به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، جوامع غربی که همواره از رعایت حقوق بشر دَم می‌زنند در دانشگاه‌هایشان با معضل نژادپرستی دست و پنجه نرم می‌کنند. همواره از دانشگاه‌ها به عنوان محیط‌های آکادمیک انتظار می‌رود تا جلوی هرگونه تبعیض را بگیرند نه این که خود با دامن زدن به این مسئله شرایط را برای دانشجویان بغرنج‌تر کنند.
روزنامه گاردین طی سری مقالات منتشر شده در اوایل این ماه ، در مورد نژادپرستی دانشگاه‌های انگلیس تحقیق کرد. این تحقیقات پس از استعلام توسط کمیسیون برابری و حقوق بشر (EHRC) انجام و در پاییز امسال منتشر خواهد شد.
تحقیق EHRC به طور خاص در سال تحصیلی 2018-2019 بر مؤسسات آموزش عالی که از نهادهای دولتی بودجه دریافت کرده اند، متمرکز شده است. با این حال، دانشگاه‌هایی که بودجه عمومی دریافت می‌کنند نیز برای رسیدگی به گزارش های نژادپرستی ملزم به ارائه اطلاعات در مورد روند کار خود بودند.
در ادامه این گزارش از شرایط به وجود آمده در دانشگاه‌های انگلستان پرده برمی‌داریم.
حقایق تحقیقات گاردین
روش شناسی
131 دانشگاه انگلستان داده‌های مربوط به شکایات مربوط به نژادپرستی را ارائه دادند.
75 دانشگاه سوابق متمرکز شکایات نژادپرستی را نگه داشته‌اند.
25 دانشگاه پرونده شکایات نژادپرستی را حفظ نکرده‌اند.
12 دانشگاه شکایات دانشجویی یا کارکنان را ثبت کردند.
36 دانشگاه ارقام دقیقی ارائه ندادند.
20 کالج کمبریج ارقام ناقصی در مورد شکایت ارائه دادند.
264 کارمند و دانشجویان تجربیات شخصی خود در مورد نژاد پرستی در دانشگاه را ارائه کردند.
نتایج
996 شکایت در مورد نژادپرستی تنظیم شد.
54 درصد شکایات علیه کارکنان دانشگاه بود.
46 درصد شکایات علیه دانشجویان دانشگاه بود.
367 شکایت مورد تأیید دانشگاه‌های انگلستان قرار گرفت که نتیجه آن 78 تعلیق دانشجویی، 51 تعلیق، استعفا یا اخراج کارمندان شد.
بر اساس این تحقیقات داده‌های ارائه شده توسط 131 دانشگاه نشان دهنده آموزش ضد‌نژادپرستی ناکافی برای کارکنان و دانشجویان، ضعف سیاست‌های ضد نژادپرستی در دانشگاه‌ها و ضبط متناقض شکایات در مورد نژادپرستی است.
پیامدهای نژادپرستی در دانشگاه‌های انگلستان
یکی از دانشجویان گروه راسل اعلام کرد که دانشگاه‌های انگلستان در زمینه کاهش نژاد پرستی چندان کار خاصی انجام نداده اند مگر اینکه این شکایت در رسانه‌های اجتماعی گسترش پیدا کند. تجربیات دو دانشجو که بعد از سوء استفاده های نژادی خودکشی کرده بودند در روزنامه گاردین منتشر شد.
یکی از فارغ التحصیلان رشته معماری اعلام کرد که استاد وی خطاب به او گفته است که «اگر همانند یک دانشجوی دیگر(که سفید پوست بوده است) صحبت کند نمرات بالاتری خواهد گرفت.»
دانشجویان اعلام کردند که دانشگاه‌ها معمولا در مورد شکایت های مبنی بر نادیده گرفتن حقوق آنها از استادان حمایت می‌کنند.
تاریخچه طولانی نژادپرستی
دانشگاه کمبریج فقط یکی از چندین دانشگاه معتبر گروه راسل است که به خاطر سیاست‌های ضعیف و متزلزل خود در زمینه مبارزه با نژادپرستی، مورد انتقاد قرار گرفته است.
در اوایل سال جاری، دانشگاه کمبریج یک پروژه تحقیقاتی دو ساله را آغاز کرد که در آن روش‌های بهره‌برداری دانشگاه‌ها از برده‌داری استعماری را بررسی می کند. اخیراً یک مدرس سفیدپوست در کمبریج متنی نژاد‌پرستانه را در کلاس قرائت کرد که باعث شد یک دانشجوی دوره دکتری در اعتراض به این اقدام دانشگاه را ترک کند.
