ابراهیم صالحی عمران در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره بودجه اندک دانشگاه فنی و حرفهای در مقایسه با سایر دانشگاهها اظهار کرد: متأسفانه در لایحه بودجه 99 اتفاق مثبتی رخ نداده است. شاخصها را اعلام کردیم؛ اما میبینیم در بودجههای آموزشی دورههای کاردانی و کارشناسی، بخش فرهنگی و سایر اقلام، سرانههای متوسطی که برای دانشگاه فنی و حرفهای در نظر گرفتهاند، از سرانه دانشگاههای نظری بسیار کمتر است.
وی ادامه داد: بودجه در نظر گرفته شده جوابگوی نیازهای دانشگاه فنی و حرفهای و آموزشهای مهارتی نیست. آموزشکدهها و دانشکدههای فنی و حرفهای مواد مصرفی لازم دارند و کارگاهها نیازمند وسایل بسیاری هستند. ماهیت آموزش عملی احتیاج به هزینه دارد و بودجه کنونی پاسخگوی نیازهای کمی و حتی کیفی ما نیست.
رئیس دانشگاه فنی و حرفهای خاطرنشان کرد: دانشگاه فنی و حرفهای نیاز به توجه جدیتری از سوی سازمان برنامه و بودجه و دیگر نهادی متولی دارد.
نگاه معلم و مدرسه باید کارمحور باشد
صالحی عمران در مورد پیشنهاد اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور برای اضافه شدن افرادی از بخش خصوصی به هیئت امنای دانشگاهها گفت: خوشبختانه بنیاد حامیان را در دانشگاه فنی و حرفهای تشکیل دادهایم و همچنین ارتباط خوبی با بخش خصوصی برقرار کردهایم. از طریق بنیاد حامیان و خیرین، قسمتی از فعالیتها را پیش میبریم.
وی با اشاره به طرح ملی تجهیز کارگاههای دانشگاه فنی و حرفهای با برند ملی گفت: از کارفرمایان بخشهای کوچک، متوسط و بزرگ دعوت کردهایم و کارگاههایی در اختیارشان گذاشتهایم تا ارتباط متقابلی شکل بگیرد. درصدد هستیم زمینه همکاری بیشتر با بخش خصوصی را فراهم کنیم.
رئیس دانشگاه فنی و حرفهای با اشاره به برچسب فرهنگی نامناسبی که بر پیشانی دانشگاه فنی و حرفهای خورده و این دانشگاه در نگاه مردم، درجه دو محسوب میشود، یادآور شد: دانشگاه فنی و حرفهای، نهادی جدا از وزارت آموزش و پرورش است؛ اما ارتباط متقابلی در تدوین برنامههای درسی بین دو طرف وجود دارد. البته دانشگاه فنی و حرفهای بیشتر سراغ آموزش و پرورش میرود.
صالحی عمران ادامه داد: وقتی کودک از ابتدا وارد نظام آموزش عمومی میشود، برنامههای آموزشی، نگاه معلم و مدرسه باید کارمحور و مبتنی بر آموزش مهارتی و آمادهسازی برای بسیاری از مشاغل و حرفهها باشد.
وی در پایان گفت: باید روی فرهنگ عمومی در نظام آموزش و پرورش عمومی کار شود. باید بر روابط چهارضلع مدرسه، خانواده، دانشآموز و محتوای کتابها درستی تمرکز کرد تا فرهنگ کار، شغل و تولید در نظام آموزش و پرورش عمومی جا بیفتد. این اقدام فرهنگی نیاز به فعالیتهای پایهای و زیربنایی دارد.
انتهای پیام/