گروه ورزش ایسکانیوز- علیرضا حیدریان: بعد از باخت 3-0 مقابل ژاپن در نیمه نهایی جام ملتهای آسیا 2019 در بهمن 97، کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی فوتبال پس از 8 سال کم فراز و نشیب از تیم ملی ایران جدا شد و سرمربی گری تیم ملی کلمبیا را پذیرفت.
یکسال از جام ملت های آسیا گذشته است و در این نوشتار از پرداختن به کارنامه کی روش در تیم ملی پرهیز می کنیم و قصد داریم وضعیت تیم ملی را بعد از جدایی کی روش بررسی کنیم.

کسی طلوع نکرد!

اولین اظهار نظر جالب توجه بعد از جدایی کارلوس کی روش توئیت مازیار ناظمی سخنگوی وقت وزارت ورزش بود که خبر از طلوع با شکوه تر فوتبال ایران و صف مذاکره بزرگان فوتبال جهان برای پذیرش سر مربیگری ایران داده بود. از همان ابتدا مشخص بود این اظهار نظر اعتباری ندارد و گذشت زمان مشخص کرد نه تنها زیدان، کلینزمن و مورینیو در راه ایران نبودند بلکه هیچ مربی کارنامه داری به پیشنهاد ایران پاسخ مثبت نخواهد داد.

چرا هروه رنار مربی ایران نشد؟

تیم ملی ایران در اولین بازی خودش در روسیه با گل به خودی مدافع این تیم در ثانیه های آخر مراکش را شکست داد. آن روز هیچکس فکرش را نمی کرد که سرمربی این تیم چند ماه بعد تا پای عقد قرارداد با ایران پیش برود. پس از جام ملت‌ها مسئولان فدراسیون فوتبال باب مذاکره را با هروه رنار مربی فرانسوی باز کردند و به توافقات جدی هم دست پیدا کردند‌؛ اما به گفته عباس ترابیان که مسئول مذاکره با این مربی بود تداخل دو بازی دوستانه ایران با جام ملت‌های آفریقا که هروه رنار با تیم مراکش در این بازی ها حضور داشت و تاکید فدراسیون بر عدم از دست دادن این دو بازی موضوع قرارداد با وی منتفی کرد. در نهایت هم این مربی با عربستان قرارداد امضا کرد.

خورشید فوتبال ایران از بلژیک طلوع کرد

پس از مذاکرات فدراسیون فوتبال با مربیانی مانند خوان لوپتگی، دیک ادووکات و هروه رنار، مارک ویلموتس هم در صف مذاکره قرار گرفت. مذاکرات با این مربی قدری به طول انجامید، بحث بر سر بند های قرارداد ویلموتس دلیل این تاخیر بود. مهمترین بندی که فد اسیون روی آن تاکید داشت عدم پروازی بودن سرمربی بود، مشکلی که منتقدین کی روش به آن می پرداختند. بالاخره پس یک دور مذاکرات فشرده در بلژیک سفارت ایران در این کشور توافق با مارک ویلموتس را اعلام کرد. و این مربی پنجاه ساله اهل بلژیک که سابقه هدایت تیم های ملی بلژیک و ساحل عاج را هم در کارنامه خود دارد تا پایان جام جهانی 2022 هدایت ایران را پذیرفت.

طلوع ویلموتس، غروب برانکو

در بحبوحه دعواهای کارلوس کی روش و برانکو ایوانکوویچ، سرمربی پرتغالی وقت تیم ملی، بار ها برانکو را متهم به این کرده بود که سودای جانشینی او را در تیم ملی دارد. بعد از رفتن کی روش، برانکو بی میل نبود که به این سمت انتخاب شود ولی فدراسیون به دلیل حواشی احتمالی برانکو را از لیست انتخاب های خود حذف کرد. برانکو که با پرسپولیس عناوین مختلفی را کسب کرده بود به دنبال چالش بزرگتری بود، وقتی سرمربی تیم ملی نشد بعد از چهار سال از این تیم جدا شد.

