به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، دانشگاه‌های هر جامعه همواره به عنوان جایگاهی مهم و تاثیرگذار مورد توجه سیاست‌مردان بوده است و هرکدام به فراخور گرایش‌های حزبی یا سیاسی خود در صدد نفوذ و یا سوء‌استفاده از این ارگان اجتماعی بوده اند. با این تفاسیر دانشگاهی همواره مصون از توفان‌های سیاسی اطراف خود بوده که توانسته باشد علاوه بر حفظ و عمل به چارچوب هایی که برای به هدف رساندن رسالتش تعریف شده وفادار مانده باشد.

علاوه بر حفظ کارکردهای استاندارد دانشگاهی برای اصلاح و به راه آوردن سیاسیون، به آن ها راه حل و راهکار پیشنهاد دهد تا ضمن حفظ امنیت و شأن جامعه، راه را برای پیشرفت و تعالی جوانان و مردم آن جامعه هموار سازد.

نفوذ سیاست و احزاب سودجوی سیاسی به بدنه دانشگاهی همواره مشکلات زیادی را برای این بخش تاثیر‌گذار به وجود آورده است.

این دخالت ها‌ بدنه دانشگاه را تحت تاثیر قرار داده است به طوری که محتوای برنامه‌های درسی و روش‌های تدریس دچار انحراف می‌شوند. چنین فساد گسترده ای ماهیت دانشگاه ها را تغییر خواهد داد. برای سالم ماندن محیط دانشگاه باید جلوی نفوذ سودجویان سیاسی گرفته شود که البته رسیدن به این مهم به همکاری تمامی اقشار نخبگان و دانشجویان در سراسر جهان نیاز است.

موضوع هولوکاست یکی از مصادیق دخالت آشکار سیاسیون است؛ مورخان و محققان برای تحقیقی درباره جزئیات حادثه هولوکاست و این که اساسا آیا چنین حادثه‌ای وجود داشته یا خیر تحت شدیدترین محدودیت‌ها قرار دارند. به عبارت بهتر نفوذ سیاست مانع از انجام تحقیقات دانشگاهی در این مورد شده است.

دانشگاه‌ها چگونه جلوی نفوذ سودجویان سیاسی را بگیرند

برای این که دانشگاه‌ها عرصه‌ جولان احزاب‌ سیاسی نشوند به همکاری همه جانبه مسوولان دانشگاه‌ها نیاز است.
در این راستا باید کرسی های آزاد اندیشی و فضاهای آزاد برای دانشجویان فراهم شود تا تفکرات مخالف و موافق بتوانند نظرات خود را بیان کنند.

آگاهی بخشی و بالا بردن اطلاعات سیاسی دانشجویان نیز یکی از مواردی است که جلوی سوء استفاده سودجویان را خواهد گرفت. دانشجو باید نسبت به اصول و تحلیل های سیاسی آگاهی داشته باشد نه این که تحت تاثیر جو و فعالیت های اغراق آمیز سیاسی قرار گیرد و به ابزاری سیاسی برای استفاده جناح های سودجو و شکست خورده تبدیل شود.

از طرفی بسیاری از مطالبات دانشجویی از سوی دانشجویان به‌حق مطرح می‌شود و باید بستری برای ارائه و ابراز خواسته‌های آنها فراهم شود. قطعا فاصله بین بیان مطالبات به حق در فضای آرام و سوءاستفاده سودجویان سیاسی از این فضا بسیار کم است. در چنین شرایطی سود بردن از سردرگمی دانشجویان برای احزاب آسانتر می شود و برای جلوگیری از چنین اتفاقی باید راه را برای نفوذ آن ها بست.

دانشجوی آگاه در هر دانشگاهی باید فارغ از طیف های رسانه ای و سیاسی، بر اساس اسناد، مدارک و واقعیت های موجود به بررسی پدیده های جاری در جامعه بپردازدy زیرا مطالب و تحلیل های رسانه ها گاه گمراه کننده هستند. اگر کسی توان و قدرت تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی را به صورت دقیق و مستدل دارد طی مراحلی و با داشتن ویژگی های تحلیل گری، می تواند ارائه تحلیل سیاسی کند؛ اما اگر چنین توانی ندارد یا امکانات لازم و اطلاعات کافی در اختیار نیست، باید به منابعی مراجعه کند که دارای این ویژگی ها باشند. باید از تحلیل های خارجی و داخلی که اقدام به تحریف حقایق و وارونه جلوه دادن واقعیت ها می کنند نیز پرهیز شود.

