به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، سالانه در ایران بیش از ۲هزار و ۵۰۰ نوزاد به صورت ناشنوا به دنیا می‌آیند. بیش از هزار نفر هم بر اثر حوادث مختلف، در طول سال ناشنوا می‌شوند. اغلب این نوزادان به دلیل تشخیص دیرهنگام ناشنوابودن‌شان، هیچ‌گاه امکان شنیدن را به دست نمی‌آورند و مسیر زندگی‌شان به طور کلی تغییر می‌کند. به‌طور کلی یعنی سالانه بین3 تا 3 هزار و 500نفر به محصولات شنوایی نیاز دارند. اما در بهترین حالت معمولا حدود 1200محصول وارد ایران می‌شود. بستگی به وضع مالی دولت دارد. مثلا در مواقعی که بودجه ندارند، در طول سال خرید این محصول تا 100عدد هم کاهش پیدا می‌کند.

طراحی و ساخت «بخش بیرونی سیستم کاشت حلزونی برای ناشنوایان» عنوان طرح پژوهشی است که در سال 1387 و با تعریف یک پروژه ملی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر آغاز شد و یک تیم فنی مهندسی متشکل از 11نفر روی این پروژه فعالیت کردند که در نهایت منجر به ساخت یک نمونه آزمایشگاهی در ابعاد بزرگ شد.

این شرکت دانش‌بنیان محصولات دیگری همچون دستگاه تحریک‌کننده الکتریکی حوزه شنوایی را که برای ارزیابی بیماران قبل از کاشت حلزون شنوایی کاربرد دارد‌ هم ساخته‌اند. نرم‌افزاری نیز طراحی کرده‌اند که با استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند از روی گریه نوزاد، شنوا یا ناشنوا‌بودنش را تشخیص بدهد.

سمیرا کوشکستانی مدیرعامل یک شرکت دانش‌بنیان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، با اشاره به اینکه این شرکت در زمینه طراحی سیستم‌های دیجیتال، پردازش سیگنال‌های بیولوژیکی، سیستم‌های توانبخشی شنوایی، سیستم‌های بیومتریک فعالیت می‌کند، اظهار کرد: دانش و تخصص توام در حوزه مهندسی و پزشکی، پایگاه دانشگاهی۔ تحقیقاتی برای بروز سازی دانش، دسترسی به شبکه متخصصان جوان، سابقه فعالیت علمی پژوهشی بین رشته‌ای مشترک مهندسی و پزشکی و تجربه کسب و کاری مرتبط و وجود شناخت مناسب نسبت به جامعه مخاطب از جمله ویژگی های این شرکت دانش‌بنیان است.

وی سیستم های کاشت حلزون شنوایی، سیستم های تشخیص نارسائی شنوایی، سیستم های تحریک الکتریکی و آکوستیکی با نام تجاری (TPST (Transtympanic Promontory Stimulation Test ، ارائه خدمات مشاوره مهندسی و برگزاری نشست های تخصصی در حوزه تحقیقات شنوایی از جمله محورهای اصلی این شرکت عنوان کرد و افزود: تولید این محصولات با هزینه‌ای بسیار پایین‌تر از نمونه‌ خارجی ، کمک قابل توجهی به بیماران و جلوگیری از خروج ارز از کشور کرده‌است. محصول دستگاه تحریک کننده الکتریکی شنوایی این محصول وارد بازار شده و در مرحله تجاری‌ساز ی قرار گرفته است. در حال حاضر ما فرایند مارکتینگ و بازاریابی را دنبال می‌کنیم.

