به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، نتایج حاصل از تحقیقات جدید نشان می‌دهد که هواشناسان در آینده نه تنها به پروانه ها بلکه به باکتری های ساکن در اقیانوس ها نیز باید توجه کنند.

دانشمندان اعلام کردند که این باکتری ها گازی را آزاد می کنند که نقش اساسی در تشکیل ابرها دارد.

محققان در تحقیق خود به میکروارگانیسم های تغذیه کننده از محصولات متابولیک فیتوپلانکتون های دریایی توجه کردند. این اصطلاح شامل طیف گسترده ای از جلبک های میکروسکوپی است که در کنار هم بیشتر از همه گیاهان فتوسنتز انجام می‌دهند. این بدان معنی است که ریه های واقعی زمین جنگل ها نیستند، بلکه اقیانوس ها هستند: آنها تقریباً نیمی از اکسیژن را در جو زمین تولید می کنند. فیتوپلانکتون سالانه بیش از 1.1 میلیارد تن ماده ای به نام دی متیل سولفونیوپروپیوناتیا(DMSP ) را تولید می کند.

چری گائو، دانشجوی دکتری و از محققان این گروه گفت که DMSP حدود 95درصد گوگرد باکتری های دریایی و 15درصد از نیاز مصرف کربن آن ها را برآورده می کند.

برای تبدیل DMSP به زیست توده، باکتری ها دارای دو مسیر متابولیکی متفاوت هستند: اگر آن را دمتیلات کنند هم از گوگرد و هم از کربن استفاده می کنند. با این حال، اگر آنها آن را درون چندین مولکول کوچک خرد کنند فقط از کربن استفاده می کنند. در حالی که گوگرد به شکل دی متیل سولفید (DMS) به درون جو فرار می کند.

دانشمندان اعلام کردند که DMS باعث بوی معمول دریا است. علاوه بر این نقش مهمی در تشکیل ابر به عنوان منبع هسته‌های متراکم دارد که در اطراف آن بخار آب می‌تواند چگال شود.

دانشمندان اعلام کردند که میزان تشکیل ابر در نهایت می تواند به جزئیات تعامل جلبک ها و باکتری ها در دریا بستگی داشته باشد.

انتهای پیام/