نازلی خواجهنصیری در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره تمایل تعداد قابل توجهی از رتبههای برتر کنکور به ادامه تحصیل در خارج از کشور اظهار کرد: هر فردی برای ماندن یا رفتن، دلایل منحصربهفردی دارد. مهمترین دلیل من برای ادامه تحصیل در کشور، خانواده بود که ترجیح میدادم در کنارشان بمانم. همچنین فکر میکردم دانشگاههای ایران نیز در رشته من، امکانات لازم را دارند تا بتوانم به اهداف علمی خود برسم.
وی درباره انتقاد بسیاری از متخصصان پژوهشگران از کمتوجهی به امر پژوهش در ایران ادامه داد: دانشگاههای تبریز و شهید بهشتی، دانشگاههایی بودند که در آنها تحصیل کردم و از نزدیک امکانات مناسب آنها را دیدم و به همیندلیل به هیچوجه از ماندن در ایران پشیمان نیستم؛ اما سختیهایی وجود دارد که قابل حل است.
رتبه نخست مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در رشته فیزیولوژی جانوری تصریح کرد: مشکلات پژوهشی بیشتر جنبه مالی دارد و اگر کمکهای لازم صورت بگیرد، هیچ مسئلهای از نظر ایده وجود ندارد. پژوهشگران ایرانی در زمینه تولید ایده میتوانند با محققان سایر کشورها رقابت کنند؛ اما متأسفانه ضعف در حمایت مالی سبب شده ایدهها به ثمر نرسد و به همین دلیل مشکلات پژوهشی ما بسیار زیاد است.
خواجهنصیری خاطرنشان کرد: اگر از دانشجویان و استادان دانشگاه، حمایت مالی مناسبی صورت گیرد، اطمینان دارم بازده بسیار زیادی در امر پژوهشی خواهیم داشت. دانشجویان دانشگاههای تابع وزارت علوم واقعاً پولی دریافت نمیکنند تا پروژه خوبی ارائه دهند.
وی با اشاره به پروژههایی که به دلیل مشکلات مالی به نتیجه نرسیده، گفت: ایدههای زیادی داشتم که روی کاغذ باقی مانده و نتوانستم آنها را به مرحله عمل برسانم؛ اما با این وجود دلسرد نمیشوم. باید برای تأمین منابع مالی، تلاش کرد و همکاریهای خود را با مراکز تحقیقاتی گسترش داد.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: شرکتهای دانشبنیان تا حد زیادی به کاهش فاصله بین دانشگاه با صنعت و جامعه کمک میکنند. دانشجویان نیز به این نتیجه رسیدهاند که علم بهتنهایی نتیجهای در پی ندارد و به همین دلیل به سمت علم همراه با محصول حرکت میکنند.
خواجهنصیری در پایان، درباره اینکه پژوهشگران ایرانی را بیشتر مقالهمحور میدانند، گفت: در حال حاضر این موضوع، روندی کاهش را طی میکند؛ زیرا دانشجویان و پژوهشگران به این باور رسیدهاند که مقالهها بهتنهایی کمکی به آنها نمیکند.
انتهای پیام/