به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، چگونه می توانیم همه مردم دنیا را تغذیه کنیم؟ سازمان ملل به دنبال پاسخ این سؤال است اما یک سؤال دیگر نیز وجود دارد که به اندازه این سوال مهم است؛ چگونه می توانیم از دنیا محافظت کنیم و در عین حال غذای سالم را برای همه مردم تضمین کنیم؟

برای یافتن پاسخ این سؤال ، دانشمندان مرکز «آینده زندگی» جان هاپکینز در بالتیمور ، آمریکا ، در مورد الگوی تغذیه ای 140 کشور مختلف و چگونگی تأثیر آنها بر آب و هوا تحقیق کردند.

یکی از این دانشمندان «مارتین بلوم» است. بلوم ، که به عنوان محقق در گزارش منتشر شده توسط این مرکز فعالیت می کند ، گفت:«افرادی که در اروپا و آمریکا زندگی می کنند ، فوراً نیاز به تغییر رژیم غذایی خود دارند. آنها برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوا باید از محصولات غذایی دامی مانند گوشت ، شیر یا تخم مرغ دوری کنند.»

یافته مهم دیگر این مطالعه این است که هر الگوی رژیم غذایی کدام اثر را روی محیط زیست دارد. طبق تحقیقات انجام شده ، یک سوم مواد غذایی از غذاهای دامی تشکیل شده است دو سوم دیگر را رژیم غذایی وگان و گیاهخواری اوو-لاکتو (Ovo-lacto vegetarianism) تشکیل می دهند. گیاه‌خواری همراه شیر و تخم‌مرغ یا شیر زرده گیاه‌خوار (به انگلیسی: Ovo-lacto vegetarianism) یک نوع گیاه‌خواری است که در آن از مصرف گوشت حیوانات خودداری می‌شود اما تخم‌مرغ و فرآورده‌های لبنی مصرف می‌شود. در مقابل آن، نوع دیگری از گیاه‌خواری (وِگًنیسم (به انگلیسی: Veganism) ) وجود دارد که مصرف هرگونه فرآوردهٔ دامی را جایز نمی‌داند.

چرا غذاهای دامی برای آب و هوا مشکل ساز هستند؟

طبق آمار سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) ، دام ها 15 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای را تشکیل می دهند. این انتشارات با توجه به نوع حیوان متفاوت است. به عنوان مثال ، تولید گاو 65 درصد از تولید گازهای گلخانه ای ، نه درصد از تولید خوک و هشت درصد از شیر گاومیش و مرغ و تولید تخم را تشکیل می دهد.

بیشترین انتشارات گاز متان است. متان گازی است که حیوانات هنگام هضم آزاد می کنند. با این حال ، تأثیر دامداری بر آب و هوا محدود به این نیست. از آنجا که کودهایی که به حیوانات داده می شوند حاوی مقادیر زیادی نیتروژن هستند ، مقدار زیادی گاز نیتروژن و دی اکسید کربن در جو آزاد می شوند.

حذف تغذیه از گوشت نتایج

قابل توجهی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی دارد

با این حال ، شرایط یاد شده در بالا برای کشورهای توسعه یافته قابل اعمال کردن است. بلوم ، با بیان اینکه این شرایط را و فرق بین کشورهای فقیر و غنی را خودش از نزدیک درک کرده است گفت:« بین کشورهای فقیر و کشورهایی که مردم درآمد بالاتری دارند اختلافاتی وجود دارد». او می گوید ، راه حل ها در کشورهای ثروتمند بسیار واضح تر است.

محققان همچنین گزارش می دهند که در حالی که 800 میلیون نفر در جهان گرسنه هستند ، نمی توانند راهنمایی کنند که این مردم چه می توانند و چه نمی توانند بخورند ، فقط به این دلیل که تغذیه آنها در آب و هوا تأثیر دارد.

بلوم در ادامه گفت:« در بسیاری از کشورها از جمله در اندونزی ، هند و آفریقا میزان انتشار گازهای گلخانه ای به بهانه مبارزه با گرسنگی و توسعه یافتگی افزایش یافته است. در این کشورها به دلیل عدم دسترسی به مواد غذایی ، 40 درصد از کودکان تا رسیدن به سن دو سالگی دچار سوء تغذیه می شوند که این امر بر رشد برخی از آنها تأثیر منفی می گذارد یا باعث می شود عملکرد مغزیشان ضعیف شود.