مجری طرح درباره بخش بیرونی سیستم کاشت حلزون شنوایی گفت: کاشت حلزونی برای افراد ناشنوایی صورت می‌گیرد که از دو گوش ناشنوا هستند و از وسایلی مانند سمعک نمی‌توانند استفاده کنند؛ این افراد شامل دو دسته هستند. افرادی که درمان ناشنوایی آنها تنها از طریق کاشت حلزونی صورت می‌گیرد و یا افرادی که توانایی صحبت کردن دارند، ولی بنا به دلایلی مانند ابتلا به عفونت‌ها، تصادفات و یا ابتلا به بیماری‌های ارثی زمینه دچار شدن به ناشنوایی را دارند، می‌توانند از سیستم استفاده کنند.

کوشکستانی این سیستم را شامل دو بخش داخل سری و بیرونی دانست و اظهار کرد: بخش داخل سری این سیستم شامل یکسری از الکترودها است که توسط پزشک از طریق جراحی داخل حلزون شنوایی قرار می‌گیرد.

کوشکستانی با اشاره به بخش بیرونی این سیستم، خاطرنشان کرد: این بخش شامل گیرنده صوتی، پردازشگر گفتار و لینک فرستنده RF است که هر دو بخش تحت آزمایش قرار گرفته است.

مجری طرح با بیان اینکه این طرح به مرحله تجاری‌سازی رسیده است، گفت: در سیستم تولید شده قابلیت شارژ با استفاده از «پاور بانک»ها فراهم شده است که این امر کاهش هزینه مصرف باتری را برای ناشنوایان به دنبال دارد.

کوشکستانی با بیان اینکه سیستم کاشت حلزون شنوایی اول در سال 99 وارد فاز جدیدی خواهد شد، گفت: محصولات تولید ما های‌تک بوده و محصولاتی نیست که به صورت عمده تولید شود و براساس نیاز جامعه پزشکی تولید می‌شود. هم‌اکنون بازار هدف سیستم‌های تحریک الکتریکی متخصصان گوش و حلق بینی مراکز تحقیقاتی و پژوهشی و دانشگاهی هستند.

مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان تأکید کرد: در واقع این دو محصول دانش‌بنیان کاملا بومی بوده و ثبت اختراع شده است. لازم به ذکر است که سیستم تحریک کننده الکتریکی شنوایی براساس تحقیقات به عمل آمده تنها محصولی است که در دنیا به ثبت رسیده است.

وی تصریح کرد: چنین محصولاتی در ابتدا به تحقیقات علمی وسیع و زمان‌بر نیاز دارند. شاید بخش فنی و مهندسی‌شان سریع انجام شود، اما وقتی محصولی مربوط به حوزه تجهیزات پزشکی است، باید تست‌های زیادی گذرانده شود تا مجوزهای لازم اخذ شود. ضمن اینکه در کشورهای پیشرفته هم تولید محصولات‌ های‌تک، کمتر از 15سال طول نمی‌کشد. این ماهیت و جنس حوزه دانش‌بنیان است.

مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان ادامه داد: همچنین وقتی قرار بود مجوز بگیریم، هیچ ساز‌و‌کاری برای اثبات استانداردهای آن یا تعیین کلاس خطرش وجود نداشت. حتی معلوم نبود که چه پارامترهایی را باید چک کنند که به ما مجوز بدهند.حتی به لحاظ طراحی صنعتی هم در ایران با مشکلات زیادی مواجه هستیم، چون این اکوسیستم همه جایش به خوبی به هم چفت و بست نشده است، به این معنی که یک بخشش به خوبی پیش رفته، اما بخشی دیگر شناخت خوبی از آن بخش ندارد، بنابراین نیازها را نمی‌دانند.

کوشکستانی با اشاره به اینکه در حال حاضر حدود 11 نفر به صورت مستقیم مشغول کار هستند، گفت: اکوسیستم و زیست بوم در این حوزه خیلی مهم است که اکثر شرکات‌ها خوب کار کردند؛ ولی هنوز حلقه این زنجیره کامل نشده است چرا که بخش‌های دیگری که در این حوزه موثر هستند هنوز پابه پای شرکت‌های دانش‌بنیان جلو نیامدند مثل بیمه و مالیات خیلی آزار دهنده است.

انتهای پیام/