به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، دانشمندان اعلام کردند که تلاش برای ایجاد احساس واقعی مثبت برای کارمندان میتواند مزایای شخصی و حرفهای بالایی داشته باشد. برای انجام مطالعه جدید، محققان دو نوع تنظیم احساسات عملکرد سطحی و عمیق را که افراد در محل کار از آن استفاده میکنند تجزیه و تحلیل کردند.
بازیگری در سطح زمانی اتفاق میافتد که کارکنان احساسات مورد نیاز یک شغل را بدون تغییر در واقع احساس کنند.
«surface acting » عملکرد سطحی احساسیست که شما به دیگران نشان میدهید. «آلیسون گابریل» استادیار مدیریت دانشگاه آریزونا گفت: « ممکن است شما از لحاظ درونی ناراحت یا ناامید باشید اما از بیرون سعی میکنید تا احساس مثبت از خود بروز دهید.»
« Deep acting» عملکرد عمیق در تلاش است تا احساس درون شما را تغییر دهد. وقتی عملکرد عمیقی دارید، در واقع سعی میکنید تا با نحوه تعامل با افراد دیگر مطابقت داشته باشید. در این مطالعه بزرگسالان شاغل در صنایع مختلفی از جمله آموزش، کارخانهها، مهندسی و خدمات مالی مورد بررسی قرار گرفتند.
دانشمندان به دنبال این بودند که آیا افراد هنگام تعامل با همکاران خود، مشارکت در تنظیم احساسات را انتخاب میکنند یا خیر و در صورت نبودن قاعدهای رسمی که آنها را مجبور به انجام این کار کند؛ چرا تصمیم میگیرند احساسات خود را تنظیم کنند؟
گابریل اعلام کرد وقتی تنظیم عواطف با همکاران صورت می گیرد، چهار نوع افراد از این مطالعه بیرون می آیند:
« Nonactors» کسانی که درگیر سطوح ناچیز از عملکرد سطحی و عمیق هستند.
« Low actors» کسانی که سطح بالاتری عملکرد عمیق و سطحی را به نمایش گذاشتند.
« Deep actors» یا افرادی که بالاترین سطح عملکرد عمیق و پایینترین عملکرد سطحی را به نمایش گذاشتند.
« Regulators» کسانی که سطح بالایی از عملکرد سطحی و عمیق را نشان میدهند.
در هر مطالعه، Nonactors کوچکترین گروه را تشکیل میدادند. سه گروه دیگر از نظر اندازه مشابه بودند.
محققان چندین عامل محرک را برای مشارکت در تنظیم احساسات شناسایی و آنها را به دو دسته تقسیم کردند: مدیریت تاثیرگذاری و رفتار اجتماعی مطلوب. انگیزههای اجتماعی شامل تمایل به همکار خوب بودن و ایجاد روابط مثبت است. انگیزههای مدیریت تاثیرگذاری شامل دسترسی به منابع یا خوب بهنظر رسیدن در مقابل همکاران و سرپرستان است.
این تیم دریافتند که انگیزههای مدیریت تاثیرگذاری، به طور خاص سوق دهنده Regulators است در حالیکه deep actors به احتمال زیاد از رفتار اجتماعی مطلوب انگیزه بیشتری پیدا میکنند. این بدان معناست که آنها تصمیم میگیرند احساسات خود را با همکاران تنظیم کنند تا روابط مثبتی در کار ایجاد کنند.
گابریل اعلام کرد که deep actors واقعاً سعی میکنند با همکاران خود مثبت باشند این کار را به دلایل اجتماعی انجام میدهند و از مزایای این تلاشها سود میبرند.
به گفته محققان، این مزایا شامل دریافت توجه همکاران، مانند کمک کاری و پیشنهادات مشاوره است. deep actors سطح پیشرفت قابل توجهی در اهداف کاری خود و اعتماد به همکاران خود نسبت به سه گروه دیگر داشتند.
دادهها همچنین نشان میدهد که مخلوط کردن سطوح بالای عملکرد سطحی و عمیق منجر به فشار جسمی و روحی میشود.
به گفته گابریل در Regulators شاهد افزایش سطح احساس خستگی و عدم اعتماد به نفس در محل کار بودند. برخی از مدیران درگیر در این مطالعه معتقد بودند که احساسات ربطی به محل کار ندارند؛ اما نتایج مطالعه نشان میدهد که فوایدی در مورد نمایش احساسات مثبت در هنگام تعامل در محل کار وجود دارد.
گابریل اعلام کرد تازمانیکه این ایده ساختگی نباشد روشی مثبت در محل کار است. شاید تلاش برای اینکار در کوتاه مدت جوابگو باشد؛ اما در دراز مدت، تلاشهای شما برای بهبود سلامتی و روابط شما در محل کار تضعیف میشود. نتایج این تحقیقات در « Journal of Applied Psychology» منتشر شد.
انتهای پیام/