می گیرند، تا آن زمان بی اهمیت باشند.»

هوش مصنوعی در آموزش و پرورش

کارشناسان و دانشگاهیان صنعت پیش بینی می کنند که AI می تواند اعمالی چون: بازسازی سیستم های ارزیابی دانش آموزان، اتوماسیون کارهای اداری، تحلیل مرحله هایی را که دانش آموزان برای یادگیری موضوعات و حل مشکلات انجام می دهند، ایجاد درس های سفارشی برای پاسخگویی به نیازهای یادگیری فردی، شناسایی دانش آموزانی که انگیزه یا تمرکز خود را از دست می دهند و شخصی سازی یادگیری فردی و کلاس درس را انجام دهد.

این شروع یک لیست از امکانات است و مدارس و دانشگاه‌ها در سراسر جهان در حال تلاش برای به دست آوردن آن ها هستند. در این راستا دانشگاه های کرنل و MIT برنامه‌های تابستانی AI و رباتیک را به دانش آموزان متوسطه و دبیرستان ارائه می کنند.

کلیدزنی هوش مصنوعی در مدارس

مدرسه مونتور پنسیلوانیا به تازگی AI را به برنامه درسی خود در مدرسه اضافه کرده است. اداره مرکزی متوسطه هند نیز AI را به عنوان یک درس اختیاری برای دانش آموزان کلاس هشتم تا دهم اضافه کرد.

Codemao، شرکت آموزشی برنامه نویسی که در چین مستقر است، اخیرا پروژه AI دو معلم کلاس را راه‌اندازی کرده است، که یک معلم آنلاین AI در کلاس های برنامه نویسی برای کاهش میزان کار معلمان و کمک به اصلاح کار دانش آموزان فراهم می کند.

یک دبیرستان در هانگژو چین از تکنولوژی تشخیص چهره برای نظارت بر سطح تمرکز و انگیزه دانش آموزان استفاده می کند.

اما تعداد کمی از موسسات به طور کامل AI را در کلاس درس اجرا کرده اند که شاید علت آن ترس و تصورات غلط از این فناوری در حال ظهور است.

بخش های تاریک یک ماشین

AI و فناوری های مشابه ممکن است کلید مدرن سازی کلاس‌های درس و آماده سازی دانش آموزان برای نوع جدیدی از نیروی کار باشد. AI می تواند به طور کامل انسانها را از تبدیل به نیروی کار جدید از بین برده و شاید هرگونه پیشرفت بالقوه را نیز نابود کند.

در مقاله «آینده اشتغال» که در سال 2013 توسط کارشناسان آکسفورد منتشر شد، 47 درصد از مشاغل ایالات متحده، در معرض خطر رایانه ای شدن بودند.

یوال هاراری اظهار داشت که مشکل اساسی ایجاد مشاغل جدید است که انسان ها در آن بهتر از الگوریتم ها عمل می کنند و خیلی زود این مدل سنتی کاملا منسوخ خواهد شد.

AI همچنین دارای پتانسیل گسترش فضای نابرابری هم هست. برای مثال در آموزش و پرورش ممکن است که دانش آموزان ثروتمند تعاملات انسانی بیشتری را در مقایسه با قشر فقیر دریافت کنند.

به طور کلی، باید این مسئله را به یاد داشت که کنترل توسعه AI در دستان میلیاردرها قرار دارد. طبق گفته هاراری، شرکت هایی که الگوریتم های خود را دارند تنها به کسب قدرت و ثروت ادامه خواهند داد و این یعنی «ایجاد نابرابری اجتماعی و سیاسی بی نظیر».

از الگوریتم نترسید

هاراری درکتاب خود معتقد است که انسانها «الگوریتم های ارگانیک» هستند که خیلی متفاوت تر از هوش مصنوعی نیستند و دقیقا همین قوانین ریاضی برای الگوریتم های بیوشیمیایی و الگوریتم های الکترونیکی هم کاربرد دارند.

علاوه بر این، بیشتر ما روزانه با AI ارتباط برقرار می کنیم. برای مثال استفاده از آموزش زبان Duolingo، گشت و گذار Netflix و مراجعه به گوگل همگی نوعی استفاده از هوش مصنوعی است.

با این حال، زمانی که اکثر مردم اصطلاح AI را می شنوند یک ربات را تصور می کنند که کارهای انسانی را انجام می دهد.

هوش مصنوعی میان رشته ای

بیشتر نگرانی هایی که در مورد هوش مصنوعی به‌وجود آمده ناشی از سوء تفاهم است. در واقع چهار نوع اصلی از AI وجود دارد که Elon Musk آن ها را در دو دسته مجزای هوش عمومی ماشین و هوش خاص ماشین قرار می دهد.

هوش خاص ماشین، از جمله حافظه محدود هوش مصنوعی، در حال حاضر با استفاده از سیستم های حافظه کوتاه مدت با جهان در ارتباط است. Deep Blue، AlphaGo و اتومبیل های خودران گوگل نمونه هایی از این ها هستند.

هوش عمومی ماشین، از جمله نظریه ذهن و خودآگاهی هوش مصنوعی، می تواند احساسات انسانی را شکل دهد. در سال 2014، استفان هاوکینگ نسبت به توسعه این نوع از AI که می تواند پایان بخش نژاد بشر باشد هشدار داد.

مقاومت بی فایده است

یادگیری ماشین عمومی در بهترین حالت ابتدایی است و محققان تردید دارند که AI در 50 سال آینده کامل خواهد شد یا نه. این بدان معنی است که زمان زیادی جهت ایجاد مرزهای اخلاقی برای این فناوری در حال ظهور داریم.

یکی از مولفه‌های اصلی آن آموزش AI به دانش آموزان است. «تام واندرکر» متخصص فناوری و بنیانگذار Getting Smart و«کایل باریل»معلم ریاضی و آمار در مدرسه Castilleja، معتقدند که جوانان باید آماده باشند که در گفت وگو درباره فناوری هایی که شکل دهنده آینده آن ها‌ست شرکت کنند.

باتوجه به موارد مطرح شده می توان به اهمیت هوش مصنوعی پی برد و همه انسان ها باید به این مسئله واقف باشند که این فناوری به راه خود ادامه می دهد پس در این بین لزوم آموزش آن پررنگ تر از هر مسئله دیگری رخ می‌نماید.

هوش مصنوعی نیز مانند هر فناوری دیگری دارای مزایا و معایب خود است؛ اما اینجاست تا بماند و پیشرفت کند. ترس از آینده راه هایی را که AI می تواند به نفع جامعه پیش بگیرد را از بین می برد.

باید از این مسئله اطمینان داشت که جامعه به طور کلی آموزش هوش مصنوعی را دیده است و می‌توان از فناوری های جدید به طور مناسب، موثر و اخلاقی استفاده کرد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1007659

وب گردی

وب گردی