پیرنشو دوست داشتنی!

رسیدن کریم باقری به چهل و شش سالگی ، برای مایی که با گل های او در مقدماتی جام جهانی 98 فرانسه قد کشیدیم،  یک هشدار خطرناک است. همه با هم در حال پیر شدن هستیم اگرچه کریم باقری، در این سال ها همان فرم و شکل خود را حفظ کرده است.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، جشن تولد کریم باقری مربی بی حاشیه و آرام پرسپولیس در حاشیه تمرین این تیم برگزار شد. کریم باقری، مردی که به خوبی می داند چگونه فاصله خود را با اطرافیانش حفظ کند، چگونه در دل بحران ها به بازیکنان و مربی آرامش بدهد و چطور با هار جاه طلبی های خود، برندش را حفظ کند. کریم باقری نه به دنبال زدن زیرآب کسی است و نه قصد دارد جای کسی را بگیرد. قراردادش را می بندد و پولش را می گیرد و ساکت می ماند و از سرمربی تیم حمایت می کند و به نقطه حذف نشدنی تیم تبدیل می شود. او در تمام این سال ها، به کسی تبدیل شده که هم هست و نمی شود حذفش کرد و هم اینکه قصدی برای ارتقا جایگاهش ندارد. ثبات اوست که پرسپولیس را به ثبات رسانده و این بزرگترین نکته ای است که باید رد مورد او گفت.

کریم باقری در فوتبال ایران، یک نماد تکرار نشدنی است. در شرایطی که فوتبالیست های ایرانی به ویروس تبدیل شدن زودهنگام به سرمربی آلوده شده اند و هنوز آموزش ندیده و از میدان مین شناخت کسب نکرده، به دل ماجرا می زنند و برند خود را خراب می کنند، کریم باقری، آرام و با وقار، کناری ایستاده است و یک نفراول غیررسمی است. همه نظرش را می پرسند و به حرف هایش گوش می دهند. در کار سرمربی دخالت نمی کند اما هر وقت حرف می زند یا تصمیم می گیرد، مورد حمایت سرمربیان دیگر است. حضورش تضمین کننده آرامش نیمکتی است که پیشکسوتان زیادی به آن چشم دوخته اند اما به احترگام او، ناچارند روی ای نشستن روی آن را فراموش کنند.

امروز تولد کریم باقری است. مردی که شمع های رسیدن به چهل و شش را فوت کرد تا حیرت کنیم و از خود بپرسیم، مگر همین دیروز نبود که در بازی ایران و مالدیو، آنگونه و با آن شوت های غیرقابل مهار، دروازه بان حریف را تسلیم می کرد؟

کد خبر: 1061695

وب گردی

وب گردی