به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز به نقل از سایت رسمی «دانشگاه نیویورک»، طبق تحقیقات اخیر این دانشگاه، هوش مصنوعی میتواند در بهتر شدن نمودارهای چشمی ترسیم شده بسیار مثمرثمر و مفید باشد.
تاریخچه استفاده از نمودارهای چشمی به قرن نوزدهم باز میگردد و طی دهه های بعد به نسبت بسیار کمی تغییر کرده است. بسیاری از بیناییسنجها و چشمپزشک ها هنوز هم با خواندن ردیف های حروف یا اعداد، دید بیماران را ارزیابی می کنند.
«ژونگ لین لو» همکار و دانشمند ارشد دانشگاه نیویورک و استاد دانشگاه مرکز علوم عصبی و روانشناسی شانگهای، فکر می کند که این نمودار همچنان دارای ارزش است؛ اما برای اندازهگیری میزان از دست دادن بینایی یا تغییرات دیگر در بینایی افراد بیش از حد نادرست است.
این امر به همین دلیل می تواند از تشخیص زودرس و درمان عوارض مربوط به چشم مانند آمبولیوپی، دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، رتینوپاتی دیابتی، ورم ماکولا دیابتی، گلوکوم و آب مروارید جلوگیری کند.
لو و همکارانش سالها پیش، این کمبود را به رسمیت شناختند و شروع به تدوین راه های برتر برای ارزیابی بینایی و مشاهده تغییرات در آن کردند.
وی در این راستا می گوید: ما معتقدیم که هوش مصنوعی فرصتی برای استفاده از ابزارهای هوشمند برای آزمایش بینایی و تأمین سیگنال مورد نیاز برای تصمیمگیری مطمئن در کارآزمایی های بالینی و مراقبت در دنیای واقعی است. پلت فرم سخت افزاری/نرم افزاری جدیدی ایجاد کرده ایم که بر مبنای دانش ما از سیستم تصویری انسان ساخته شده است و چارچوب محاسباتی که الگوریتمهای یادگیری فعال را روی نمایشگرهای دیجیتال پیادهسازی می کند تا ارزیابی جدیدی از دید انسان انجام شود.
نمودارهای چشمی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند، حاکمان اصلی تشخیص بینایی انسان هستند. آنها فقط روی یک بعد دید تمرکز می کنند؛ کوچکترین حرفی که می توان دید. به دلیل دقت کم، آنها برای غربالگری از دست دادن بینایی، نشان دادن اثربخشی روش های درمانی جدید در کارآزماییهای بالینی یا ارائه مدارک در دنیای واقعی برای تصمیم گیری های مربوط به پوشش درمانهای مصوب، کافی نبودهاند.
بنابراین پزشکان نمی توانند بیماری اولیه را تشخیص دهند، تحقیقات دارویی نمی توانند نتایج اولیه را درباره روش های درمانی جدید رمزگشایی کنند و تنظیم کننده ها؛ همچنین شرکتهای بیمه و سازمان های دولتی نمی توانند تصمیمات آگاهانه ای درباره تصویب دارو یا پوشش های دارویی بگیرند.
این شرایط بیش از 45 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد و بار اقتصادی سالانه آن 139 میلیارد دلار هزینه پزشکی و تولیدی را شامل می شود.
انتهای پیام/