چگونگی تاثیر دانشگاه روی سیاست‌گذاران

در شرایط ذکر شده تعامل سالم بین دانشگاه و سیاست گذاران برای ارائه سیاست‌های مدون در سطح جهانی امری ضروری می نماید که در ادامه به نحوه برقراری این تعامل می پردازیم.

قطعا محیط اطراف، روی دانشگاه ها تاثیر می گذارد و از این طریق می توان موفقیت بیشتری را در عرصه عمومی به‌دست آورد. بنابراین دانشگاه‌ها باید به طور آزادانه تحقیقات سیاسی بی طرفانه انجام دهند.

سیاست‌گذاران به دنبال دانشگاه هایی هستند که انرژی بیشتری برای انجام تحقیقات در حوزه سیاست صرف می کنند. ممکن است تحقیقات آکادمیک تاثیرات مثبت زیادی بر جامعه بگذارد؛ اما لابی های موجود سیاسی این عرصه را دچار تغییر کرده است. در زمان دو قطبی شدن جامعه، چالش های سیاسی جدید بدون شک بر نحوه عملکرد دانشگاه ها تاثیر خواهد گذاشت.

برای مثال در مسئله مطرح شده در مورد خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا(برگزیت) دانشگاه آکسفورد اعلام کرده بود که ماندن در اتحادیه برای دانشگاه ها بیشترین منفعت را خواهد داشت.

دانشگاه ها برای دستیابی به موفقیت، راهبردهایی را جهت مشارکت سیاست‌گذاران ایجاد کنند و از مشاوره‌های دولتی در ابتدای تحقیقات بهره ببرند.

نتیجه‌گیری

چه بخواهیم و چه نخواهیم احزاب و سودجویان سیاسی دانشگاه را مکانی جذاب برای سوء‌استفاده و نفوذ سیاسی می‌دانند و دانشجویان را به چشم پیاده‌نظام سیاست‌های خود می‌بینند. قطعا آگاهی دادن به دانشجویان و عیان کردن نحوه یارگیری‌ها و سوءاستفاده‌های سیاسی نفوذی‌ها می‌تواند راه را برای سیاسی‌ها سخت کند. دانشجوها با هر سطح نخبگی نیاز به هدایت و آگاهی‌بخشی دارند و وظیفه دانشگاه است که مسیرهای درست را به دانشجویان نشان دهد.

در پایان مبحث بالا باید به این مطلب اشاره کرد که دانشجویان نباید به پیاده نظام شطرنج سیاست مداران تبدیل شوند و در مقابله جناح ها و احزاب سیاسی با یکدیگر به ابزار و مهماتی در دسترس برای توپخانه های تبلیغاتی دو حریف در بازی سیاست تغییر ماهیت دهند.

از طرفی مدیران دانشگاه وظیفه سنگین‌تری هم دارند؛ شناسایی نفوذ و بستن راه‌های سوءاستفاده احزاب سیاسی. دانشگاه باید از ساختار قوی برخوردار باشد تا در عین حال که حق آزادی بیان برای دانشجوها قائل شود از نفوذ و دخالت سیاست‌مداران و احزاب جلوگیری کند و این راه پر فراز و نشیب خواهد بود. به همین علت دانشگاه یک رهبر قوی و بااراده می‌خواهد تا در کنار برخورداری از دانش و عالم‌بودن بتواند مدیریت کرده و همه جریان‌های جاری در دانشگاه را کنترل کند.

قطعا نباید اجازه داد جریان‌های مشکوک و معاند به هر گونه ای با ورود به مراکز دانشگاهی خواسته های خود را عملی کرده و موجب ایست قلبی جامعه شوند؛ کیست که قبول نداشته باشد شکست و انحطاط هر دانشگاهی به منزله شکست و انحطاط جامعه است.

انتهای پیام/