به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، «لیزا کویلی» اخترشناسی که روی انفجار یک سیاهچاله در مرکز کهکشان تحقیق می‌کند، گفت: «این اتفاقی چشمگیر است که چند میلیون سال پیش در تاریخ کهکشان راه شیری رخ داده است.»

وی اظهار کرد: در آن زمان انفجار گسترده ای از انرژی و تابش، درست از مرکز کهکشان و مواد اطراف آن بیرون آمد که نشان می دهد مرکز راه شیری مکانی بسیار پویاتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌کردیم. جایی که خوشبختانه ما در آنجا ساکن نیستیم!

این انفجار عظیم در کهکشان ما پراکنده و احتمالاً 200،000 سال نوری دورتر در جریان ماژلانی احساس است. این واقعه هنگامی اتفاق افتاد که دایناسورها برای مدت 63 میلیون سال از بین رفته بودند و اجداد بشر روی زمین قدم می زدند. این پدیده انفجار سیاهچاله به عنوان «Seyfert flare» شناخته می‌شود.

اخترشناسان تصور می کنند که این امر دو مخروط یونیزاسیون عظیم ایجاد کرده که از طریق راه شیری قطعه قطعه شده است. آنها فکر می کنند که این امر ناشی از فعالیت هسته ای با نام «Sagittarius A» در سیاهچاله غول پیکر بوده است.

کویلی گفت: «این نتایج، درک ما از راه شیری را به طرز چشمگیری تغییر می دهد.» «ماگدا گوگللیمو» از دانشگاه سیدنی اظهار کرد که ما همیشه در مورد کهکشان خود به عنوان کهکشانی غیرفعال و دارای مرکز نه چندان روشن فکر می کردیم.

این نتایج جدید امکان تفسیر مجدد کامل از تکامل و ماهیت کهکشان را باز می‌کند. این رویداد شعله ور که سه میلیون سال پیش اتفاق افتاد به حدی قدرتمند بود که اثراتی را در اطراف کهکشان به همراه داشت.

داده ها برای محاسبه زمان و چگونگی وقوع انفجار توسط تلسکوپ فضایی هابل جمع آوری شده است و نتایج به زودی در مجله Astrophysical Journal منتشر خواهد شد.

انتهای پیام/