به گزارش گروه بین الملل ایسکانیوز، خاورمیانه در دهه های گذشته همواره یکی از مراکز اصلی بحران و مناقشه منطقه ای و بین المللی بوده است به طوری که نام خاورمیانه و تنش به دو روی یک سکه تبدیل شده اند. پرسیدن این سوال خالی از لطف نیست که چه مساله ای نام خاورمیانه را با تنش عجین کرده است؟ به نظر می رسد مساله فلسطین و تشکیل دولت اسرائیل در کانون این مساله قرار دارد.
سالهاست مساله فلسطین به گره کور نظام بین الملل تبدیل شده و هیچ چشم انداز روشنی نیز برای آن متصور نیست با این حال رئیس جمهور آمریکا مدعی است در چارچوب راهبرد معامله قرن این بحران را حل و فصل می کند. به عنوان گام اول نیز، بحرین میزبانی تعدادی از کشورها را برای صلح با اسرائیل برعهده دارد. اما آیا طرح مورد ادعای «دونالد ترامپ» پتانسیل حل این مساله غامض را دارد یا این نیز در پایان به بخشی از توسعه سلطه اسرائیل منجر خواهد شد؟
مزایده منامه، چوب هراج بر خاک پدری
کاخ سفید و اسرائیل به رغم جنجال های رسانه ای تاکنون به طور کامل از پروژه خود رونمایی نکرده اند با این حال منامه پایتخت بحرین میزبان کارگاهی تحت عنوان «صلح برای شکوفایی» است کارگاهی که قرار است راهکارهای اقتصادی صلح را ارائه دهد. اگرچه فلسطینی ها با بایکوت این کنفرانس از آن به عنوان «شکوفایی به جای صلح» یاد می کنند.
نمایندگانی از آمریکا و برخی از کشورهای عربی و اروپایی در این کارگاه شرکت کرده اند. «جرد کوشنر» داماد یهودی ترامپ به عنوان مغز متفکر این پروژه هدایت تیم آمریکا و اقناع کشورهای عربی را برعهده دارد. قرار است این کارگاه زمینه های یک سرمایه گذاری 50 میلیارد دلاری را در کرانه باختری و غره، اردن و مصر را فراهم کند.
به بیانی دیگر معامله قرن درصدد است به ماشینی برای جذب و حل جامعه فلسطینی در کشورهای همسایه بدل شود. یعنی با افزایش سرمایه گذاری در کشورهایی همچون اردن، مصر، عربستان و بخش های کوچکی از نوار غزه و کرانه باختری فلسطین از مردمش تهی شود.
در چارچوب معامله قرن پروژه های بزرگی همچون «شهر جدید امان» و «احیای بحر المیت» در اردن، «شهرهای صنعتی صحرای سینا» در مصر و طرح هایی همچون شهر «نئوم» و شهرک گردشگری دریای سرخ در عربستان اجرا خواهد شد و از این طریق جمعیت فلسطینی ها در کرانه باختری، داخل اسرائیل و نواره غزه به این مناطق فرستاده می شود.
به بیانی دیگر منامه میزبان مزایده خاک فلسطین را برعهده دارد و قرار است صلح مورد ادعای ترامپ و دامادش از طریق حراج خاک فلسطین و اسکان آنان در کشورهای دیگر محقق شود.
معامله شکست
از دهه نود میلادی که بوش پدر در قالب «روند صلح خاورمیانه» برای آشتی اعراب و اسرائیل تلاش کرد همواره روسای جمهور آمریکا در قالب طرح «دو دولت» خواستار حل مناقشه فلسطین بوده اند و حتی این مساله و موضوع «صلح در برابر زمین» در بطن مذاکرات مادردید، معاهده صلح اسلو، کنفرانس صلح آناپولیس و نقشه راه قرار داشت. اما اکنون این روند متوقف و حتی برعکس نیز شده است.
