به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، افراد اغلب خود را در یک حلقه فکری بی پایان می‌یابند و هر چند وقت یکبار، سعی می‌کنند تا این جریان بی پایان افکار را متوقف کنند اما آیا واقعاً می‌توانیم از فکر خود دست بکشیم؟
«مایکل هالاسا»استادیار گروه علوم مغز و علوم شناختی در MIT گفت:«این مساله نحوه تعریف تفکر بستگی دارد، فکر که نتیجه شلیک شیمیایی بین سلول‌های مغزی است، می‌تواند هم در سطح آگاهانه و هم ناخودآگاه اتفاق بیفتد.»
نوع تفکری که از آن آگاه هستیم، مانند افکار بی پایان که هنگام تلاش برای خوابیدن به وجود می‌آید، از نظر تئوری می‌تواند ساکت شود و این احتمالاً چیزی است که در مراقبه انجام می‌شود.
«جولیا کام» دانشمند شناختی در آزمایشگاه نایت در دانشگاه کالیفرنیا برکلی گفت:« معلوم نیست که متوقف کردن کامل ذهن ممکن باشد یا نه اما در صورت انجام باید تست‌های بسیار دشواری در مورد آن وجود داشته باشد.»
این دانشمند معتقد است که هنگامی که قرار است مراقبه کننده‌ای روی چیزی متمرکز و ذهنش را منتقل کند، در این صورت فقط در انتخاب توجه به آن موضوع بهتر عمل می‌کند.
او گفت بین فکر کردن و آگاهی از این که فکر می‌کنید تفاوت وجود دارد. اگر از کسی بپرسید که در مورد چه چیزی فکر می کند و او با «هیچ چیز» پاسخ دهد در واقع از داشتن فکر خود آگاه نیست.
به عنوان مثال، ممکن است درحال فکر درمورد یک امتحان باشید و تنها زمانیکه شخصی روی شانه شما می‌زند، از آن آگاه می‌شوید. افرادی که به هیچ چیز فکر نمی‌کنند هم در واقع می‌توانند از افکاری برخوردار باشند که داستان منسجمی را بیان نمی‌کند.
اما مغز هرگز به معنای وسیع‌تر تفکر را متوقف نمی‌کند. اکثر افکار در واقع در پس زمینه اتفاق می افتند و هیچ راه واقعی برای ساکت کردن این موارد وجود ندارد.
استاد دانشگاه MIT اظهار کرد که برای مثال ممکن است شخصی را ببینید و برای شما آشنا به نظر برسد اما ساعت‌ها بعد به طور ناگهانی او را بیاد آورید؛ این همان نتیجه فکر کردن مغز شما در پس زمینه است.
نحوه تعریف ما از تفکر جواب سوال این گزارش را می‌دهد. اگر منظور از فکر کردن یک فعالیت درونی مانند داشتن گفت‌وگو با خود است بنابراین می‌توان این عمل را متوقف کرد. اما اگر تفکر به معنی تمرکز نداشتن روی هیچ چیز است این کار برای شخص غیرحرفه‌ای دشوار خواهد.
حتی با خواندن این مطلب هم با فکر در مورد «فکر کردن» درحال ارسال زنجیره‌ای از نورون‌ها در مغز هستید. بنابراین اگر به نحوی موفق شویم که خود را از فکر کردن آگاهانه بازداریم یا از طریق مراقبه به حالت خالی از ذهن برسیم بازهم مغز خاموش نخواهد شد. این افکار همچنان ادامه خواهد داشت و ما از آن‌ها آگاه نخواهیم شد.
انتهای پیام/