باشگاه خبرنگاران دانشجویی (ایسکانیوز) - امیر کریمی

فارغ از صدرنشینی، پرسپولیس نشان داد بازی به بازی بهتر می شود. هارمونی بازیکنان با هم، در بازی دوم به مراتب بالاتر بود. وفق پذیری با شرایط قطر هم برای پرسپولیس شرایط را بهتر کرده است. البته بازیکنان ایرانی نشان داده اند که هر چقدر هم حرفه ای شوند، باز هم احساسات در ناخودآگاه آن ها بی داد می کند. اما درباره پرسپولیس این روزها، به نظر می رسد بازیکنان تازه وارد هم علاوه بر بحث فنی، در بعد روانی هم به همدلی و یک پارچگی مناسبی رسیده اند.

تیکی تاکا ایرانی

نکته ای که در مسابقات سه نماینده فوتبال ایران که تاکنون به میادین رفته اند وجود دارد، پاس های متعدد و پی در پی به سبک تیکی تاکا و شروع حمله از فاز دفاعی است.
پرسپولیس هم از این قاعده مستثنی نیست اما نکته اینجاست که اصرار بر مالکیت توپ در زمین خودی و بازیسازی از منطقه دفاعی همان قدر که خوب و شیرین است، می تواند دردسرساز باشد. بخصوص که تیم های حاضر در رقابت ها، پرس شدیدی را در دستور کار خود قرار می دهند. البته تجربه بالای مدافعین پرسپولیس همچون سید جلال حسینی و شجاع خلیل زاده در این امر، بسیار کمک حال پرسپولیس بوده است.

گل محمدی و آمار بی نظیرش

بسیاری از فوتبال دوستان، گل محمدی را مربی بازی های بزرگ و روزهای سخت نمی دانند. اما حالا این بازی های بین الملی، رشد او به لحاظ فنی را نشان می دهد. شاخصه های او را می توان در اتخاذ استراتژی مناسب و تصمیم گیری های به موقع در حین بازی بخصوص در این دو بازی آسیایی به وضوح دید. ضمن اینکه گل محمدی آمار بی نظیری هم از خود در مقابل عربستانی ها به جا گذاشته است. تیم او در چهار بازی، چهار برد را کسب کرده است و هشت گل زده و هیچ گلی را دریافت نکرده است.

نبض تیم

میلاد سرلک یکی از بازیکنان جدید پرسپولیس، در این دو بازی نمایش خیره کننده ای داشته است.
امروزه یکی از معیارهای موفقیت تیم های فوتبال، هافبک های دفاعی هستند که نبض بازی را در دست دارند و بالانس حمله و دفاع به آن ها بستگی دارد. به خصوص که در فاز انتقال دفاع به حمله، هافبک های دفاعی نقشی مهم را ایفا می کنند. این همان نکته ای است که در این سال ها در پرسپولیس و موفقیت هایش با دو هافبک دفاعی نمود عینی داشته است. حالا به هافبک های دفاعی سابق، یک تازه وارد اضافه شده است که جور مصدومیت ها و محرومیت ها را هم بکشد. بخصوص که کامیابی نیا کم کم پا به سن گذاشته و شاید نتواند همانند سال های گذشته کمک حال پرسپولیس باشد.
بنابراین رقابت کامیابی نیا، نورالهی و سرلک برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی، دیدنی خواهد بود.

بردهای اقتصادی

پرسپولیس باز هم بردی اقتصادی و با تک گل اختلاف را کسب کرد.
ظاهرا پاشنه پرسپولیس حتی در آسیا هم فعلا بر همان منوال گذشته می چرخد. البته که نباید از شرایط خط حمله و شکل جدید آن در به وجود آمدن چنین نتایجی به سادگی گذشت. اما نقش خط دفاع را هم با حضور شجاع و سیدجلال، در این بردها نمی توان نادیده گرفت. اتفاقی که در آخرین فصل حضور برانکو در پرسپولیس و قهرمانی های متعددش نیز بسیار پررنگ بود.

