به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، مهاجرت به خارج به یکی از موضوعات داغ جامعه ایرانی تبدیل شده است؛ اما ایرانیها در مورد مهاجرت بینالمللی چه میدانند؟ مردم درباره آمار و آثار اقتصادی و اجتماعی و همچنین خطرات مهاجرت برای مهاجران در دنیا چه اطلاعاتی دارند و به حقوق مهاجران در دنیا تا چه اندازه مسلط هستند؟
سال 2018 توسط سازمان ملل، سال اجماع جهانی برای مهاجرت (Global Compact for Migration) با هدف تبدیل چالش جهانی مهاجرت به یک فرایند ایمن و نظاممند برای حمایت و حفاظت بیشتر از مهاجران و کشورها، نامگذاری شد.
رصدخانه مهاجرت ایران به نقل از سازمان ملل متحد گزارش داده، در سال 2018 تعداد مهاجران در سراسر جهان به 258 میلیون نفر رسیده است، در حالی که این تعداد در سال 2000 حدود 173 میلیون نفر بوده و در طول 18 سال تعداد مهاجران و پناهجویان در دنیا نزدیک به 85 میلیون نفر افزایش داشته است.
در تعریفی که سازمان ملل ارائه داده؛ مهاجر به فردی اطلاق میشود که محل زندگی خود در کشورش را ترک کرده و تغییر میدهد. اکنون از هر 30 نفر در جهان، یک نفر مهاجر است و 48 درصد از جمعیت مهاجران را زنان تشکیل میدهند، البته 50 میلیون نفر از مهاجران، کودک هستند.
نکته جالب درباره مهاجران این است که بیشتر آنها از طریق راههای قانونی و امن به مقاصد دیگر مهاجرت میکنند. مهاجرت از دیدگاه سازمان ملل متحد، موتور رشد اقتصادی و کارآفرینی به شمار میرود. در سال 2017 مهاجران 450 میلیارد دلار پول برای کشورهای در حال توسعه در قالب حوالههای ارزی فرستادند که این مبلغ سه برابر مجموع کمکهای توسعهای جهانی است.
مهاجران 85 درصد درآمد خود را در کشور میزبان هزینه میکنند. بیش از 60 هزار مهاجر از سال 2000 زندگی خود را در سفرهای پرخطر از دست دادهاند. مدتی است اجماع جهانی شکل گرفته تا مقرراتی را برای نظم و امنیت بخشیدن به مهاجرت در نظر بگیرد و هر فردی از آن منتفع شود. اولین توافق این اجماع، پوشش دادن تمام آرزوهای مهاجران بینالمللی است.
همچنین اجماع جهانی مهاجرت، نگرانیهای حکومتها را بررسی کرده و حق حاکمیت ملی کشورها را تقویت میکند. تشخیص آسیبپذیریهایی که مهاجران با آن مواجه میشوند و همچنین فوایدی که مهاجران برای جوامع میزبان به ارمغان میآورند، از دیگر محورهای فعالیت اجماع جهانی مهاجرت است.
این اجماع که در دسامبر سال 2018 در مراکش به تصویب رسید، امنیت، توسعه و حقوق بشر را ترویج کرده و فرصتی تاریخی برای بهبود همکاریهای بینالمللی در حوزه مهاجرت محسوب میشود.
انتهای پیام/