7 میلیارد سال پیش روزها کوتاه‌تر بود

صدف‌های نرم‌تنان دوران باستان نشان می دهند که 7 میلیارد سال پیش، روزها کوتاه‌تر بوده است.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، براساس مطالعه جدید انجام شده روی فسیل صدف نرم تنان دوران باستان در اواخر دوره کرتاسه، زمین در پایان عمر دایناسورها سریعتر از آنچه امروز اتفاق می افتد گردش داشته و در سال 372 بار (اکنون365) می چرخیده است.

اندازه گیری های جدید مدل های چگونگی شکل گیری ماه و نزدیکی آن به زمین در طول تاریخ 4.5 میلیارد سال رقص گرانشی زمین و ماه را نشان می دهد.

طبق این مطالعه جدید که در «AGU's journa Paleoceanography and Paleoclimatology» منتشر شد روزهای آن زمان تنها 23 ساعت و نیم به طول می انجامید.

حلزون های باستانی از یک گروه در حال انقراض و گوناگون هستند که حلقه های روی صدف آنها روزانه رشد می کرده اند. مطالعه جدید از لیزر برای نمونه برداری دقیقه ای برش ها استفاده کرده و حلقه های رشد را دقیق تر از محققان انسانی با میکروسکوپ می شمارد.

حلقه های رشد به محققان اجازه می دهد تعداد روزها را در یک سال و طول روز را در70 میلیون سال پیش دقیق تر محاسبه کنند. اندازه گیری جدید مدل هایی از نحوه تشکیل ماه و نزدیکی آن به زمین را نیز نشان می دهد.

وضوح بالا به دست آمده در مطالعه جدید همراه با سرعت رشد سریع صدف های باستانی، جزئیات بی سابقه ای در مورد چگونگی زندگی حیوان و شرایط آبی که در آن رشد کرده را نشان داد.

«نیلز وینتر» ژئوشیمیدان گفت: «ما روزانه حدود چهار تا پنج پایگاه داده داریم و این چیزی است که تقریباً هرگز در تاریخ زمین شناسی به آن توجه نمی کنید. ما اساساً می توانیم شرایط یک روز را در 70 میلیون سال پیش جستجو کنیم که بسیار شگفت انگیز است»

بازسازی اقلیم گذشته، معمولاً تغییرات بلند مدت را توصیف می کند که در مقیاس ده ها هزار سال اتفاق می افتد. مطالعاتی مانند این، نگاهی اجمالی به تغییر در بازه زمانی زندگی موجودات زنده دارد با این قابلیت که بتواند فاصله بین مدل های آب و هوا و شرایط اصلی را ایجاد کند.

تجزیه و تحلیل شیمیایی پوسته نشان می دهد که دمای اقیانوس در اواخر کرتاسه از آنچه قبلاً شناخته شده بود گرمتر بوده و در تابستان به 40 درجه سانتیگراد (104 درجه فارنهایت) و در زمستان به 30 درجه سانتیگراد (86 درجه فارنهایت) رسید. وینتر گفت: دمای بالای تابستان به احتمال زیاد برای صدف محدودیت های فیزیولوژیکی به همراه داشته است.

دانشمندان در این روش جدید لیزر را روی قطعات کوچک پوسته متمرکز کردند که قطر 10 میکرومتر و یا به اندازه یک گلبول قرمز دارند. عناصر کمیاب در این نمونه های کوچک اطلاعاتی راجع به دما و شیمیایی آب در زمان تشکیل پوسته نشان می دهد. تجزیه و تحلیل اندازه گیری دقیق از عرض و تعداد حلقه های رشد روزانه و همچنین الگوهای فصلی ارائه شده است. محققان از تغییرات فصلی در پوسته فسیل شده برای شناسایی سالها استفاده کردند.

مطالعه جدید نشان داد که ترکیب پوسته در طول روز بیش از فصول سال یا با چرخه جزر و مد اقیانوس تغییر کرده است. وضوح خوب مقیاس لایه های روزانه نشان می دهد که پوسته در طی روز بسیار سریع‌تر از شب رشد می کند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1063291

وب گردی

وب گردی