به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، «ثابت هابل»، (Hubble's Constant) یکی از مهم ترین مفاهیم نجوم است که در مورد سرعت گسترش جهان توضیح می‌دهد و بر سن و پیشرفت آن دلالت دارد.

با گذشت سالیان و بر اساس تجزیه و تحلیل‌ها، موارد مختلفی در مورد این ثابت مطرح شده است. برآورد اخیر بر اساس داده‌های تلسکوپ فضایی هابل نشان داده که این ثابت در منطقه 74 کیلومتر در ثانیه برای هر مگاپارسک است.

به این معنی که برای هر مگا‌پارسک مسافت (یک مگاپارسک تقریبا 3.26 میلیون سال نوری) که یک شی از شما دور است، سرعت آن 74 کیلومتر در ثانیه افزایش می‌یابد.

اکنون دانشمندان طی مقاله‌ای جدید برای تخمین ثابت از تکنیک متفاوتی استفاده و نرخ گسترش کمی کندتر از 67.5 کیلومتر در ثانیه در هر مگاپارسک را پیدا کرده اند. این تیم برای پیدا کردن ثابت به تعامل بین پرتوهای گاما که یک شکل بسیار پرانرژی از تابش الکترومغناطیسی هستند و نور پس‌زمینه برونگرایی (EBL) نگاه می‌کنند. با حرکت پرتوهای گاما در EBL، آنها جذب و ضعیف می‌شوند.

دانشمندان میزان میرایی را برای میزان طی شدن پرتوهای گاما بررسی کردند تا میزان طی شدن آن را دریابند؛ اگر آن‌ها کمتر تضعیف می‌شدند به معنای گسترش کمتر بود. آنها داده ها را با استفاده از تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی و تلسکوپ چرنکوف جمع آوری کردند.

ثابت هابل یا آهنگ گسترش گیتینسبت سرعت دور شدن یک کهکشان (از ما) به فاصله‌ای که آن کهکشان با ما دارد، است. وجود این ثابت بر اساس قانون هابل تأیید و پذیرفته شده است؛ هرچند برآورد اندازهٔ دقیق آن، به خاطر در دست نبودن دقیق فاصلهٔ کهکشان‌ها از هم، تاکنون امکان‌پذیر نبوده است. گمانه‌زنی‌ها براساس یافته‌ها، ثابت هابل را ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر در ثانیه در هر میلیون پارسک می‌دانند.

اگر چه به طور گسترده‌ای یافتن این ثابت به ادوین هابل نسبت داده شده است، این قانون ابتدا از معادلات نسبیت عام توسط «ژرژ لومتر» در یک مقاله در سال ۱۹۲۷ پیشنهاد شد که در آن او پیشنهاد یافتن یک ارزش تخمینی از انبساط جهان را مطرح ساخت و این همان قانونی است که در حال حاضر ثابت هابل نامیده می‌شود. دو سال بعد از آن ادوین هابل وجود قانون را تأیید و اندازه‌های دقیق تری برای این ثابت محاسبه کرد که امروز آن را به‌نام ثابت هابل می‌شناسیم. هابل در محاسبات خود از دانستنی‌های افت سرعت اشیا در اثر پدیدهٔ انتقال به سرخ، که پیش از آن توسط «وستو اسلیفر» در سال ۱۹۱۷ اندازه‌گیری و به موضوع سرعت نسبت داده شده بود، بهره گرفت.

پارسِک (Parsec) (نماد: pc) یکی از واحدهای سنجشِ مسافت در ستاره‌شناسی است. یک پارسِک برابر با ۳۰.۹ تریلیون کیلومتر (۱۹٫۲ تریلیون مایل) و معادلِ ۳.۲۶ سال نوری است.

انتهای پیام/