کمک ویتامین D  به درمان سرطان پوست

دانشمندان موفق شدند مکانیزمی در ویتامین D پیدا کنند که به مبارزه با بیماری ملانوما کمک می کند.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، دانشمندان مکانیسم بیولوژیکی کشف کرده اند که ویتامین D از طریق آن می تواند دوره ملانوم را تغییر دهد. آنها دریافتند که این ویتامین بر مسیر سیگنالینگ درون سلولهای ملانوم تأثیر گذاشته و به آنها در پیشرفت کمک می کند.

محققان پیشنهاد می کنند که کاهش فعالیت این مسیر می تواند راهی برای کمک به سیستم ایمنی بدن در مقابله با این خطرناک ترین سرطان های پوستی باشد.

«جولیا نیوتن-بیشاپ» استاد پوست و مو در دانشگاه لیدز انگلستان اظهار کرد که با استفاده از این یافته می‌توان چگونگی رشد و گسترش ملانوما را بهتر شناخته و روش‌های جدید برای کنترل آن پیدا کنیم. این استاد افزود که این مساله به درک تاثیر ویتامین D بر سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سرطان کمک می کند.

هنگامی که سلول ها از کنترل خارج شده و تکثیر می شوند سرطان بروز می کند. در مورد ملانوما، سرطان در ملانوسیت ها که سلول های ایجاد کننده رنگدانه در پوست، مو و چشم ها هستند شروع می شود.

اگرچه سرطان های پوست کمتر رایج است اما ملانوما خطرناک ترین نوع آن‌ است. این امر به این دلیل است که بدون تشخیص زودرس و درمان، احتمال ابتلا به سرطان در سایر نقاط بدن بسیار بیشتر است.

طبق آمار موسسه ملی سرطان (NCI)، حدود 2.3درصد از مردم ایالات متحده آمریکا در بعضی مقاطع زندگی دچار ملانوما می‌شوند.

NCI تخمین میزند که بیش از 92درصد از مبتلایان به ملانوم حداقل 5 سال پس از تشخیص بیماری زنده مانده و تقریباً 1919000 نفر در سال 2016 در ایالات متحده دارای ملانوما بودند.

ویتامین D و گیرنده آن

بیشاپ و همکارانش به بررسی بیولوژی سلولی ویتامین D در ملانوما پرداختند. این تحقیق با مشاهده آنچه در سلول ها فاقد پروتئین موسوم به گیرنده این ویتامین VDR اتفاق می افتد شروع می شود. ویتامین D بدون وجود سلولهای VDR روی سطح خود نمی‌تواند سیگنالهایی را به درون سلولارسال کند. این اتصال مولکول ویتامین D به گیرنده متناظر آن است که سیگنال را در داخل سلول آزاد می کند.

بنابراین این تیم برای بررسی آنچه در سلولهای فاقد VDR اتفاق می افتد ژن VDR را (که دستورالعمل ساخت پروتئین را دارد) مورد مطالعه قرار دادند.

آنها VDR را در نمونه هایی از 703 تومور ملانوما انسانی و در 353 تومور ملانوما دیگر که از محل اصلی گسترش یافته بودند، مورد بررسی قرار دادند.

آنها همچنین به دنبال ارتباط بین فعالیت ژن و سایر ویژگی ها از جمله ضخامت تومورهای ملانوما و سرعت رشد آنها، همراه با هرگونه تغییر ژنتیکی که ممکن است رشد سریع تر تومور را همراه داشته باشد، بودند.

تومورها با VDR کم رشد سریعتر رشد کردند

این تیم به بررسی ارتباط بین تغییرات سطح VDR و تومورها پرداختند. این یافته ها نشان داد که زمانی که بیان ژن VDR کم باشد تومورهای انسانی سریع تر رشد می کنند. علاوه بر این، این تومورها در ژنهایی که مسیرهای تقویت کننده فعالیت ایمنی در برابر سلولهای سرطانی را کنترل می کنند، بیان کمتری دارند.

محققان همچنین دریافتند که تومورهای VDR کم با تومورها با بیان ژنهای بالاتر که رشد و گسترش سرطان را ترویج می کنند مطابقت دارد.

خوشه‌ای از ژن‌ها، کنترل کننده یک مسیر سیگنالینگ به نام Wnt/β-catenin بودند. این مسیر عملکردهای سلولی زیادی دارد که یکی از آنها ترویج رشد است.

در مجموعه دیگری از آزمایشات روی موش های مبتلا به ملانوما، محققان نشان دادند که می‌توانند با افزایش بیان VDR روی سلولهای سرطانی فعالیت مسیر Wnt / β-catenin را کاهش دهند. این دستکاری همچنین احتمال گسترش ملانوما به ریه های حیوانات را کاهش داده است.

کمک به سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سرطان

این یافته ها یک روش بالقوه برای استفاده از ویتامین D را برای کاهش فعالیت مسیر Wnt / β-catenin نشان می دهد و از این طریق به سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان کمک می‌کند.

این محقق افزود که زمانی که مسیر Wnt / β-catenin در ملانوما فعال است، می تواند پاسخ ایمنی را کاهش داده و باعث رسیدن سلول های ایمنی کمتر به داخل تومور شود.

اگرچه ویتامین D به خودی خود سرطان را درمان نمی کند اما می‌توان از آن در تقویت اثرات سیستم ایمنی استفاده کنیم.

انتهای پیام/

کد خبر: 1042467

وب گردی

وب گردی