سیدصلاح الدین نقش بندی پژوهشگر ورزشی و استاد دانشگاه آزاداسلامی در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، گفت: چندی پیش بود که با جمعی از دانشجویان علاقه مند، به پژوهشی در حوزه فوتبال اروپا و فوتبال ایران دست زدیم. بحث اصلی این پژوهش، مربوط به بررسی شرایط لیگ فوتبال ایران در مقایسه تطبیقی با پنج لیگ برتر دنیا بود که عبارتند از لیگ های اسپانیا، انگلیس ، آلمان، ایتالیا و فرانسه. بحث مفصلی بود و باید تمام صحبت ها با جزئیات مطرح شوند و طبیعی است که اینجا و در یک مصاحبه نشود آن جزئیات را به صورت تفضیلی مطرح کرد. ما در تعدادی از فاکتورها مثل امکانات، تماشاگران، میزان درآمدزایی و بحث های مشابه لیگ ها را با هم مقایسه کردیم و به نتایج مشخصی رسیدیم که بسیار هم تلخ و نگران کننده هستند و مشخص است که با این شیوه اداره ورزش کشور، به جایی نمی رسیم.
عضو کمیته ملی همایش فوتبال کلینیک تاکید کرد: تفاوت بزرگ فوتبال ایران با فوتبال بزرگ دنیا در واژه «ثبات» خلاصه می شود. در اروپا یک مدیر با شیوه ای مشخص به راس سکان هدایت یک باشگاه ورزشی می رسد. دوره مدیریتی فرد مشخص است و می داند که اگر خوب کار کند بر سر پست خود خواهد ماند. اینجا شما یکی را به عنوان مدیرعامل استقلال یا پرسپولیس منصوب می کنید و او هم می داند ماندنی نیست. جای آنکه بخواهد کار ساختارمند و هدفمند انجام دهد باشگاه را بدهکار می کند تا دو یا سه بازیکن گرانقیمت خارجی جذب کند. حالا اینکه آدم سالمی باشد و انتخاب درستی هم انجام بدهد و بازیکن خوب از آب در بیاید یک بحث است و اینکه اگر طرف آدم درستی نباشد یا بازیکن بد را به قیمت گران بخرد تا نفعش در جیب واسطه ها برود و بعد هم بازیکن بی کیفیت از آب در بیاید هم یک بحث دیگر می شود که به کرات در فوتبال ایران شاهد آن هستیم.
داور نشریه علمی پژوهشی مطالعات راهبردی «ورزش و جوانان» متعلق به وزارت ورزش و جوانان افزود: در فوتبال اروپا و دنیا مدیرعامل را با طرح های توسعه طلبانه اش نسبت فوتبال پایه و مسائل سخت افزاری باشگاه جدی می گیرند. مدیر در فوتبال باشگاهی ایران دنبال این نیست که برای تیم های پایه کار کند، آکادمی باشگاهش را به روز نگه دارد و برای امکانات سخت افزاری هزینه کند. مدیر یک ساله و دوساله فقط برای گذران این مدت کوتاه می آید، شعارهای پوپولیستی می دهد و مردم را سرگرم می کند تا بدهی اش بماند برای مدیران بعدی. در حقیقت در باشگاه های ما چیزی به نام برنامه وجود ندارد و باشگاه ها و آدم ها درگیر روزمرگی هستند. دلیل این عدم وجود برنامه همان عدم ثبات مدیریتی است.
سرمربی سابق تیم فوتبال دانشگاه آزاد کردستان در ادامه تصریح کرد: مدیر در فوتبال اروپا به دنبال افزایش میزان طرفداران باشگاه و درآمدهای مربوط به آن است. شفافیت در فوتبال اروپا به گونه ای است که طرفدار یک باشگاه در لالیگا می داند در تیمش چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است اما در ایران اینگونه نیست. شما همین مورد استقلال را ببینید. بعد از این همه مدت دوری از صدر جدول و حال خراب باشگاه تیم به صدر جدول رسید اما به یک روز نرسیده دیدید که بر سر تیم صدرنشین چه آمد. الان هوادار استقلال می داند که مربی یا بازیکنش پول گرفته اند؟ می داند مربی موفق تیمش به کشور برمی گردد یا نه؟ می داند مدیرانی که اینگونه تیم را اداره می کنند برکنار می شوند یا به همکاری شان ادامه می دهند؟ هوادار در فوتبال ایران بزرگترین عامل نزدیکی ما به لیگ های پنجگانه جهانی است اما قدر نمی بیند و روز به روز هم از تعداد هواداران حاضر در ورزشگاه ها کم می شود. اگر ساختار فوتبال اروپا در ایران حاکم بود مجمع فوق العاده تشکیل می شد و مدیرعامل تیم بلافاصله عزل می شد.