در قالب طرح ترامپ و دامادش عادی سازی روابط اعراب با اسرائیل پیش شرط صلح را تشکیل می دهد، مساله دو دولت منتفی شده است، قدس پایتخت اسرائیل و بخش های بزرگی از کرانه باختری به دولت صهیونیستی سپرده می شود، همچنین باید کشورهای مرفه حاشیه جنوبی خلیج فارس هزینه های این پروژه تخیلی را برعهده بگیرند.
به طور معمول زمانی که دو طرف یک مناقشه وارد مذاکره می شوند باید تناسبی در بده بستان های آنان وجود داشته باشد گویا برخی از کشورهای عربی این اصل اولیه روابط بین الملل و دیپلماسی را از یاد برده اند که این چنین چوب تاراج به خاک فلسطین و آرمان های این مردم زده اند و بدون اخذ هرگونه امتیازی حتی ورقه الحاق مناطق فلسطینی به خاک اسرائیل را امضا می کنند.
فلسطین فروشی نیست
برای تبیین این معادله کمدی و در عین حال دردآور با یک کارشناس مسائل خاورمیانه به گفت و گو نشستیم. برخی از کشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس همچون امارات، عربستان و بحرین خود با لابی های صهیونیستی که از صدها سال پیش در انگلیس و اروپا فعالیت می کردند به قدرت رسیده اند و خود را مدیون آنان می دانند. این بخشی از سخنان عماد آبشناس بود.
آبشناس معتقد است نباید از موضع گیری این کشورهای تعجب کرد آنان هیچ گونه اختیار و استقلالی از خود نداشته اند و نماینده مساله فلسطین محسوب نمی شوند تا به عنوان مخاطب مورد مذاکره قرار گیرند.
آبشناس براین باور است کنفرانس منامه مرده به دنیا آمد زیرا حداقل باید فلسطینی ها در این کنفرانس حضور می داشتند تا از یک اعتبار حداقلی برخوردار می شد اما تمامی گروه های فلسطینی طرح فروش سرزمینشان را رد کرده اند بنابراین تکاپوی آمریکا، اسرائیل و حکام سرسپرده عرب راه به جایی نخواهد برد.
سخن آخر
مساله فلسطین از دل تاریخ و هویت یک سرزمین بیرون آمده و با ده ها سال مبارزه طولانی و سلطه ناپذیری مردم آن به اوج خود رسیده است بنابراین از میان برداشتن یک مساله اصیل و ریشه دار هیچ گاه با پروژه ای غیرمنطقی، وارداتی و با همراهی برخی از کشورهای سرسپرده عربی میسر نخواهد بود.
کنفرانس منامه و طرح معامله قرن بیش از آنکه حل یک مساله تاریخی در دستور کار قرار دهد درصدد است کل صورت مساله، بحران فلسطین را پاک کند و آن را به جابجایی جمعیت و ساکن کردن فلسطینی ها در مصر و اردن تقلیل دهد در این میان سران امارات، عربستان و بحرین نیز به جاده صاف کن این پروژه تبدیل شده اند.
با این حال تاریخ فلسطین معاصر از طرح تقسیم، تا جنگ 1967، مذاکرات مادرید و اسلو و تولد تشکیلات خودگردان .... نشان داده است با منطق زور و تحمیل مطالبات این موضوع حل و فصل نخواهد شد.
سرنوشت طرح ترامپ و دامادش نیز همچون طرح های چهار رئیس جمهور قبلی آمریکا موفقیتی در حل مساله فلسطین نخواهد داشت زیرا همه این طرح ها یک نکته اساسی را از یاد برده اند صلح زمانی تحقق پیدا خواهد کرد که در بطن آن حداقلی از عدالت وجود داشته باشد تا زمانی که این مساله در مذاکرات های صلح گنجانده نشود مقاومت تنها راه حل پایان رنج تاریخی مردم فلسطین است.
