به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، در حالی که این مطلب را می خوانید، قلبتان در حال تپش است. این ارگان در بدن خون را پمپاژ و اکسیژن و مواد مغذی حیاتی را زنده می کند. ما به سختی از این تپش بی امان و تأییدکننده زندگی آگاه هستیم که حتی هر روز بیش از 100هزار بار اتفاق می‌افتد.

اگرچه بیشتر اوقات به ضربان توجه نمی کنیم؛ اما این بدان معنی نیست که آن بر قدرت توجه ما تاثیری ندارد. محققان مؤسسه علوم شناختی و مغز ماکس پلانک (MPI CBS) در مطالعه جدید به دنبال این تاثیر هستند.

نویسندگان در مقاله خود اعلام کردند که حتی اگر انسان ها عمدتا از ضربان قلب خود آگاه نباشند، چندین اثر مرتبط با ضربان قلب گزارش شده است که بر درک آگاهانه تأثیر می گذارند.

این تیم سال گذشته نیز تحقیق کرد که نوسانات فعالیت قلب چگونه می‌تواند توانایی ما در درک آگاهانه محرک های خارجی را تعدیل کند. آن‌ها در آزمایشات دریافتند که داوطلبان طی یک مرحله از چرخه ضربان قلب ( سیستول) کمتر پالس الکتریکی ظریف را تشخیص می‌دهند.

در حین سیستول، عضله قلب منقبض می شود و خون را به داخل شریان ها می‌ریزد. بعد از این اتفاق، دیاستول رخ می دهد. قلب پس از انقباض آرام می شود و اتاق های آن بار دیگر با خون پر می شوند.

این دیدگاه علمی نشان داد که انسان درک کمتری از احساسات بدن در طول سیستول نسبت به دیاستول نشان می‌دهد.

به نظر می‌رسد زمانیکه قلب خون را پمپاژ می کند، درک ما کمتر است و اگر مستقیماً قبل از ضربان بعدی آرام شود، می توانیم احساسات را با وضوح بیشتری ثبت کنیم. ممکن است بدن این صفت را به گونه ای تنظیم کند که نبض ما به طور مداوم آزار دهنده نباشد.

محققان در مقاله جدید توضیح می دهند: این نوسانات قلبی تکرار شونده، به عنوان وقایع قابل پیش بینی درمان می شوند و توسط مغز ضعیف می شوند تا احتمال سوء استفاده از این سیگنال های خود تولید شده به عنوان محرک های خارجی به حداقل برسد. به عبارت دیگر؛ بیش از 100 بار ضربان در روز، ما فقط چیز کمی را احساس می کنیم.

انتهای پیام/