چشم ها ضعیف شده و دست ها می‌لرزند؛ اما در ذهن خاطرات و تجربیاتی به قدمت یک قرن را با قدرت و شفافیت تمام می بیند. قدرتی که به پشتوانه آن می تواند رهبری بحرانی بزرگ را برعهده گیرد؛ توانایی که شاید از سمت اطرافیان و جوانان دوروبرش نه دیده شده و نه جدی گرفته شود در حالی که در خیلی از شرایط می تواند راهگشا و مثمرثمر باشد. وی با خود کوله‌باری ارزشمندتر از الماس به همراه دارد؛ الماس‌هایی به درخشانی خلاقیت.

استخوان‌های پوک و مغز پر

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، تحقیقات جدید نشان داده است فعالیت ها و سرگرمی هایی که کهنسالان هر خانواده انجام می دهند، می تواند منبعی برای الهام خلاقیت و اختراعاتی باشد که برای تمامی اجتماع مفید فایده خواهند بود.
در همین رابطه «جان کارول»، استاد علوم و فن آوری اطلاعات و مدارک موسسه علوم سایبری در ایالت «پن» می گوید: پدربزرگ ها و مادربزرگ های هر خانواده ای معمولا رهبرانی در اختراعات هستند که از دانش و خلاقیت خود برای بهبود محیط و اجتماعاتی که در آن زندگی می کنند استفاده می برند. و مهارت ها و سرگرمی های خودشان را به نسل های بعدی شان منتقل می کنند.

کارول امیدوار است یافته‌هایش به تغییر مفاهیم کنونی از پیری کمک کند. وی در این باره می گوید: «ایده پروژه این است که چگونه می توان مفهوم گذشت سن و سال و پیری را با مفهوم جدیدی نشان داد؛ زمانی که از آن می توان به عنوان دوره ای که مردم می توانند با افزایش مشارکت و ظرفیت، داشته های ارزشمند و خلاق خود را به دیگران ببخشند».

این نگاه به پیری بسیار متفاوت از نگاه کلیشه ای و قدیمی است که در آن افراد سالمند تنها افراد ناتوانی هستند که باید از آنها نگهداری شود.

بیشتر مردم فکر می کنند دوران پیری، دورانی بی فایده و طولانی است که هر چه بیشتر مردم در این فاز از زندگی به سر ببرند، برای آنها بسیار سخت تر و طولانی تر خواهد گذشت؛ این در حالی است که با تفکر جدید کشف خواهیم کرد افراد سالخورده چگونه می توانند بیشتر و بهتر از چیزی که تصور می کنیم کارایی داشته باشند.

فراتر از کلیشه‌ها

«Xiying Wang» دانشجوی پست دکتری و دانشجوی دکتری «تیفانی نروم» علوم اجتماعی در این رابطه با افراد مسن مصاحبه کردند تا بفهمند که علایق شخصی افراد مسن چیست و چگونه این علایق می توانند سرمنشا ایده هایی برای اختراعات و خلاقیت های جدید باشند.

وانگ در این رابطه می گوید: بهترین مثال برای این امر گروهی بودند که در یک کتابخانه عمومی با یکدیگر آشنا شده و بافتنی می‌بافتند و در کنار هم شال و روسریهای بسیاری بافته بودند.

در خلال زمستان کسانی که از روبروی کتابخانه عبور می کردند اگر لباس گرمی نداشتند می توانستند از آن شال ها استفاده کنند که به نظر من کار خیرخواهانه و بسیار مفیدی برای افراد مستمند در اجتماع بود.

محققان همچنین می‌گویند سالمندان در سازمان ها و ارگان های متفاوت می توانند نقش های کلیدی و حساسی را ایفا کنند همانند ارائه پیشنهاد یا راهنمایی در کارهایی برای کشف مسائل و مشکلات منطقه، از جمله کمک به احیای ساختمان های تاریخی، بهبود کیفیت آب های محلی و حمایت از فعالیت گروه های غیرانتفاعی.

در مقایسه با برخی از کلیشه هایی که افراد سالخورده را از تکنولوژی دور می کنند، افراد سالخورده در این مطالعه از تکنولوژی به عنوان ابزاری برای نوآوری روزمره استفاده می کنند. یکی از شرکت کنندگان از Google Sheets برای کمک به یک گروه برای بالا بردن کیفیت آب استفاده کرد و به طور عمومی سوابق دقیق داده‌های سازمانی را در این رابطه جمع آوری کرد. یکی دیگر از شرکت کنندگان از مهارت های برنامه نویسی وب خود برای کمک به یکی از دوستانش استفاده کرد. اموری که برای افرادی با سن بالا شاید در دیدگاه کلیشه ای کمی بعید به نظر برسد.

پیری خلاق

تکنولوژی و فناوری می تواند نوآوری روزانه را با کمک به پیدا کردن و مشارکت در گروه های فعال محلی تسهیل کند.

وانگ در این باره می گوید: شرکت های فناوری می توانند با کاربرپسند کردن وب سایت ها و ابزار مدرن ( آسان تر کردن استفاده از فناوری ها) برای افراد مسن، نقش مهمی در تسهیل ارتباط و استفاده از نوآوری ها در بین افراد مسن تر ایفا کنند.

ما معمولا از پیری به عنوان دورانی پراز دردسر یاد می کنیم؛ اما در نگاهی دیگر می توان به آن به عنوان دورانی برای ایجاد فرآیندی نوآورانه نگاه کرد تا زمانی که بتوانیم از افراد مسن در تولید و بهبود نوآوری بر اساس آنچه که به آن علاقه مند هستند حمایت کنیم. در این صورت است که آنها در زندگی فعال تر شده و در مورد کارها و فعالیت هایی که انجام می دهند نیز پرانرژی تر ظاهر می شوند.

در همین رابطه محققان 20 نفر از سالخوردگانی را که در ساختمان اصلی مرکز سالمندان پنسیلوانیا فعالیت داشتند، برای مصاحبه ای نیمه ساختار یافته، استخدام کردند. این افراد عموما 65 ساله یا بزرگتر بوده و در خانه های خود زندگی می کردند.

از آنجایی که کسب اعتماد بخش مهمی از روند مطالعه بود، برای کمک به ایجاد ارتباطات عمیق تر، این گروه، کارگاه های آموزشی را برای کمک به افراد سالخورده در استفاده از فناوری ها تشکیل داد؛ مانند برگزاری کلاس هایی که به افراد در مورد نحوه استفاده بهتر از فیس بوک و گوشی های هوشمند آموزش می دادند.

بزرگسالان سالمندی که در خانه های خود زندگی می کنند، حدود 90 درصد از 49.5 میلیون نفر از بزرگسالان ایالات متحده را تشکیل می دهند.

نتیجه‌گیری

در مورد استفاده سالخوردگان از فناوری باید از دریچه ای متفاوت نگاه و تفکر کرد. نیازهای افراد مسن را در نظر گرفت و این نیازها را در برخی از ایده های خلاقانه آنها انعکاس داد. در همین راستا علاوه بر تاکید به اعتمادبنفس، از آنها باید برای ایجاد ایده های نوآورانه حمایت کنیم.

جای نگهداری سالمندان در آسایشگاه ها و سرای سالمندان نیست بلکه باید در کنار فرزندان خود و خانواده در آرامش روزگار بگذرانند. در صورت سیاست گذاری های مناسب فرهنگی و اجتماعی می توان سالمندان را در هر چه بهتر گذراندن این مرحله از زندگیشان یاری کرد.

انتهای پیام/