به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، کامران باقری، از مشاوران و مدرسان سرشناس مدیریت نوآوری و مالکیت فکری و عضو هیات مدیره انجمن مدیریت فناوری ایران، در خصوص اهمیت مالکیت فکری در تحقق اقتصاد دانش‌بنیان گفت: اولین واحد مالکیت فکری را سال ۸۱ در ایران ایجاد کردیم. همچنین برای صنعت نفت ثبت‌های بین‌المللی را به سرانجام رساندیم.

این استاد دانشگاه تهران ادامه داد: در گذشته بحث مالکیت فکری را یک امر فانتزی می‌دانستند اما خوشبختانه امروزه این تصویر تغییر کرده است. در دهه ۷۰ میلادی بیش از ۸۰ درصد ارزش شرکت‌ها، دارایی فیزیکی آنها شامل تجهیزات، ماشین‌آلات، پول نقد و… بود اما این روند تغییر کرد و امروزه این نسبت کاملا معکوس شده است. در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد ارزش شرکت‌های بزرگ و موفق به دارایی‌های نامشهود مانند برند، دانش و… باز می‌گردد.

وی تصریح کرد: این امر نشان می‌دهد اضافه کردن و نگهداری این دارایی‌ها مهمترین هدف و برنامه شرکت‌های بزرگ و موفق در دنیاست. به بیان ساده‌تر در این سازمان‌ها تصمیمات مربوط به مالکیت فکری در بالاترین سطح سازمانی اتخاذ می‌شود و به تمام بیزینس آنها مرتبط است، لذا بحث مالکیت فکری و تصمیمات مربوط به آن با بحث تصمیمات استراتژیک سازمان رابطه نزدیک و تنگاتنگی دارد.

باقری اظهار کرد: بحثی که تحت عنوان اقتصاد دانش بنیان از آن نام برده می‌شود، همین بحث مالکیت فکری است، یعنی شرکت‌ها بتوانند از دارایی‌های دانشی و نامشهود خود خلق ارزش کنند. متاسفانه اقتصاد کشور هنوز تا رسیدن به این مرحله فاصله زیادی دارد و فضای اقتصادی کشور به گونه‌ای است که زمین بزرگ و داشتن تجیهزات، یک سرمایه بزرگ محسوب می‌شود.

عضو هیات مدیره انجمن مدیریت فناوری ایران، در رابطه با تفاوت شرکت‌های دانش بنیان و سنتی گفت: تفاوت در این است که شرکت‌های دانش بنیان باید قواعد حوزه مالکیت فکری را بدانند و بیزینس خود را بر مبنای آن پایه‌ریزی کنند. حال اگر در حوزه دانش بنیان، مدیران با این حوزه آشنا نباشند و قواعد آن را نشناسند، این امر می‌تواند خطرناک باشد. در مواقعی از مدیران ارشد این حوزه شنیده می‌شود که اعتقادی به بحث مالکیت فکری ندارند؛ این امر عجیب است چرا که اقتصاد دانش بنیان و بحث مالکیت فکری دو اهرم مهم و متصل بهم هستند.

وی خاطرنشان کرد: چند برداشت نادرست در خصوص مالکیت فکری وجود دارد که مانعی بر سر راه این حیطه است. به عنوان مثال برخی عقیده دارند بحث مالکیت فکری برای ایران نیست و این بحث در بیزینس ایران جایی ندارد؛ این برداشت در گذشته دیدگاه خوبی بود و نیازی نبود که شرکت‌های بزرگ در خصوص مالکیت فکری چیزی بدانند، اما امروزه این دیدگاه دیگر جواب نمی‌دهد.

این استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: علاوه بر این، زمانی که در کشور از مالکیت فکری صحبت می‌کنیم، بیشتر شرکت‌های دانش‌بنیان آن را فقط محدود به ثبت اختراع می‌دانند. ثبت اختراع مهم است اما در اکثر مواقع مهمترین مالکیت فکری، شرکت‌ها نیستند. در بسیاری از موارد علامت تجاری، دانش فنی محرمانه و… می‌تواند مهمترین سرمایه شرکت‌ها باشد.

باقری افزود: مساله‌ای که در حوزه مالکیت فکری مشکل‌آفرین است، عدم شناخت و تسلط کافی شرکت‌ها از قانون و ظرفیت‌های موجود آن است. در اکثر موارد شرکت‌ها و مدیران نمی‌دانند که با این قانون چه می‌توان کرد، لذا رویدادهایی از این قبیل از اهمیت بسیاری برخوردار هستند.

وی اظهار کرد: ایران از سال ۱۳۱۰ در این زمینه قانون دارد و این قانون چندین بار بازبینی شده که آخرین بار به سال ۱۳۸۶ باز می‌گردد. این قانون مشکلاتی دارد که در حال انجام اصلاحات آن هستیم و امیدواریم قانون جدید ظرف چند ماه آینده مصوب شود، اما مشکل کشور در زمینه مالکیت فکری تنها به قانون مربوط نمی‌شود، تا جایی که می‌توان گفت حدود ۸۰ درصد مشکلات به مواردی غیر از قانون ارتباط دارد.

عضو هیات مدیره انجمن مدیریت فناوری ایران، ضمن اشاره به اینکه سلسله رویدادهایی که صندوق نوآوری و شکوفایی در حوزه مالکیت فکری برگزار می‌کند اقدام بسیار با ارزشی است، بیان کرد: لازم نیست تمام افراد و مدیران، متخصص حقوق مالکیت فکری باشند، بلکه می‌توانند از خدماتی مانند خدمات توانمندسازی صندوق نوآوری و شکوفایی در این زمینه استفاده کنند.

باقری در پایان گفت: تا ۱۰ سال پیش در کشور آرزو داشتیم تا خدماتی مانند تسهیلات صندوق نوآوری و شکوفایی برای شرکت‌ها فراهم باشد و بتوانند با مشاوره و کمک، خودشان را ارتقاء دهند که خوشبختانه امروز صندوق نوآوری این امکان را فراهم کرده است، لذا اگر مدیران شرکت‌ها تمام دارایی‌های فکری خود را بشناسند و از آن حمایت کنند قدم اول را برداشته و با استفاده از تسهیلات صندوق نوآوری می‌توانند یاد بگیرند که چگونه از این دارایی‌ها برای خود فرصت بسازند.

انتهای پیام/