به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، «با یک بار مصرف مواد آدم معتاد نمی‌شه» این جمله را بارها شنیده‌ایم؛ اما کم نبودند افرادی که با یک بار مصرف، مشتری دائمی مواد مخدر شده‌اند؛ پیر و جوان، دانشجو و بی‌سواد هم نمی‌شناسد، همه مشتری شده‌اند. کارگاه‌ها و همایش‌های بسیاری برای پیشگیری و مقابله با اعتیاد در دانشگاه‌ها برگزار می‌شود؛ اما متاسفانه نه‌تنها تاثیری بر کاهش مصرف موادمخدر در دانشجویان نداشته؛ بلکه هر روز بر تعداد افرادی که یک بار سیگار یا مواد را در دانشگاه تجربه کردند نیز افزوده شده؛ در مقابل دیوار حاشای مسئولان هم به همان مقدار بلند و بلندتر می‌شود.
ناخودآگاه با شنیدن اظهار‌نظر وزیر علوم درباره سیگار کشیدن رفاقتی، یاد ضرب‌المثل «اومد ابروشو درست کنه، زد چشمشم کور کرد» می‌افتیم. منصور غلامی هم 23 شهریور ماه تصمیم داشت مصرف مواد مخدر در بین کارکنان دانشگاه را تکذیب کند؛ اما در اظهار‌نظری عجیب مدعی شد که «کارکنان داشگاه ممکنه برای باز کردن باب رفاقت و دوستی با دانشجو سیگار بکشند!»
متاسفانه گویا معاون فرهنگی وزارت علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی برای جلوگیری از شیوع بیشتر مصرف موادمخدر فقط بلدند شعار بدهند یا تفاهم‌نامه امضا کنند. مسئولان باید این سوال را پاسخ دهند آیا حاضرند فرزندانشان در دانشگاهی درس بخوانند که در دل محله مواد فروش‌ها قرار دارد؟ وقتی بفهمند جگرگوشه‌شان را یکی از زورگیران دانشگاه با چاقو تهدید به مرگ کرده چه حالی پیدا می‌کنند؟ البته فراموش کرده بودم بیشتر فرزندان مسئولان با در بهترین دانشگاه‌های تهران تحصیل می‌کنند یا در خارج از مرزهای کشور به فتح قله‌های علمی مشغولند!
پرسه خرده‌فروشان مواد مخدر مقابل دانشگاه
«بسیاری از خرده‌فروشان موادمخدر و مشروبات الکلی مقابل در خوابگاه و دانشگاه پرسه می‌زنند.» این جمله از یک دانشجوی تگزاسی نقل قول نشده، این دانشگاه در مکزیک هم نیست؛ در ایران است. استان کرمانشاه. از هرکسی بپرسید باغ ابریشم راهنمایی‌تان می‌کند. محلی که مردم آن را به نام محله مواد فروشان می‌شناسند؛ اینجا دانشگاه رازی است.
گویا در سال 96 خوابگاه دانشگاه رازی را حصارکشی کرده‌اند؛ بلکه با این اقدام بتوانند از ورود خرده‌فروشان به داخل دانشگاه سرایت نکنند. این اقدام مطلوب بود؛ اما نمی‌توانست از فروش مواد مخدر، بیرون دانشگاه جلوگیری کند.
هیمن سیدی دبیر سابق شورای صنفی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی یکی از معضلات این دانشگاه را شیوع مصرف مخدر در میان دانشجویان می‌داند و تصور می‌کند مصرف مواد در دانشجویان این دانشگاه از همه دانشگاه‌های کشور بیشتر است. می‌گوید: «زمانی که شورای صنفی و دانشجویان این موضوع را پیگیری می‌کردند، مسئولان مدعی می‌شدند برخورد با خرده‌فروشان از عهده آنان خارج است و باید توسط نهادهای دیگر پیگیری شود.»
دخترانی که در خوابگاه بنگ می‌زنند!
50-60 سال پیش «معتاد»، مردی با سبیل بود که اغلب پای منقل و وافور نشسته است؛ اما چند سالی می‌شود که زنان هم به دامان اعتیاد کشیده شده‌اند. حال تصور کنید زنان آن‌هم از نوع قشر دارای تحصیلات دانشگاهی مواد مخدر مصرف می‌کنند؛ گل، بنگ و قرص‌های روانگردان فرقی نمی‌کند؛ هر چه توهم‌زایی آن بیشتر باشد، محبوبیت آن هم افزایش پیدا می‌کند.
دسترسی آزاد به مواد!