هنگامی که دانشجویی سیاه پوست برای ابراز ناراحتی از استادان خود به آنها ایمیل زد؛ استادان با این بهانه که از کلمات متوجه موضوع نشده اند از دادن پاسخ امتناع کردند.
با همه این موارد جای تعجب نیست که کمبریج به پایین ترین مکان خود در رده بندی دانشگاه های جهان سقوط کند.
مشکلی گسترده در همه سطوح
تنها دانشجویان نیستند که با تبعیض نژادی و سوء استفاده روبرو هستند. از سپتامبر سال 2018، 19000 استاد در دانشگاه‌های انگلستان کار می‌کنند که از این تعداد، فقط 25 و 90 زن و مرد سیاه پوست و 14000 مرد سفید پوست بودند.
«کتی سیان» مدرس جامعه شناسی دانشگاه یورک اظهار کرد که دانشگاه ها از فضاهای شایسته سالاری که ادعا می کنند بسیار فاصله دارند.
جدیدترین پروژه تحقیقاتی سیان، مقاله‌ای با عنوان «پیمایش نژادپرستی موسسات در دانشگاه‌های انگلیس» است که تجربیات افراد سیاه‌پوست و آسیایی را گردآوری می‌کند. شرکت کنندگان در این پروژه اعلام کردند که احساساتی مانند عدم حمایت در شغل، تلاش مفرط برای رسیدن به موفقیت، انتقاد از شکست، رد شدن توسط سفید پوستان، از دست دادن شغل، داشتن قراردادهای کار موقت را داشتند.
اکثر دانشگاه ها تا به حال نتوانسته‌اند شکایات فردی از نژادپرستی را بررسی کنند. در سال 2018، استادان جامعه شناسی کمبریج یک پروژه تحقیقاتی مستقل به نام «به نژاد پرستی هر روزه پایان دهید» راه‌اندازی کردند که به دانشجویان و کارمندان این امکان را می دهد تا به طور ناشناس سوء استفاده نژادی را گزارش کنند.
این پروژه فراتر از فرایندی که در بالا ذکر شد به دنبال یافتن چگونگی عادی شدن نژادپرستی در جامعه آکادمیک است.
برخی از دانشجویان دانشگاه، به ویژه معترضان، اقدام ضد نژادپرستی گلداسمیت (گارا) ، امور را به دست خود می گیرند. این گروه در اعتراض به عدم اقدام ضد نژادپرستی توسط مدیران ارشد Deptford Town Hall را اشغال کردند. در واقع اقداماتی خود جوش توسط دانشجویان به راه افتاده که دانشگاه و مسئولان امر کمترین دخالتی را در آن دارند.
یک سال قبل نیز گزارش های مختلفی در مورد نژادپرستی در دانشگاه‌های انگلستان و اروپا منتشر شد که به نظر می رسد با همه ادعاهایی که غربی ها در مورد برابری حقوق بشر دارند وضع در دانشگاه هایشان هیچ تغییری نکرده است.
در دنیایی که افراد فاقد صلاحیتی چون رئیس جمهوری آمریکا دائما توییت‌های نژاد پرستانه‌ای را منتشر می‌کنند نژاد پرستان بیش از گذشته جرئت جسارت را به خود می دهند؛ اما تحقیقات اخیر فعالان پیرامون نژادپرستی به نتایج خوبی رسیده و دانشجویان و کارمندان در مورد تجربیات مربوط به نژادپرستی خود صحبت کرده و عاملان آن را افشا می کنند.
در این راستا باید دانشگاه هایی که نتوانند جلوی سوء استفاده های نژادی را بگیرند به عموم معرفی شده و پاسخگو باشند.
دانشگاه‌ها نسبت به حضور کمتر اقلیت‌ها و تبعیض نژادی مسئول هستند. آنها باید به فرآیند استخدام و نگهداری اسناد مربوط به نژادپرستی نظارت داشته باشند و حضور یک اقلیت دانشگاهی یا کارمند در پنل استخدام را تضمین کنند. کمک به بهبود نهادهایی که پیرامون نژادپرستی به گفت وگو می‌پردازند نیز از اقدامات قابل انجام است.
به عقیده کارشناسان باید برای اقدامات ضد نژاد پرستی سرمایه گذاری های لازم انجام شود. آموزش های اجباری آگاهی نژادی برای کارمندان و تغییر سیاست های موجود در این مورد نیز از موارد قابل ذکر است. دانشگاه‌ها باید بکوشند محیط خود را برای تمامی اقشار امن کنند تا دانشجویان با فراغ بال به مسائل تحقیقاتی و درسی خود برسند.
انتهای پیام/
