به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، ماجرای بیماران خاص و کمبود دارو قصه جدیدی نیست و بارها در موردش نوشته و خوانده ایم اما تازمانی که کسی مبتلا به بیماری های خاص به ویژه دیابت نشود نمی داند که در کنار مدارا و تحمل این درد تا چه اندازه باید برای تهیه دارو سختی کشید.

اسمتان از سیستم پاک شده است!

تا همین چند ماه پیش برای دریافت میزان انسولینی که پزشک معالج نوشته بود مشکلی وجود نداشت اما با پاک کردن نام بیماران از سیستم دریافت انسولین و اعلام ثبت نام دوباره مشکل آغاز شد.

این را بیماران مبتلا به مرض قند زمانی متوجه شدند که به داروخانه مراجعه کردند و با با پاسخ متصدی داروخانه مبنی بر اینکه باید دوباره ثبت نام کنید مواجه شدند!

برای ثبت نام مجدد باید این مراحل طی می شد: اول باید به پزشک متخصص غدد مراجعه می کردیم و او فرمی مبنی بر تایید داشتن بیماری دیابت و میزان تزریق انسولین را در اختیار بیمار قرار می داد.

در این معرفی نامه داشتن آزمایش جدید الزامی بود و بیمار باید در آزمایشگاهی معتبر که جواب آزمایش را دقیق و سریع می دهد مراجعه می کرد و پس از گرفتن جواب آزمایش تازه دور جدید معطلی ها و سردرگمی بیماران شروع می شد!

چند ساعت باید در صف تایید مدارک ایستاد؟

نشانی ساختمان کارگزینی در خیابان کریمخان درست روبروی داروخانه 13 آبان را داده اند و آنچه می بینی بر خلاف تصورات ذهنی توست . به طبقه بالاتر راهنماییت می کنند جایی که روز پله های منتهی به طبقه اول بیمار و یا همراهان بیماران خاص نشسته اند.

وار که می شوی روی صندلی ها جایی برای نشستن نیست و عده زیادی ایستاده خیره به 3 باجه ای روبرو هستند تا اپراتور شماره شان را بخواند.

زهرا میرکریمی همراه بیماری است که برای تایید مدارک برای ثبت نام مجدد در سیستم دریافت انسولین مراجعه کرده است.

مادرش دیابت دارد و با وجود کمر دردی که دارد به سختی خود را به مرکز رسانده است. می گوید: شماره من 212 است. اپراتور شماه 18 را می خواند .می گوید از ساعت 8 صبح آمده ام و نمی دانم تا کی باید در صف بایستم.

می گوید: از 8 سال پیش مادرم مبتلا به دیابت شد اوایل با سرنگ NPH و REGOLAR (ان پی اچ و رگولار )تزریق می کرد و 4 ماه پپیش که در بیمارستان بستری شد از انسولین های قلمی تجویز کردند و حالا با این مشکل روبرو شده ایم.

او که از محله شماره دو (خلیج)آمده مانند همه بیماران و همراهان بیماران هنوز جواب این سوال را پیدا نکرده چرا باید اسم بیماران از سیستم پاک شود و مجبور به ثبت نام دوباره باشند.

بیماران به علت ترس از کمبود دارو، مازاد بر نیاز تهیه و انبار می کردند

چندی پیش رئیس اداره دارویی اسناد پزشکی تهران در پاسخ به سوال بیماران به ایسنا گفته بود: بعد از بررسی‌های تکمیلی و به علت آمار بالای فروش انسولین و مصرف بی رویه‌ای که داشت، طی هماهنگی با معاونت درمان و انجمن غدد، پروتکل جدید نوشته شد تا بتوانیم کنترل هزینه کنیم و جلوی مصرف بی رویه را بگیریم.

دکتر جلال با اشاره به اینکه برخی بیماران به علت ترس از کمبود دارو، مازاد بر نیاز تهیه و دارو را انبار می کردند گفته بود: ۹۰ درصد هزینه این دارو را سازمان می‌دهد و این مصرف بی رویه باعث ضرر اقتصادی و ارزبری از کشور می‌شد.

