صنعتگران به انجمن‌های علمی دانشجویی اعتماد ندارند

دبیر سابق انجمن علمی معماری دانشگاه تربیت مدرس گفت: طبیعی است که صنعتگران به انجمن‌های‌ علمی به دلیل رسمی نبودن جایگاه آنها اعتماد ندارند.

افشین رزمی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره تأثیر انجمن‌های‌علمی در درک کاربرد رشته‌های دانشگاهی اظهار کرد: در رابطه با این موضوع طرحی به نام کاربردی کردن رشته‌های دانشگاهی ایجاد شد و مورد بحث قرارگرفت؛ اما متأسفانه به مرحله اجرا نرسید.

وی افزود: بهترین راه برای درک کاربرد رشته‌های دانشگاهی این است که انجمن‌های‌علمی با صنعت ارتباط برقرار کنند تا به واسطه‌ای برای دانشجویان و صنعت تبدیل شوند. در واقع دانشجویان با ورود به انجمن‌های‌علمی و آشنا شدن با صنعت، نسبت به رشته دانشگاهی خود آگاهی و آشنایی بیشتری پیدا می‌کنند؛ اما عدم همکاری استادان در این زمینه مشکلاتی به وجود می‌آورد.

ارتباط با صنعت نیازمند حمایت‌ استادان دانشگاه است

دبیر سابق انجمن‌ علمی معماری دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه صنعت بیشترین اعتماد را به استادان دانشگاهی دارد، تأکید کرد: استادان دانشگاه افرادی هستند که صنعت بسیار به آنها اعتماد دارد، در صورتی که این اعتماد نسبت به انجمن‌علمی وجود ندارد. برای مثال پروژه‌ای درصدد اجرا قرار دارد که صنعت به تعدادی از متخصصان که دانشجویان هستند نیاز دارد و بودجه‌ای برای اجرای این پروژه در نظر گرفته شده؛ طبیعی است که صنعتگران به انجمن‌های‌علمی به دلیل رسمی نبودن جایگاه آنها اعتماد ندارد و در مقابل نگرش متفاوتی نسبت به استادان به عنوان اعضای هیأت علمی دانشگاه وجود دارد. بنابراین این بخش باید با کمک استادان دانشگاه فعالیت کند که متأسفانه همکاری‌های لازم از سوی آنها انجام نمی‌شود.

رزمی درباره چگونگی تأثیر انجمن‌های علمی نسبت به از بین بردن فاصله بین دانشگاه و جامعه، تشریح کرد: تعریف دریچه‌ای به جامعه توسط دانشگاه‌ها از جمله مواردی بوده که در دانشگاه‌های ایران و خارج از کشور مورد توجه قرار گرفته است. این دریچه می‌تواند شامل آموزش آزاد دانشگاه باشد که از عموم مردم برای ثبت نام، حضور در دانشگاه و فراگرفتن آموزش دعوت می‌شود؛ یا این امر توسط انجمن‌های علمی انجام شود که در دانشگاه‌های ایران به برگزاری سمینارها محدود شده است.

فعالیت‌های فرهنگی بیشتر سبب ارتباط قوی دانشگاه و جامعه می‌شود

وی ادامه داد: برای ایجاد ارتباط قوی بین دانشگاه و جامعه لازم است تا انجمن‌های‌علمی فعالیت فرهنگی بیشتری انجام دهند به طور مثال در رشته معماری یک مسئله ای با عنوان شعور جمعی و جامعه مطرح است؛ در واقع این دیدگاه وجود دارد زمانی معماری شهر و کشوری ارتقا پیدا می‌کند که شعور جامعه رشد کرده باشد، در این صورت است که کارفرما سخنان معمار را درک می‌کند. بنابراین این دغدغه در رشته معماری وجود دارد که جامعه را وارد دانشگاه کند و خود دانشگاه هم حساسیت‌های مرتبط با این زمینه را کاهش دهد.

دبیر سابق انجمن‌علمی معماری دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به مزایا و معایب استفاده از فضای مجازی برای تبلیغات فعالیت انجمن‌ها گفت: فضای مجازی به دلیل سرعت زیاد در انتشار اخبار و گستردگی فضای آن بسیار خوب است اما تأثیرگذاری واقعی را ندارد؛ اما در کنار این مورد می‌تواند بسیار کمک کند و در انجمن علمی معماری هم کانال‌ها و صفحات مجازی بسیار در برگزاری برنامه ها موثر بود. اما یکی از معایب آن است که انجمن‌های علمی با استفاده از فضای مجازی به صورت نمایشی می‌شوند. در واقع با دیدن صفحه فعالیت یک انجمن در فضای مجازی ممکن است این دیدگاه به وجود آید که فعالیت آن زیاد است اما به این گونه نیست.

رزمی درباره چالش های موجود در مسیر فعالیت انجمن‌های علمی تشریح کرد: اولین و مهم‌ترین چالشی که در این زمینه وجود دارد مباحث مالی است. خود مختاری انجمن‌های‌علمی تفکر اشتباهی است که متأسفانه در دانشگاه‌ها و وزارت علوم وجود دارد؛ البته در این زمینه هم محدودیت‌هایی وجود دارد. عدم وجود مدیران منعطف و ریسک‌پذیر و دشواری روند مسائل اداری برای اجرای برنامه‌ها از مشکلاتی بوده که انجمن‌های‌ علمی در مسیر فعالیت خود با آن روبه‌رو هستند.

وی تأکید کرد: نکته مهمی که وجود دارد این است که باید نگرش کسب تجربه، آزمایش و خطای دانشجویان در انجمن‌های‌علمی مورد توجه قرار گیرد تا پس از فارغ التحصیلی و ورود به جامعه هنگام تصمیم‌گیری‌های مهم‌تر، خطا و اشتباه نکند؛ اما متأسفانه به دلایلی این دیدگاه در دانشگاه تربیت مدرس وجود ندارد.

انتهای پیام/

کد خبر: 1067214

وب گردی

وب گردی