ویلموتس و تغییر سبک تیم ملی ایران

تیم ملی فوتبال ایران هشت سال با تفکرات کی روش خو گرفته بود. استراتژی کی روش مبتنی بر پرس تیم حریف در سه منطقه جلو، وسط و عقب زمین، فراخور قدرت تیم مقابل بود. کارشناسان معتقدند این یک استراتژی دفاعی است. تیم کی روش با این سبک حدود شش سال به هیچ تیم آسیایی نباخت و در اکثر مسابقاتش هم زیر دوگل نزد. در اولین لیست تیم ملی، ویلموتس همان نفرات کی روش را دعوت کرد. ترکیب تیم هم در بازی های اول شباهت زیادی با ترکیب زمان کی روش داشت. او که معروف به استفاده از سبک‌های هجومی است، استراتژی تیم ملی را دگرگون کرد به طوری که بازی با کامبوج در مقدماتی جام جهانی 14 گل به ثمر رساند.

آشکار شدن اختلافات ویلموتس با فدراسیون/مشکلات مالی یا کودتای بازیکنان؟

پس از باخت به بحرین و قبل از بازی با عراق، زمزمه های مبنی بر فسخ قرارداد ویلموتس به علت مشکلات مالی شنیده شد، به طوری که تا آخرین روزهای قبل از بازی با عراق خبری از لیست دعوت بازیکنان نبود. در نهایت ویلموتس بعد از مدتی تاخیر و بعد از دریافت پولش قرارداشد در ترکیه، حاضر شد مقابل عراق روی نیمکت بنشیند. تیم ملی در بازی با عراق با گل دقایق آخر شکست خورد و بعد از بازی ویلموتس فسخ قرارداد خود را علنی کرد. فدراسیون خبر از نارضایتی سرمربی از نحوه پرداخت دستمزدش داد ولی شنیده ها از این حکایت دارد که مسئولان فوتبال نسبت به توانایی این مربی برای هدایت ایران دچار تردید شده بودند. حتی بازیکنان تیم هم نسبت به عملکرد سر مربی معترض بودند و عدم شایستگی ویلموتس را در حضور خودش به مهدی تاج اعلام کرده بودند. سردار آزمون این مسئله را در یک برنامه تلویزیونی تأیید کرد.

برانکو گزینه همیشگی

پس از فسخ قرارداد ویلموتس گمانه زنی ها برای انتخاب مربی تیم ملی قوت گرفت. آنها ابتدا سراغ برانکو رفتند که بعد از جدایی از پرسپولیس از الاهلی عربستان اخراج شده بود. علی رغم توافقات کلی، به علت اختلافات مالی برانکو با پرسپولیس توافقی بین طرفین حاصل نشد. ایوانکوویچ پس از اینکه نتوانست برای سومین بار روی نیمکت تیم ملی بنشیند با توافق با فدراسیون فوتبال عمان هدایت این تیم را بر عهده گرفت.

تمرکز روی گزینه های داخلی

پس از منتفی شدن حضور برانکو و به دلیل مشکلات مالی با پرسپولیس، فدراسیون نشین ها تصمیم گرفتند به سراغ گزینه های داخلی بروند. علی دایی، امیر قلعه نویی و یحیی گل محمدی در لیست مذاکره قرار گرفتند. یحیی همان اوایل کار با قبول سرمربیگری پرسپولیس قید حضور در تیم ملی را زد. رقابت بین علی دایی و امیر قلعه برای تصدی پست سرمربیگری تیم ملی ادامه پیدا کرد. علی دایی که حمایت ملی پوشان را هم پشت سر خود می دید کسی بود که کی روش بارها از او به عنوان جانشین شایسته خود نام برده بود اما به همان دلیلی که از سایپا اخراج شد به نیمکت تیم ملی نرسید.

امیر قلعه نویی خودش نیامد

مذاکره با امیر قلعه نویی بیشتر از سایرین پیشرفت داشت و ژنرال تا آستانه نشستن روی نیمکت تیم ملی هم رفت اما او به دو دلیل این سمت را نپذیرفت. یکی اینکه پالس های منفی از طرف بازیکنان برای حضورش در تیم ملی دریافت کرد که این عدم پذیرش، کار را برای او سخت می‌کرد و دیگراینکه فدراسیون در نظرداشت قرارداد فی مابین تا پایان مرحله انتخابی جام جهانی باشد و در صورت صعود به این مسابقات، مربی دیگری را به خدمت بگیرد. قلعه نویی اما نظرش بر این بود که تا پایان جام ملت‌های آسیا 2023 روی نیمکت تیم ملی بنشیند. بر خلاف اینکه همه تصور می‌کنند سپاهان مخالف حضور امیر قلعه نویی در تیم ملی بود ولی در واقع هماهنگی خوبی بین قلعه نویی و مدیران سپاهان در این زمینه وجود داشت. زمانی که فدراسیون با سرمربی سپاهان به توافق نرسید، جهت حفظ شان و وجهه ایشان، روابط عمومی فولاد مبارکه با انتشار بیانیه ای مخالفت خود را با حضور سر مربی باشگاه در تیم ملی اعلام‌ کرد و این پرونده هم بسته شد.