دسترسی به مواد مخدر هم برای دانشجویان رازی به راحتی تهیه تخم‌مرغ است، دسترسی دانشجویان به موادمخدر به‌اندازه خریداری یک تخم‌مرغ ساده است، آن هم در مغازه! عملاً خرده‌فروشان در مغازه اقدام به فروش موادمخدر می‌کنند، افراد هر موادی را که درخواست بدهند، به راحتی به دستشان می‌رسد، این روایت سیدی از وضعیت اعتیاد در دانشگاه رازی است. او می‌گوید با دیدن شرایط موجود تصور می‌کرده که برای ادامه تحصیل به یکی از شهرهای آمریکا یا مکزیک آمده است؛ زیرا خرده‌فروشان به صورت آزادانه مقابل دانشگاه مشغول به فروش موادمخدر بودند!
خطراتی که دانشجویان را تهدید می‌کند بیشتر از سوی خرده‌فروشان است؛ بالاخره موادفروشان قاچاقچی و خطرناک هستند؛ اما خطری در زمینه برخورد ماموران انتظامی یا حراست دانشگاه دانشجویان را تهدید نمی‌کند و می‌توانند به راحتی مواد مصرف کنند. از پیگیری‌های حراست دانشگاه می‌پرسم، گویا حراست هیچ برنامه خاصی در این زمینه نداشته است؛ سیدی از گشت‌های شبانه مسئولان حراست یاد می‌کند: «زمانی که بنده به عنوان عضو شورای صنفی پیگیر شدم، مقرر شد هر شب حراست دانشگاه 40 دقیقه تا یک ساعت زمان بگذارد و در مخوطه خوابگاه گشت بزند. این موضوع به بهبود وضعیت مصرف مواد کمک کرد؛ اما پس از گذشتن مدتی این گشت‌زنی‌ها به هفته‌ای 2 یا سه مرتبه کاهش پیدا کرد.»
ساقیان قاتل؟
فروش موادمخدر مقابل در خوابگاه و دانشگاه رازی بسیار عادی به‌نظر می‌رسد؛ جالب آنجاست که موادفروشان دانشجویانی که به وضعیت اعتراض داشته باشند را تهدید می‌کنند. زمانی که سیدی با یکی از خرده‌فروشان برخورد کرده است؛ فرد ساقی به او گفته که در صورت اطلاع به ماموران انتظامی، ممکن است در شهر غریب تصادف کنی و اتفاقی برایت بیفتد!
زورگیری هم یکی از معضلاتی است که دانشجویان دانشگاه رازی با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. اغلب زورگیری‌ها جلوی در خوابگاه یا دانشگاه صورت می‌گیرد. اعضای شورای صنفی چندین‌بار به حراست نامه نوشته‌‌اند؛ دانشجویان مدعی هستند در مواردی زورگیر با قمه صورتشان را زخمی کرده است.
اعضای شورای صنفی برای پیشگیری از چنین حوادثی خواسته‌اند در خارج از دانشگاه دوربین نصب کنند؛ سیدی از نصب نشدن دوربین‌ها برای جلوگیری از زورگیری در خارج از دانشگاه گلایه دارد: «بیشتر برای کنترل دانشجویان در محوطه دانشگاه‌ها نصب شده است؛ البته ما منکر لزوم کنترل دانشجویان در محوطه نیستیم، کاش می‌شد حداقل سه دوربین در بیرون از محوطه دانشگاه نصب می‌کردند تا با زورگیران برخورد شود؛ متاسفانه دانشگاه در این زمینه اقدامی انجام نداده است.»
خوابگاهی در دل مواد فروشان!
خوابگاه دانشگاه رازی در منطقه باغ ابریشم کرمانشاه واقع شده است، محلی که بسیاری از افراد آن را به خرده‌فروشی مواد می‌شناسند. گویا دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در کنار دانشگاه رازی بود؛ اما حدود سه سال پیش مسئولان این دانشگاه برای برخورد با مسائل این چنینی زمین‌های روبروی دانشگاه را خریداری و اقدام به ساختن خوابگاه کردند.
به گفته دبیر سابق شورای صنفی دانشکده اجتماعی، گویا بودجه دانشگاه برای جابه‌جایی خوابگاه و نصب چند دوربین خارج از دانشگاه کافی نیست؛ گویا بودجه فرهنگی که صرف برگزاری کارگاه‌ها و همایش‌ها می‌شود، به دوربین و اضافه حقوق مامور گشت‌زن برای جلوگیری از مصرف مواد در خوابگاه‌ها نمی‌شود. شاید هم مسئولان دانشگاه معتقدند «با یک بار مصرف کسی معتاد نمی‌شه.»
انتهای پیام/