سرپرست اسبق هیئت اسکواش کردستان در ادامه تاکید کرد: ما می توانیم یکی از قوی ترین لیگ های اقتصادی منطقه و دنیا را داشته باشیم چون مردم عاشق فوتبال هستند. سکوهای پر، تضمین کننده موفقیت اقتصادی تمام لیگ هایی است که در مودش تحقیق کرده ایم اما در ایران ما کوچکترین برنامه ای برای استفاده از شرایط لیگ نداریم. هر روز امکان کاهش تماشاگران لیگ در ایران بیشتر و بیشتر می شود و این تلخ ترین اتفاقی است که در حال رخ دادن است. بسیاری از تیم های پرطرفدار در ایران منحل شده اند یا با بی پولی محض سردرگریبان هستند. سپیدرود و ملوان یا استقلال خوزستان اگر در لیگ کشورهایی چون هلند، دانمارک و نروژ یا حتی آلبانی و لوگزامبورگ بازی کنند و این همه طرفدار داشته باشند باید برای قهرمانی بجنگند اما در ایران این تیم ها با وجود برخورداری از تماشاگر همیشه محتاج نان شب هستند. دلیلش هم چیزی غیر از نداشتن برنامه های اقتصادی نیست و این نبود برنامه های اقتصادی هم دلیلی ندارند غیر از عدم ثبات مدیران مربوطه.
مشاورعالی اقتصادی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام تصریح کرد: فوتبال ایران باری به هر جهت اداره می شود. اگر چهره مترقی و رو به پیشرفتی در آن وارد شود همه حذفش می کنند. اگر تیمی در حال نتیجه گرفتن باشد همه با هم زمینش می زنند. ساختاراقتصادی و اداری فوتبال ایران است که با ساختار اقتصادی و اداری فوتبال دنیا قرابتی ندارد و ما را اینگونه عقب انداخته است. فوتبال ایران وزنه های زیادی روی پیکر خود دارد و این وزنه ها باعث کند شدن روند پیشرفت آن می شوند. مطالعات و پژوهش های ما کاملا این امر را مشخص می کرد. مواردی چون حق پخش یا بلیت فروشی یا تبلیغات دور زمین در ایران باید نجاتبخش حال و روز تیم هایی مثل استقلال و پرسپولیس یا ملوان و سپیدرود و استقلال خوزستان باشند اما در عمل می بینیم که اینگونه نیستند و قرار هم نیست اینگونه باشند. این می شود همان مشکلی که داریم.
مشاور اقتصادی پیشین باشگاه سپیدرود رشت در ادامه افزود: به صورت مشخص در لالیگا یا لیگ برتر امکانش نیست که بازیکنی مثل بودیمیر به آن لیگ وارد شود، هفتصد برابر پول فصل قبل را بگیرد و با آن وضعیت تیم را ترک کند. امکانش نیست و اگر مدیر یا مربی خاصی در یکی از ایم لیگ ها دست به چنین ترانسفر مشکوکی بزنند باید به افکارعمومی و مسئولان ورزشی گزارش بدهند و پاسخگوی انتخاب غلط خود باشند. چگونه است که در ایران هیچکس یقه مدیر پرسپولیس یا استقلال را بابت ضررهای سنگینی که به فوتبال می زنند نمی گیرد؟ فرق فوتبال باشگاهی ایران با لیگ های پنچگانه در این است که مدیران آنجا خود را موظف به پاسخگویی به مجمع رای دهندگان می دانند اما اینجا مدیران به کسی پاسخی نمی دهند. امیر حسین فتحی نمونه ای از مدیرانی است که شما در فوتبال روز دنیا نمی توانید پیدا کنید. مدیری که شفافیت مالی نداشته باشد، از افکار عمومی فرار کند و عملکردش اینگونه باعث ناراحتی هواداران تیم شود چطور می تواند در یک تیم پرطرفدار تداوم فعالیت داشته باشد؟
رئیس کمیته آموزش انجمن علمی مدیریت کشور تاکید کرد: مقایسه های ما در پژوهشی که صورت دادیم نشان داد و ثابت کرد که فوتبال در ایران بسیار مستعد پیشرفت است چرا که تماشاگر دارد. لیگ قطر را نگاه کنید که با این همه ورزشگاه مدرن و ستارگانی که جذب می کنند سرشار از سکوهای خالی است. ما در حال از دست دادن تماشاگر هستیم. یکی از بزرگترین تفاوت های ما با فوتبال کشورهای اروپایی در این است که مدیران بابت اشتباهات خود هزینه نمی دهند. در فوتبال اروپا بزرگترین مدیران باشگاهی ناچار می شوند استعفا بدهند یا در دادگاه ها محکوم شوند اما در ایران شاهد این هستیم که استقلال، پرسپولیس و تراکتور از نقل و انتقالات محروم می شوند و پنجره شان توسط فیفا بسته می شود اما کسی بابت چنین فاجعه ای جریمه نمی گردد! کسی مسئولیتی قبول نمی کند و کسی هم در بالادست از آنها سوال و جوابی نمی کند. در فوتبال ایران هزینه اشتباه صفر است و شما می توانید تا مرز نابود کردن یک تیم ریشه دار اشتباه کنید! اینها بخش های مهمی از تفاوت هایی است که بین فوتبال ما و فوتبال دنیا وجود دارد و ما در پژوهش خود به آن رسیدیم.
پایان پیام/
