امیر کریمی- تحلیلگر و مربی فوتبال
به نظر می رسد ویروس کرونا آنچنان هم بد نبوده و نیست، حالا با وجود این ویروس منحوس شاید بتوان عیار انسان دوستی و نوع دوستی را در گروههای مختلف جامعه و اصناف متفاوت محک زد. فوتبال نیز از این دایره قطعا مجزا نیست چرا که اتفاقا این اتفاق عجیب در این کره خاکی دقیقا در بدترین زمان ممکن فصل فوتبالی برای خیلی از کشورهای دنیا رخ داد که حالا لزوم تصمیم گیری صحیح و قاطع از طرف مراجع مرتبط قانونگذاری دیده می شود، هرچند هر تصمیمی اتخاذ شود ظاهرا موافقان و مخالفانی خواهد داشت که معترض به آن خواهد شد.
مخالفان تعطیلی لیگ
ظاهرا در تمام کشورها و حتی فوتبال داخلی ما مخالفان اصلی تعطیلی مسابقات، همان تیم هایی هستند که احتمالا قهرمانی آنها تضمین شده است یا نسبت به دیگر تیم ها محتمل تر خواهد بود. در فوتبال داخلی ما هم شاید تنها تیم مخالف اتمام مسابقات، پرسپولیسی باشد که حالا با ده امتیاز بالاتر در صدر جدول تا قبل از کرونا بود و اتفاقا بازی های سنگینی در ادامه نداشت و به سمت پوکر قهرمانی در این فصل می رفت. البته که پرسپولیسی ها اصراری هم به ادامه حتمی مسابقات ندارند بلکه آنها به دلیل حضور بدون دردسر و با فاصله زیاد در صدر جدول خواهان جام حتی در این شرایط هستند و نیمه تمام ماندن این فصل را بر نمی تابند مگر با دریافت جام قهرمانی و بخاطر آن اختلاف امتیاز این حق را برای خود قائل هستند موردی که به مذاق خیلی تیم ها خوش نیامده و اعتراضاتی را هم انجام داده اند.
موافقان نیمه تمام ماندن لیگ
شاید در فوتبال داخلی بیشترین تیمی که از این تصمیم حمایت می کنند سپاهانی باشد که اتفاقا دیدار مقابل پرسپولیس در اصفهان را خیلی راحت و با بی موالاتی از دست داد و باعث فرار هر چه راحت تر پرسپولیس در راه قهرمانی شد، اما سپاهانی ها دراین داستان از حمایت دیگر تیم هایی که به نوعی مدعی قهرمانی بودند و هستند برخوردار هستند. استقلالی هایی که مدعی سنتی قهرمانی در این رقابت ها هستند بی میل نیستند به این موضوع، چرا که حداقل لطف نیمه کاره رها شدن لیگ جاری به قیمت از دست دادن پوکر قهرمانی رقیب سنتی و دیرینه خود خواهد شد. از طرف دیگر تراکتوری که با هزینه های بسیار خود را به عنوان مدعی نشان داده بود هم با این تیم هم صدا است. دلایل اعلام شده از طرف این باشگاهها در این شرایط نیز حاکی از بحث اهمیت سلامتی مردم اعم از هوادار، بازیکن، کادر و کلیه عوامل برگزاری مسابقات می باشد.
سایر تیم ها
سایر تیم ها نیز ظاهرا به تعویق افتادن مسابقات را طلب می کنند و تمایل به برگزاری بازی ها در زمان های دیگر را دارند. دراین میان تکلیف سقوط کننده ها به لیگ پایین تر هم جزو معضلاتی است که باید مشکل آن در هر صورت حل شود چراکه از لیگ پایین تر هم مدعیانی هستند که سوادی لیگ برتری را داشتند ودارند و اتفاقا بسیار مشقت کشیده اند اما سوالی که مطرح هست اینجاست که آیا تیم هایی که مخصوصا اصرار زیادی به تعویق و نیمه کاره رها شدن لیگ یا تعطیلی مسابقات بطور کامل دارند اگر خودشان در شرایط صدر جدول و فاصله بالا برای قهرمانی بودند هم دنبال همین دغدغه ها و سلامتی مردم بودند؟ یا آنها نیز خواستار برگزاری بازی ها می شدند و در هر صورت بی خیال دستیابی به جام قهرمانی نمی شدند؟!
درس جوانمردی
نگاه اجمالی به جداول لیگ های معتبر دنیا اعم از لیگ برتر، لالیگا، بوندس لیگا و کالچیو می تواند نکات زیادی را برای ما روشن کند.
حالا که در انگلستان لیورپول و هوادارن متعصبش بعد از حدودا سی و چند سال قهرمانی خود را با اختلاف امتیاز بالا مسجل کرده بودند با ظهور کرونا شاید در صورت رها شدن این فصل بصورت نیمه تمام در انگلستان برای فصول دیگری هم آرزو به دل بمانند اما با این حال به هیچ عنوان آنها اظهار نظری در رابطه با ادامه فصل وبدست آوردن قهرمانی یا رها شدن از دست دادن جام به میان نیاورده اند و بیشتر صحبت ها معطوف به سلامتی مردم و بهتر شدن شرایط زندگی در آنجا می باشد. صد البته که در آنجا تیم های دیگر هم که دستشان از جام کوتاه می باشد اصرار به تعطیلی لیگ و نیمه تمام ماندن آن ندارند.
اسپانیا را بخاطر بیاورید رقابت دو امتیازی رئال دوباره احیا شده است زیدان و بارسلونا یا در ایتالیا رقابت یوونتوس و لاتزیو با یک اختلاف امتیاز در صدر کالچیو و همچنین آلمان و داستان همیشگی بایرن وقهرمانی های ادامه دار در لیگ داخلی و اختلاف چهار امتیازی با دورتموند یکی از رقبای سنتی جاییکه شاید با نیمه تمام ماندن مسابقات بتوان نوار تکراری قهرمانی بایرن را پاره کرد،در هیچکدام ازاین کشورها هیچ باشگاهی به خود اجازه ایجاد اتمسفری فقط برای رسیدن به منافع خود را نداده و بیشتر به دنبال ایجاد آرامش به جای تنش در بین هواداران مختلفی که از آحاد مردم جامعه تشکیل شده اند دراین شرایط سخت هستند.
کرونا و فوتبال
کرونا هرچقدر هم بد بود و نحس اما درس هایی به ما داد چه از بعد جامعه و چه بعد ورزشی. چراکه از نگاه فوتبالی مهربان بودن و احترام متقابل به یکدیگر که حالا در فوتبال ما حلقه ای گمشده شده است را یادآوری کرد. جایی که همه ما دریافتیم که چقدر دنیای اطرافمان چه در ورزش چه در زندگی عادی به یکدیگر به عنوان دوست و رقیب احتیاج داریم و به جای کاشتن بذر تنفر چه بهتر که بذر رفاقت و محبت و درعین حال رقابت را بکاریم .
