به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، هنگامی که یک نورون روشن می شود میزان انرژی بیشتری نسبت به عملکرد رایانه ای معادل مصرف می کند. با این حال، شبکه ای از سلولهای عصبی همراه می تواند به طور مداوم در یک سطح انرژی یاد بگیرند، حس کنند و کارهای پیچیده ای را انجام دهند که در حال حاضر حتی برای پردازنده های پیشرفته نیز دست نیافتنی هستند.

محققان با استفاده از نورون های شبیه سازی شده از سیلیکون، دریافتند که محدودیت های انرژی در یک سیستم، به یک پروتکل ارتباطی پویا و از راه دور منجر می شوند که قوی تر است و نسبت به پردازنده های رایانه‌ای از نظر انرژی کارآمدتر هستند.

«Ahana Gangopadhyay» از محققان این طرح در دانشگاه واشنگتن در حال بررسی مدل‌های رایانه ای برای مطالعه محدودیت‌های انرژی در نورون‌های سیلیکونی -سلولهای عصبی مصنوعی وصل شده با سیم‌ها است که همان دینامیک و رفتار نورونها در مغز را دارند.

نورونهای سیلیکونی مانند بیولوژیکی به شرایط الکتریکی خاصی برای روشن شدن سنبله ها بستگی دارند. این سنبله ها اساس ارتباطات عصبی، پیمایش به جلو و عقب، حمل اطلاعات از نورون به نورون دیگر هستند.

محققان ابتدا به بررسی محدودیت‌های انرژی در یک نورون واحد پرداختند و سپس به تعداد آن ها اضافه کردند.

چاکرابارتی، استاد بخش سیستم و مهندسی برق اعلام کرد که راهی برای ایجاد یک کانال ارتباطی مجازی با استفاده از بعضی محدودیت های انرژی پیدا کردند.

گروهی از سلولهای عصبی تحت یک محدودیت انرژی مشترک عمل می کنند؛ بنابراین، هنگامی که یک نورون واحد روشن می شود​​، لزوماً بر انرژی موجود تأثیر می گذارد( نه فقط برای سلول‌های عصبی که به طور مستقیم به آنها متصل هستند). این تحقیقات در مجله Frontiers in Neuroscience منتشر شده است.

انتهای پیام/