امیر کریمی- ایسکانیوز/ خیلی فاصله نگرفته ایم از روزگاری که کلا در ورزش ما مربیان خارجی پروازی حضور داشته اند، در فوتبال شاید اولین بار در مورد خاویر کلمنته این موضوع فراگیر شد. همان مربی اسپانیایی که ناصر شفق در هنگام ورود او به ایران تعادل خودش را بر روی پله های برقی فرودگاه از دست داد تا مجری کاربلدی چون فردوسی پور با زبان بی زبانی آن را تعبیر به گم کردن دست و پایش در مقابل کلمنته کند!
اما شاید درهمین سال های اخیر مربیانی بودند که بالای شش ماه از سال را در مرخصی و خارج از این کشور می گذراندند و کسی نمی توانست بگوید بالای چشمشان ابروست و صد البته این از ضعف فدراسیون وقت بوده و هست!
علاقه نداشتن برای تماشا و دنبال کردن بازی های باشگاهی ما از یک طرف و از طرف دیگر از بالا نگاه کردن به این فوتبال و خودبزرگ بینی آنها نسبت به این فوتبال نمی توانست آنها را برای تعقیب رقابت ها ترغیب کند و بر اساس همین تفکر بود که بازیکنان که داعیه پوشیدن پیراهن ملی را داشتند سعی به لژیونر شدن حتی در تیم های نه چندان مطرح خارجی در کشورهای اروپایی را داشتند و بسیاری از آنها به راحتی از این فوتبال از دوران اوج فاصله گرفتند. نمونه بارز آن علیرضا حقیقی گلر فیکس تیم ملی در جام جهانی است.
معامله برد- برد
اسکوچیچ که به زعم خیلی از کارشناسان وزن پایین تری نسبت به تیم ملی ما دارد اما بعد از کی روش و ویلموتس انگیزه به مراتب بالاتری از خود نشان می دهد. ظاهرا او برعکس خیلی از مربیان قبلی علاقه ای به رسانه ای شدن و داد و بیداد و رفتارهای پوپولیستی ندارد. بیشتر از حاشیه، انگیزه برای کار کردن دارد. انگیزه ای که حالا او را وا می دارد حتی بازی استقلال را در کویت از نزدیک دنبال کند و در بازی های نه چندان جذاب لیگ هم برای پیدا کردن نفرات مورد علاقه اش دیدن کند. او نیک می داند که اگر تیم ملی ما در همین ابتدا نتیجه مناسبی بگیرد و مهر ماندگاری او در قامت سرمربی تیم ملی بعد از این مرحله زده شود برای او و زندگی فوتبالی اش چه تاثیری دارد و هم برد بزرگی حساب می شود درحقیقت یک معامله برد- برد برای تیم ملی و اسکوچیچ.
شناخت اسکوچیچ
شاید اسکوچیچ خوب درک کرده که دراین وانفسای فوتبال ایران، حداقل خارجی های آن دیر یا زود به پولشان رسیده اند بنابراین خیلی برای خودش و وصول مطالباتش نگرانی ندارد. اتفاقی که ویلموتس از آن شاید بی اطلاع بود و از شرایط فوتبال ما آگاهی کافی را نداشت و نداشتن این آشنایی دراین بازی ها بخصوص قبل از بازی عراق باعث قهر او شد و باخت و اتفاقات منفی در پی آن.
هرچند او هم بالاخره به مراد خود رسید و تا قران آخر پول خود به همراه ضرر و زیانش را از مدیران نالایق فوتبال ما خواهد گرفت، اما ای کاش با شناخت بیشتر از شرایط فوتبال ما کمی با صحه صدر بیشتری برخورد می کرد تا شاید همچنان سرمربی ما می ماند.
در هر صورت گام های نخست سرمربی کنونی تیم ملی کاملا استوار و با دقت در حال برداشتن است و دقیقا همین قدم های کوچک و گام های ریز است که در روزهای سخت جواب خواهد داد.
