گروه دانشگاه ایسکانیوز، در بحران‌ها و بلایای طبیعی وقتی حرف از ستاد یا قرار‌گاه برده می‌شود، یک باره نگاه‌ها به سمت خط مقدم مبارزه می رود. در حالی‌که خط مقدم با تمام قوا باید ساماندهی شده و عملیات امداد ونجات نیز تسریع شود، اما در حوزه اطلاع‌رسانی و ایجاد تعادل روانی درجامعه که در معرض امواج مختلف قرار دارد، باید تمام قد و با تمام قوا وارد شد.
تلویزیون به دلایل مختلف نتوانست در جلب افکار عمومی موفق عمل کند و موجب ریزش مخاطبانش شد، همچنین متاسفانه برخی مردم اخبار و رویدادها وحتی میزگردهای بررسی عواقب آسیب‌پذیری اجتماعی در ایام بحرانی را از شبکه‌های خارجی دنبال می‌کنند، در این موارد جای نقد و نظر بسیاری وجود دارد.
تلویزیون که باید از نگاه معمار انقلاب حضرت امام خمینی ( ره ) دانشگاه عمومی باشد، براثر غفلت و قصور چندین ساله حتی از وجود چهره‌های علمی منتقد محروم شد. اگر درشبکه چهار سیما حضور جامعه شناسانی داریم به جهت رفع تکلیف و غیره است.
جامعه امروز در میانه بحران شیوع کرونا، از فقدان یک تیم آموزشی قوی در ۲ حوزه جامعه‌شناسی و روانشناسی در تلویزیون و رادیو رنج می‌برد.
توصیه‌های ایمنی در مقابله با ویروس کرونا و میزگردهای علمی بسیار بسیار خوب هست، اما رادیو وتلویزیون تا چه میزان به آسیب‌پذیری روانی جامعه احاطه دارد؟
در چیدمان برنامه‌های آموزشی خود در ساعات پر بیننده نقش بزرگان حوزه روانشناسی اجتماعی و جامعه‌شناس که سال‌ها مردم از صدا و تصویرشان خاطرات بسیار خوبی دارند، کجاست؟
به گروه‌های مرجع در این شب و روزهای سخت که یک بیماری جهانی، روح و روان جامعه را می‌آزارد، بیش از همه زمان‌ها نیاز داریم.
کلمه به کلمه استادان‌بزرگ ونام‌آوری چون گلزاری‌ها در این زمانه برای مخاطب راهگشاست. مردم انتظار دارند میزگردهای علمی در ۲ حوزه جامعه شاختی و روانشناسی در مقابله با حوادث وبحران‌ها را از قاب تلویزیون کشور خودشان ببینند.
این ایام آزمون بزرگ برای همه مدیران کشور هست در کل حاکمیت نه فقط دولت و قوه مجریه،به نیاز اصلی این زمانه سخت پاسخ قانع کننده دهیم.
*کارشناس آموزش و پرورش
انتهای پیام/