زیر سایه بیرانوند

شاید در مورد جایگزین بیرانوند و شایستگی آن حرف زیاد باشد. تلاش حامد لک در سال های اخیر برای نزدیک شدن به پرسپولیس بر کسی پوشیده نیست. حالا که این اتفاق میمون در زندگی ورزشی این بازیکن افتاده است، باید قدر آن را بداند و با تلاشی مضاعف خود را از زیر سایه بیرانوند خارج نماید. البته که او تاکنون در آسیا دو کلین شیت به ثبت رسانده است. اما نکته ضعف این دروازه بان، شاید بازی با پای او باشد که اتفاقا تیم یحیی به دلیل شیوه بازی اش، به این گزینه نیاز مبرمی دارد.

بشار و تغدیه روانی

برای پرسپولیس بدترین اتفاق، جدایی ترابی بود. شاید تنها راه کار برای پر کردن جای خالی او، آزاد کردن بشار رسن از حصار ساخته شده در چپ و راست میدان است. جایی که حالا رسن نشان داده است که با قدرت پا به توپ و روندگی خود و البته سرک کشیدن به نقاط مختلف، قابلیت بریدن دفاع حریف را دارد.
درضمن بشار از جمله بازیکنان است که اگر از حیث روحی و روانی تغذیه شود، قطعا تاثیرگزارتر از قبل خواهد بود. تنها نکته منفی بشار، وضعیت بدنی او می باشد که زیر فشار، مصدومیت های زیادی را هم برای او به ارمغان می آورد.

پوست انداختن پرسپولیس

در این مورد که پرسپولیس شکل و شمایل جدید پیدا کرده است، شکی نیست. این اتفاق محتملی بود که شاید دیر یا زود برای این تیم رخ می داد.
نکته مثبت برای پرسپولیس، نمایش بهتر این تیم در بازی دوم است. به نظر می رسد بازی به بازی، شرایط پرسپولیس با درک بیشتر بازیکنان، بهتر خواهد شد.

خط حمله با آل کثیر

به این تیم با این سبک بازی اگر یک طارمی یا حتی علیپور را اضافه کنید، واقعا محشر می شود. چرا که آن ها هم تجربه آسیا را داشته اند و هم شناخت تا

خط حمله پرسپولیس بیشتر از گل زدن و زهردار بودن، نقش زحمتکش بودن و دوندگی بیشتر را بازی می کند. این موضوع خود می تواند برای هر مهاجمی نکته مثبت محسوب شود. اما در هر صورت، حضور در محوطه جریمه حریف، زدن ضربات آخر و در نهایت گل زدن جزو وظایف اصلی یک مهاجم هست.
آل کثیر که شاید تنها مهاجم تخصصی ترکیب این دو بازی پرسپولیس بوده، بیشتر نقش فداکارانه ای را بازی می کند و این گونه سعی در اثبات شایستگی های خود در زمین مسابقه دارد.
برای خارج شدن از زیر سایه مهاجمین قبلی، باید از سوی کادر فنی به او، آرامش و بالا بردن اعتماد به نفس توصیه شود. شاید اگر آل کثیر یک گل بزند، از زیر تمام این فشارها خارج شود. البته او در بازی برگشت با التعاون بسیار بدشانس بود که ضربه اش به تیرک خورد و گل نشد.

تعویض ها

تعویض های تیم برانکو در اغلب مسابقات، از دقیقه ۷۵ به بعوپد شروع می شد. اما حالا در تیم گل محمدی، این اتفاق به ۷ الی ۸ دقیقه پایانی موکول شده است. ضمن اینکه حالا قانون پنج تعویض هم برای تیم ها اعمال شده که دست کادر فنی را بیش از قبل باز می گذارد. اما در کل ظاهرا کادر فنی به این سادگی ها به این امر رضایت نمی دهد. البته شاید علت این موضوع آن است که آن ها تیمی نزدیک هستند و شرایط تیم و بازیکنان را می دانند. اما در هر صورت تعویض هم می تواند راهکاری مناسب برای تغییر شرایط بازی باشد.

