گروه دانشگاه ایسکانیوز؛ با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس کشور و ایجاد شبکه‌ای به اصطلاح شاد، تعلیم و تربیت در مناطق محروم کشور غمگین‌ترین روزهای خود را سپری می‌کند. شبکه پیام‌رسانی که به‌نظر می‌رسد در مناطق محروم بیشتر به یک شوخی شبیه است و خبری از تداوم در امر آموزش و جبران عقب ماندگی‌های تحصیلی نیست.

آقای وزیر! امروز سیستان و بلوچستان که همیشه هم ردیف با محرومیت بوده، با وجود استعدادها و ظرفیت‌های فراوان، نیازمند 20 هزار کلاس درس است تا بتواند محرومیت مدارس کپری را جبران کند.

قریب به نیمی از مدارس خشت و گلی کشور در سیستان و بلوچستان واقع شده است. سرانه فضای آموزشی که جزو مهم‌ترین شاخص‌های آموزشی است و از آن به عنوان معلم دوم یاد می‌شود، در سیستان و بلوچستان 11/3 مترمربع است و اختلاف فاحشی با میانگین کشوری دارد. به‌گونه‌ای که نیازمند 1400000 مترمربع فضای آموزشی در این استان هستیم تا به شاخص‌های کشوری نزدیک شویم.

شبکه شاد برای دانش آموزانی که در مناطق محروم و صفر مرزی با امکاناتی همچون وسایل سرمایشی و گرمایشی، میز، نیمکت و مکان ورزشی بیگانه‌اند و در مدارسی که از انشعاب آب و برق برخوردار نیستند، آموزش می‌بینند و با حداقل‌های آموزشی به تحصیل می‌پردازند، این روزها حقیقتی غریب و ناآشنا هستند.

یادمان هست آقایان مسئول خاطر نشان کردند؛ روش‌های آموزشی نباید موجب اضطراب و تشویش خاطر دانش آموزان شود؛ اما امروز شاهد هستیم روش‌های آموزشی پیش گرفته شده در وزارتخانه آموزش و پرورش در سیکل معیوب قرار گرفته است. به‌گونه‌ای که باعث تشویش خاطر و محرومیت نیمی از دانش آموزان سیستان و بلوچستانی به‌دلیل عدم اینترنت و زیرساخت‌های کافی از آموزش مجازی شده است.

آقای وزیر آموزش و پرورش اظهار دارید که شبکه دانش آموزی شاد 90 درصد پوشش دارد؛ اما شواهد حکایت از این دارد که 90 درصد مناطق برخوردار بهرمند هستند، نه 90 درصد پوشش کشوری.

اما انگار قرار نیست محرومیت و موانع تحصیلی در میان دانش آموزان سیستان و بلوچستان به پایان رسد؛ چراکه هر روز شاهد محرومیت‌ها و تبعیض‌های جدیدی هستیم. به‌نحوی که مشق محرومیت به این دانش آموزان دیکته شده است.

آقای وزیر به هنگام رای اعتمادتان از مجلس گفتید؛ امروز با مدد تکنولوژی‌های جدید می‌توان دانش آموزان محروم را از استادان و معلمان برتر و توانمندی‌های بهتر برخوردار کرد؛ اما متاسفانه نه تنها شاهد این امر نبودیم بلکه روزبه‌روز، شاهد محرومیت‌های جدیدی بودیم.

لذا انتظار داریم ضمن توجه هرچه بیشتر به این مناطق به رفع قصورات و نقایص آموزش مجازی بپردازید تا دیگر شاهد محرومیت و هدر رفت استعداهای هزاران دانش آموز به عنوان آینده سازان این مرزوبوم نباشیم.

معاون مطالبه‌گری و گفتمان‌سازی بسیج دانشجویی پردیس رسالت زهدان*

انتهای پیام/