به عقیده بلوم این وضعیت بیش از حد بر سرمایه آموزشی در کشورها تأثیر می گذارد او همچنین افزود:« برای از بین بردن این وضعیت به مواد غذایی دامی نیاز داریم زیرا محصولاتی مانند شیر یا تخم مرغ منبع پروتئین مهمی برای کودکان و زنان باردار است.»

مصرف مواد غذایی دریایی می تواند راه چاره باشد

یکی از راه حل های بلوم ، افزودن ویتامین ها و مواد مغذی به محصولات گیاهی مانند دانه های ذرت است. بلوم می گوید ، به این ترتیب مصرف محصولات دامی ، که هم برای مردم و هم برای آب و هوا هزینه دارد ، کاهش می یابد. با این حال ، بلوم می گوید این ایده در کشورهای توسعه نیافته نمی تواند اتفاق بیافتد.

محقق سازمان ملل مارتین بلوم

یکی از یافته های مهم تحقیق در مورد بی مهرگان است. بر این اساس ، حیوانات بی مهره که در انتهای زنجیره غذایی ماهی ها یا حلزون ها قرار دارد همانند رژیم وگان تقریباً هیچ تأثیری در آب و هوا ندارند. بلوم گفت :« در بسیاری از قسمت های آفریقا و آسیا مصرف شیر بسیار کم است. بنابراین منبع اصلی پروتئین و کلسیم انسان ها در این مناطق ماهی است.»

بولم اعلام کرد 80 درصد از حجم ماهی های تولید شده در سراسر جهان از آسیا به اروپا و ایالات متحده صادر می شود. این ماهی های صادر شده غالبا بزرگ هستند. این ماهی های بزرگ با خوردن ماهی های کوچکتر تغذیه می شوند. در این حالت ، افرادی که در این مناطق زندگی می کنند از پروتئین و کلسیم محروم می شوند که یکی از مهمترین منابع برای زندگی آنهاست.

تولید باید مطابق محل تولید شکل بگیرد

پروتئینی که حیوانات کوچک بدست می آید

به عنوان منبع پروتئین محافظ آب و هوا شناخته شد.

به گفته محققان ، تولید محلی بهترین راه حل محافظت از آب و هوا نیست. به عنوان مثال ، نیم کیلو گوشت گاو تولید شده در پاراگوئه 17 برابر بیشتر از همان مقدار گوشت تولید شده در دانمارک گازهای گلخانه ای ساطع می کند. طبق تحقیقات ، این امر معمولاً به دلیل مناطق جنگلی از بین برده شده برای باز کردن مرتع صورت می پذیرد.

محل تولید مواد غذایی یک عامل تعیین کننده در تغییرات آب و هوا است. به عنوان مثال در اروپا زمین بسیار حاصلخیز است ، بنابراین تولید بسیار به صرفه است. تولید باید در جائیکه که کمترین تأثیر را روی آب و هوا دارد ، صورت بگیرد.

نقش کشورهای صنعتی

در پایان این تحقیق ، نه برنامه غذایی مختلف با توجه به مناطق، که تأثیر منفی بر آب و هوا نخواهند گذاشت، تعیین شده است. این برنامه ها شامل رژیم متنوع غذایی از جمله رژیم غذایی گیاهخواری لاکتو-اوا و رژیم های گیاهی وگان و عدم مصرف گوشت قرمز است.

«کیو ناخمان» یکی از اعضا تاثیرگذار در این تحقیق گفت:« تحقیقات ما نشان می دهد که هیچ راه حل واحدی برای جلوگیری از بحران آب و هوا و تغذیه وجود ندارد. مقررات وضع شده در زمینه تولید مواد غذایی در هر کشور وضعیت آن کشور را منعکس می کند»

با این حال ، یکی از مهمترین نکات این تحقیق تاکید ویژه بر نقش کشورهای صنعتی است. این تحقیق پیشنهاد می کند که کشورهای صنعتی از کشورهای توسعه نیافته یا در حال توسعه حمایت کنند و آنها را آگاه سازند که اشتباهات کشورهای ثروتمند را که قبلاً مرتکب شده اند را تکرار نکنند.

انتهای پیام/