به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، پیشنهاد تعیین سقف حقوق برای استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها از سوی مجلس شورای اسلامی با انتقاد و اعتراض بخش اعظمی از جامعه دانشگاهی روبرو شده است، حتی رؤسای دانشگاه‌ها در دیدار با رئیس مجلس خواستار تجدید نظر در تصمیم نمایندگان مردم شدند؛ اما علی لاریجانی تأکید کرد افزایش حقوق‌ها باید متناسب با روح قانون مصوب مجلس باشد.
عده‌ای از کارشناسان معتقدند نباید برای استادان دانشگاه و اعضای هیئت علمی به‌دلیل نقش تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز در تربیت نیروی انسانی و پیشرفت کشور، سقفی در نظر گرفت؛ چرا که رفاه مالی و فراغت از دغدغه‌های معیشتی را شرط لازم برای بهبود سطح کیفی آموزش عالی می‌دانند. در سوی مقابل مخالفان اعتقاد دارند نبود سقف حقوقی باعث ایجاد تبعیض و سرخوردگی دیگر اقشار شغلی خواهد شد. طیف سوم نه با گروه اول و نه با دسته دوم موافق است؛ بلکه باور دارد سقف حقوق همراه با گزینه‌های انگیزشی مانند گرنت‌های پژوهشی بهترین راه حل برای جلب رضایت طرفین است.
فرج‌اله احمدی، استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در این‌باره به خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، گفت: با توجه به گرانی، تورم و شرایط سخت زندگی، سقف حقوقی در نظر گرفته شده پاسخگوی نیازهای استادان دانشگاه نیست و در حال حاضر اعضای هیئت علمی از وضعیت حقوقی خود ناراضی هستند. اگر سقفی برای حقوق افراد تعریف شود، دیگر انگیزه‌ای باقی نمی‌ماند که استاد مقاله یا کتاب بنویسد و امتیاز بگیرد.
وی با اشاره به پیشنهادهای چند هزار دلاری کشورهای دیگر به استادان ایرانی ادامه داد: با شرایط موجود نیز تعدادی از استادان راغب به ماندن در کشور نیستند و حتی به بازنشستگی فکر می‌کنند. اگر حقوق یک عضو هیئت علمی را 12 میلیون تومان در نظر بگیرید، در حال حاضر حقوق آن معادل با هزار دلار خواهد شد، در حالی که کشورهای دیگر رقم‌های بسیار بالاتری پرداخت می‌کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: تعداد زیادی از استادان و اعضای هیئت علمی با حقوق‌های فعلی به سختی تا بیستم هر ماه دوام می‌آورند. خانواده 4 یا 5 نفره عضو میانسال هیئت علمی را در نظر بگیرید، او می‌تواند آینده فرزندانش را تأمین کند؟ تعداد استادانی که فرزندان بیکار دارند، کم نیست و می‌توان گفت استادان با توجه به وضعیت کنونی، حقوق کمی دریافت می‌کنند.
احمدی خاطرنشان کرد: استاد و عضو هیئت علمی در خارج از کشور حداقل 4 یا 5 هزار دلار حقوق می‌گیرد؛ اما استادان در ایران تمام وقت و زندگی خود را می‌گذارند و چشم به روی تفریح می‌بندند و باز هم از نظر مالی تأمین نیستند. شنیده‌های ما از حقوق 16 یا 17 میلیونی کارمند باسابقه وزارت نفت حکایت دارد یا استادیار دانشگاه علوم پزشکی از ماه اول 15 میلیون تومان حقوق می‌گیرد؛ اما استاد برجسته فیزیک و ریاضی که زحمات بسیاری کشیده، 4 یا 5 میلیون تومان حقوق می‌گیرد؛ یعنی گاهی تا 10 میلیون تومان کمتر دریافت می‌کند.
وی با اشاره به تأثیر گرنت پژوهشی برای افزایش حقوق و جلب رضایت اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها گفت: گرنت تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند و تنها برای برخی رشته‌های فنی کاربرد دارد که استادان می‌توانند با کارخانه‌ها قرارداد پروژه‌های تحقیقاتی امضا کنند؛ اما درصد معدودی در رشته‌های دیگر امکان برخورداری از گرنت را دارند.
انتهای پیام/
