به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، توانایی ما برای پیش بینی شرایط آب و هوایی آینده به این امکان متکی است که بتوانیم میزان انتشار گازهای کربن را کنترل کنیم. بنابراین باید بدانیم که چقدر از آن در جو یا در اقیانوس ها باقی می ماند.
زمین و به طور خاص اقیانوس ها به کند شدن تغییرات آب و هوا با جذب و سپس ذخیره کربن برای هزاران سال کمک کرده اند.
گزارش ویژه هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم«IPCC» در مورد اقیانوس هادر یک آب و هوای متغیر که در ماه سپتامبر منتشر شد نشان دهنده نقش اساسی اقیانوسها در تنظیم آب‌و هوا و نیاز به افزایش نظارت و درک ما از سلامت اقیانوس را مشخص کرد.
اما طبیعت گسترده اقیانوسها که بیش از 70درصد سطح زمین را در بر می گیرد نشان می دهد که چرا ماهواره ها مؤلفه مهمی برای هرگونه نظارت هستند.
این مطالعه جدید که توسط دانشگاه اکستر انجام شده است می گوید که بهره برداری بیشتر از ماهواره های موجود ما را قادر می سازد تا شکاف های مهم را برای نظارت بر وضعیت آب و هوایی خود پر کنیم.
ماهواره ها به طور کلی برای مطالعه باد راه اندازی شده‌اند، همچنین مشاهداتی در مورد باد، امواج و دما را با هم ترکیب می‌کنند تا حرکت گرما و دی اکسید کربن را بین اقیانوس و جو کنترل کنند.
علاوه بر این، ماهواره هایی که برای نظارت بر انتشار گازهای گلخانه ای در سطح زمین راه اندازی شده‌اند، همچنین می توانند میزان انتشار دی اکسید کربن را هنگام پراکندگی در اقیانوس اندازه گیری کنند.
ماموریت های ماهواره ای آینده پتانسیل بالاتری را برای دانش جدید از جمله امکان مطالعه گردش داخلی اقیانوس ها ارائه می دهند. ماهواره های طراحی شده برای نظارت بر وضعیت آب و هوا و زندگی در خشکی قادر به کمک به نظارت بر سلامت اقیانوس ها هستند.
«جیمی شاتلر» نویسنده اصلی مرکز جغرافیا و علوم زیست محیطی در Exeter's Penryn Campus گفت: «نظارت بر جذب کربن توسط اقیانوس ها اکنون برای درک آب و هوا و اطمینان از سلامت آینده حیواناتی که در آنجا زندگی می کنند بسیار مهم است.»
با نظارت بر اقیانوس ها می توانیم اطلاعات لازم را برای کمک به محافظت از اکوسیستم های در معرض خطر جمع آوری و انگیزه‌هایی را در جهت ایجاد تغییرات در جهت کاهش انتشار کربن فراهم کنیم.
این تیم تحقیقاتی شامل مؤسسات دانشگاه تحقیقاتی اروپایی، اداره ملی اقیانوس و اتمسفر ایالات متحده، آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن و آژانس فضایی اروپا بود.
این محققان خواستار شبکه‌ای نیرومند هستند که به طور مرتب اقیانوسها را رصد کند. این شبکه نیاز به جمع آوری داده های ماهواره های مختلف با اطلاعات مربوط به ابزارهای خودکار کشتی‌ها، وسایل نقلیه خودمختار و شناورهایی دارد که به طور مرتب سطح دی اکسید کربن را اندازه گیری کنند.
پیشرفت‌های محاسباتی اخیر مانند «Google Earth Engine» که دسترسی آزاد را برای تجزیه و تحلیل علمی مجموعه داده های ماهواره ای فراهم می کند نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
این مطالعه حاکی است که یک منشور بین المللی لازم است تا که داده های ماهواره ای را در هنگام بروز بلایای طبیعی(از جمله فاجعه آب و هوایی طولانی مدت توسط انسان) که این امکان را فراهم می‌کند تا اپراتورهای ماهواره ای به راحتیکار خود را بکنند.
این تحقیق توسط مؤسسه بین المللی علوم فضایی ISSI برن سوئیس و دکتر شوتلر در دانشگاه اکسستر و کریگ دونلون در آژانس فضایی اروپا آغاز شده است.
انتهای پیام/