همیشه پای یک کروات در میان است

سال ها از حضور مربیان کروات در ایران می گذرد. آنها نسبت به سایر مربیان خارجی دوام بیشتری در ایران داشته اند، شاید به دلیل اینکه بلوک شرقی ها با شرایط فرهنگی ما سازگارترند. تعداد مربیان کراواتی که کارنامه قابل قبولی در ایران داشته اند قابل تامل است. قهرمانی های پرسپولیس با استانکو، تیم ملی قدر و گردن کلفت ایویچ، بازی های درخشان تیم ملی با بلاژویچ، نایب قهرمانی سپاهان با بوناچیچ در لیگ قهرمانان آسیا، قهرمانی های کرانچار در سپاهان و حضور موفق برانکو در تیم ملی و پرسپولیس را کمتر کسی فراموش میکند.

در سال‌های اخیر هم دراگان اسکوچیچ در تیم هایی که در ایران مربی گری فراخور وضعیت آنها عملکرد مطلوبی داشته. او با ملوان بندرانزلی وارد فوتبال ایران شد. ملوان در لیگ یازدهم با اسکوچیچ هفتم شد اما هیچکس منکر بازی های درخشان این تیم نمی شود. کما اینکه ملوان فصل بعد بدون او سیزدهم شد. با خونه به خونه بابل به فینال جام حذفی رسید و تا آستانه حضور در لیگ برتر هم با این تیم پیش رفت. تا نیم فصل اول لیگ امسال هم آبادانی های سخت گیر از او و تیمش راضی بودند. اسکوچیچ در کرواسی، اسلوونی، کویت و عربستان هم مربی گری کرده و نتایج قابل قبولی گرفته است.

آیا اسکوچیچ گزینه مناسبی است؟

بالاخره در هفته گذشته فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت دراگان اسکوچیچ ۵۲ ساله را به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بر گزیند. اکثر مربیان و کارشناسان فوتبال ایران مخالف حضور این مربی در راس کادر فنی تیم ملی هستند. عده ای معتقدند او شایستگی های فنی و کاریزمای لازم برای نشستن بر روی نیمکت ایران را ندارد و بیشتر از اینکه او به نیمکت ایران اعتبار بدهد از آن اعتبار می گیرد. عده ای هم به نحوه جدا شدن او از صنعت نفت آبادان خرده می گیرند و می‌گویند مربی که با تظاهر به بیماری از حضور در آبادان سرباز زد مناسب سرمربیگری تیم ملی ایران نیست.

کارلوس کی روش با رزومه حضور در منچستر یونایتد، رئال مادرید و تیم ملی پرتغال هم همواره منتقدین خودش را در ایران داشت، اسکوچیچ که دیگر جای خود دارد‌‌‌‌؛ و فراموش نمی‌کنیم در بحبوحه فسخ قرارداد استراماچونی بحث حضور او در استقلال خیلی جدی مطرح شد که او به شدت با این پیشنهاد مخالفت کرد.
شخصا معتقدم اسکوچیچ ایده آل ترین گزینه برای تیم ملی نیست ولی مناسب ترین گزینه حال حاضر است. در سالی که سه مربی شاخص خارجی مثل استراماچونی، ویلموتس و کالدرون به دلیل مشکلات ارزی قرارداد های خود را با طرف ایرانی فسخ کرده اند، این مربی حاضر شده است قرارداد ریالی با فدراسیون ببندد. در ضمن اسکوچیچ از اکثر مربیان منتقد او که اتفاقا پیشنهادی هم از طرف فدراسیون برای تیم ملی نداشتند، کارنامه موفق تری دارد. به هر تقدیر دراگان اسکوچیچ تا پایان دور دوم مقدماتی جام جهانی قطر به سمت سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شده و باید منتظر بنشینیم تا نمایش تیم او را در این رقابت‌ها شاهد باشیم و آنگاه در مورد او قضاوت کنیم. تیم ملی هویت ماست و وظیفه داریم تا از آن حمایت کنیم.

انتهای پیام