کناره های زمین پرسپولیس

جناحین پرسپولیس در بازی دوم به مراتب شب بهتری را پشت سر گذاشتند. به نظر می رسد نعمتی با فضا و شرایط این پست بیشتر آشنا شده است. آقایی هم دیگر استرس بازی در پرسپولیس را به اندازه بازی نخست ندارد. اما نکته قابل توجه این است که جناح چپ پرسپولیس بیشتر از راست آن در حملات شرکت می کرد و به نوعی پر کارتر بود. هر چند شاید شرایط و شرح وظایف این دو پست از طرف کادر فنی، متفاوت بوده است. بخصوص اینکه در بازی اول، پاشنه آشیل پرسپولیس پشت دفاع های کناری بود. اما در کل برای سیستم ۴_۴_۲ کلاسیک، اصولا به دفاع های کناری رونده نیاز است که به سرعت در محوطه جریمه حریف حاضر شوند. مسئولیتی که حالا بر دوش نعمتی و آقایی است.

تسویه حساب تیرک ها

پرسپولیس در بازی برگشت دوبار به تیرک زد تا حرف و حدیثی دیگر برای سعودی ها باقی نماند. تا به نوعی در تیرک هم تسویه حساب کرده باشند. توپی که آل کثیر به تیرک زد، اگر گل می شد شاید می توانست نامزد زیباترین گل این دوره هم لقب بگیرد.

کار ناتمام پرسپولیس

پرسپولیس در شکست التعاون دبل کرد. آن ها در بازی دوم بهتر از دیدار اول ظاهر شدند و مزد زحمات خود را با صدرنشینی گرفتند. اما خوابیدن در باد این برد می تواند ورق را در بازی های آینده برگرداند. چرا که دو تیم دیگر گروه هم به نتیجه ای دور از ذهن دست یافتند. پس اشباع شدن و غرور برای سرخ پوشان، مساوی است با حذف پرسپولیسی که حالا یک تنه در حال بالا نگه داشتن پرچم فوتبال ایران در آسیا است.

گروه مرگ
باخت غیر منتظره الدحیل به الشارجه، محاسبات را در این گروه تغییر داد. بعضی از تحلیلگران، این اتفاق را به نفع پرسپولیس دانسته اند. اما نکته اینجاست که حالا خود الشارجه هم شانس صعود دارد. تیمی که پرسپولیس باید در دیدار آخر، به مصاف آن رود. عملا می توان فینال این گروه را در بازی بعدی تیم ها جستجو کرد. چرا که نه الدحیل دیگر قصد باختن دارد و نه التعاون و الشارجه می خواهند فرصت صعود را از دست بدهند.

نیمه دوم های متفاوت

ظاهرا این موضوع که پرسپولیس در نیمه های دوم، عملکرد بهتری نسبت به نیمه های نخست دارد، تنها مربوط به لیگ داخلی نمی شود. هر چند که در بازی دوم، تفاوت کیفیت نمایش در دو نیمه چشمگیر نبود. اما در هر صورت، جدا از مباحث روانی و آنالیز فنی که در میان دو نیمه شرایط پرسپولیس را تغییر می دهد، نباید عملکرد خوب مربی بدنساز این تیم را فراموش کرد. پرسپولیس برخلاف بسیاری از تیم ها، در ۱۵ دقیقه پایانی افت نمی کند و تا آخرین دقیقه باز برای حمله کردن، رمق دارد.

ریکاوری و تقسیم انرژی

در بازی هایی به این شکل که با کمترین فاصله زمانی برگزار می شود، شاید مهم ترین موضوع برای یک تیم، ریکاوری آن باشد. حالا این ریکاوری هم می تواند هم از نظر روانی باشد و هم از نظر فیزیکی.
برای پرسپولیس هم بعد از دو برد متوالی، ریکاوری بدنی بسیار حائز اهمیت است. ضمن اینکه اگر پرسپولیس الدحیل را شکست دهد، بازی آخر برای آن ها به نوعی تشریفاتی می شود. بنابراین از این فرصت می توان برای استراحت دادن به بازیکنان اصلی استفاده کرد.