به مرور سهمیه انسولین بیماران را کم کردیم؟!

رئیس اداره دارویی اسناد پزشکی تهران با بیان اینکه علیرغم این دستورالعمل روند کار را تغییر ندادیم و روند قبلی داروخانه‌ها برقرار بود گفت: کدهای جدید از ۱۳ فروردین درنظر گرفته و مقرر شد که بیماران به مرور به پایگاه‌های اعلام شده مراجعه کرده و تشکیل پرونده بدهند تا دارو طبق گایدلاین جدید و پرونده تشکیل شده ارائه شود، ولی به مرور سهمیه را کم کردیم؛ اگر سهمیه ۷ تا بود، به ۶ و ۵ رسید تا بیماران ناچار شوند مراجعه کنند.

به گفته دکتر جلالاز ۱۳ فروردین کم کم بیماران به ۱۰ پایگاه ما مراجعه کردند. داروخانه‌های ۱۳ آبان، هلال احمر مرکزی، هلال احمر جشنواره و هلال احمر شهرری، ۲۹ فروردین، پایگاه شهید کاظمی و مرکز اسناد پزشکی از این جمله بودند از اواخر شهریور کدهای قدیمی نیز مسدود شدند تا آنها که باقی مانده بودند ملزم شوند مراجعه کنند تا سهمیه شان طبق پرونده جدید ثبت شود و اکنون دیگر روند عادی شده است و از مرحله پیک مراجعات عبور کرده‌ایم.

رئیس اداره دارویی اسناد پزشکی تهران درباره اعتراض برخی بیماران مبنی بر سرگردانی در ادارات و مراجعه چند باره برای تشکیل پرونده گفت: اگر مدارک کافی باشد یک بار مراجعه کافی است. ما تاکید کرده بودیم آخرین آزمایش را به همراه داشته باشند، با این حال برخی بدون آزمایش می‌آیند. اگر همان دفعه اول مدارک کامل باشد نیازی به دوندگی نیست و با یک مرتبه تشکیل پرونده دارو تایید می‌شود و در اختیارشان قرار می‌گیرد.

پزشک من مقدار بیشتری تجویز کرده اما سیستم تایید نکرده است

از قضا نویسنده این گزارش از بیماران دیابتی است که از سال 94 مبتلا به این بیماری خاموش شده و از همان اولین روز مجبور به تزریق انسولین شده است.

او می گوید: کار از کار گذشته بود و قرص های متفورمین هم پاسخگوی کنترل قندم نبود و انسولینی شدم . سال های اول مانند بسیاری از بیماران دیابتی داروی (ان پی اچ و رگولار) تزریق می کردم و مشکلی نبود اما از زمانی که پزشکان دیابتم را غیر قابل کنترل تشخیص دادند و بستری شدم نوع انسولین تغییر کرد و نورورپید و لانتوس تزریق می کنم .

او ادامه می دهد: این چهارمین ماهی است که مدارک را تایید کرده و هر بار کمتر از میزان نیازم تحویل می دهند . پزشک غدد برایم در ماه 6 عدد لانتوس و 6 عدد نوروپید تجویز کرده بود که هر بار از هر کدام 4 عدد می دهند و با مشکل جدی روبرو می شوم و دو عدد باقیمانده را با نرخ آزاد می گیرم و با اینکه پزشکم دوباره زیر معرفی نامه تاکید کرده که باید انسولین بیشتری بگیرم هنوز پاسخ درستی از مسئولان نگرفته ام.

او تاکید می کند: این در حالی است که در کنار تزریق روزانه 18 واحد نورورپپید در سه نوبت و یک نوبت تزریق 60 واحدی لانتوس روزانه دو قرص سینوریپا 5/1000 مصرف می کنم که داروی خارجی اش هر 3 بسته اش 450 هزار تومان است و مشابه داخلی اش را 217 هزار تومان می گیرم.

دیابتی ها را دریابید لطفا!

این در حالی است که رییس هیات مدیره انجمن دیابت ایران از برخی قوانین بیمه‌ها برای ارایه داروی بیماران دیابتی انتفاد کرده و بر لزوم نشان‌دار شدن دفترچه این بیماران از سوی بیمه‌ها تاکید کرده است.

دکتر اسدالله رجب درباره وضعیت دسترسی بیماران دیابتی به انسولین، با بیان اینکه در زمینه تهیه داروهای قندخون مشکلی نداریم به ایسنا گفته بود: البته قوانین بیمه‌ها برای بیماران ما مشکلاتی ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال فرد دیابتی برای دریافت داروهای خود و انسولین به داروخانه مراجعه می‌کند اما، داروخانه با بیان اینکه طبق محاسبات خودش شخص باید هنوز مقداری دارو داشته باشد، از تحویل داروی مجدد به او خودداری می‌کند.

وی با اشاره به اینکه در بیماری دیابت، شرایط زندگی، روحی و حالت فرد ممکن است باعث تغییر در روند مصرف دارو شود، تاکید کرد: نیاز بدن به انسولین به عوامل مختلفی همچون استرس فرد، تغذیه و... وابسته است و وجود یا عدم وجود این موارد، می‌تواند میزان نیاز فرد به انسولین و دارو را مشخص کند و بر همین اساس بیمه‌ها و داروخانه‌ها باید به این نکته توجه داشته باشند. در عین حال به طور مثال در کودکان با افزایش سن، نیاز به انسولین نیز افزایش می‌یابد. همچنین گاهی ممکن است دارو پیش از مصرف خراب شود، شکسته شود یا به هر طریقی از دست برود.

آمارها چه می گویند؟

۱۱درصد جمعیت بالای ۲۵ سال در کشور به دیابت مبتلا هستند که در این میان سهم پایتخت نشینان از آمار ابتلا به دیابت، ۱۲/۸ درصد جمعیت بالای ۲۵ سال است.

بیش از ۹۰درصد جمعیت دیابتی‌ها را مبتلایان به دیابت نوع دو تشکیل می‌دهند.

در حال حاضر بیش از ۴۰۰ میلیون دیابتی در دنیا وجود دارند که پیش‌بینی می‌شود این عدد در سال ۲۰۳۵ به بیش از ۶۴۰ میلیون نفر برسد. به همین ترتیب مشخص می‌شود درحال حاضر حدود ۲۵۰ میلیون نفر دچار اختلال قندخون ناشتا در جهان زندگی می‌کنند.

در روستاها نیز هشت درصد جمعیت بالای ۲۵ سال دیابت دارند که این عدد حاکی از رشد ۱۲ درصدی ابتلا به دیابت در روستاها در سالیان اخیر است. در این میان سهم پایتخت نشینان از آمار ابتلا به دیابت، ۱۲.۸ درصد جمعیت بالای ۲۵ سال است.

در کشور ما ۷۵درصد افراد مبتلا به دیابت از بیماری خود مطلع هستند و این آمار در مقایسه با آمار جهانی که می‌گوید تنها ۵۰ درصد مردم جهان از ابتلا به دیابت خودشان آگاه هستند، بسیار بهتر است.

۱۱درصد جمعیت بالای ۲۵ سال در کشور به دیابت مبتلا هستند که در این میان تعداد افراد مبتلا به دیابت نوع دو بسیار قابل توجه‌تر از مبتلایان به دیابت نوع یک است. از این آمار یاد شده ۱۰ درصد را مردان و ۱۱.۵ درصد را زنان تشکیل می‌دهند.

بگذارید باور کنیم کمبود دارو نداریم

در انتها اینکه نیاز بیماران دیابتی به انسولین غیر قابل کتمان است و نمی شود با کم کردن سهمیه آنان به دارو به سلامتی آنها بی توجه بود و آنها را که هر روز به تعدادشان افزوده می شود را به امان خدا رها کرد .

کاش وزیر بهداشت صدای ما دیابتی ها را هم بشنود و اجازه ندهد در مورد انتشار اخباری که ادعا می شود کمبود دارو نداریم لبخندی تلخ بزنیم!

زهره حاجیان

انتهای پیام/