به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، از دورانی که دانشگاه صرفا محیط آموزشی محسوب میشد و تنها برای انتقال مفاهیم علمی کاربرد داشت سالها گذشته و آن دوران را میتوان عصر اولیه دانشگاه نامید. گرچه در ایران هنوز هم از عصر اولیه خارج نشدیم و فقط ادعاها و شعارها بهروز است؛ اما در دنیای جدید جا ماندن از اتفاقات روز، یعنی عقبماندگی چند دهه که جبران شدنش به این سادگیها نیست.
دانشگاه نسل یک کارکرد خود را به دانشگاه نسل دوم منتقل کرد و این کار تا امروز که دانشگاه نسل چهارم بهدنبال جا باز کردن در جامعه است ادامه یافته و دانشگاه در کشورهای پیشرفته و صنعتی دیگر صرفا برای انتقال مفاهیم بیروح علمی نیست. امروز دانشگاه روح دارد، دانشگاه در دنیای مدرن «جهان اول» است.
مفهوم دانشگاه مدرن با آنچه که ما در کشور میبینیم فرسنگها فاصله دارد و شاید بتوان بدون اغراق گفت که در کشور حتی کارکرد ساده، اولیه و ابتدایی دانشگاه هم از دست رفته و تبدیل به بنگاههای اقتصادی شدهاند که صرفا به فکر درآمد هستند تا آنهم در نهایت بتوانند امور جاری خود را بگذرانند و به اصطلاح ادامه حیات دهند.
به دلیل اینکه دانشگاههای ما صرفا تبدیل به دستگاه تولید مدرک و پرورش ژستهای روشنفکری شده حتی برخی نمیتوانند تصور کنند که امروز این محیط چه تاثیری میتواند در اقتصاد، فرهنگ، سیاست، جنگ و صلح و در تک تک امور جاری زندگی داشته باشد. در حال حاضر کالجها و دانشگاهها خدمات زیادی ارائه میکنند؛ از جمله تأسیس و به کارگیری انبارهای غذا، مکانی برای تهیه مواد غذایی فاسدشدنی و خودپایدار برای خانوادههایی که از عدم امنیت غذایی رنج میبرند، اتصال دانش آموزان و خانوادههای آنها به اینترنت، توزیع غذا و سایر وسایل برای جمعیت آسیب پذیر، و شاید به طرز چشمگیری، تأمین مسکن برای مدافعان سلامت.
بهروز بودن به ساختمان و خوابگاه جدید نیست که تلاش مسئولان ما همچنان در راه تامین این ابتدائیات برای دانشجویان صرف میشود حال آنکه در دنیا، دیگر از این موارد ساده عبور کردند؛ توجه کالجها و دانشگاهها نسبت به آسیبپذیری دانشجویان بیشتر شده، اعضای هیئت علمی به طور فزایندهای بر دانشجویان در مقطع کارشناسی متمرکز شدهاند و بیشتر رو به رویکرد دانشجومحوری در روش تدریس خود آوردهاند و درک بیشتری از نیازها و چالشهای مختلف دانشجویان نشان دادند.
درحالی که در دانشگاههای داخل بسیاری از دانشجویان در زمان انتخاب واحد از کندی اینترنت و سیستم مینالند و با مجازی شدن کلاسها به دلیل شیوع کرونا از قیمتهای فزایندن اینترنت گلایه دارند؛ در دنیا خدمات پشتیبانی دانشجویی در این دوران افزایش یافته است و دانشگاهها با ارائه خدمات آنلاین و گسترش ظرفیت خود سعی در برآوردهکردن نیازهای بهداشت روان، غذا، مسکن و فناوری دانشجویان دارند.
دنیای امروز، دنیای اقتصاد است و بودجه و درآمد و پول. از همین روی هم تمام نهادهای مختلفی سعی میکنند به نوعی کارکردشان را به این سمت برده و راهی برای درآمدزایی از یک سو و کمک به اقتصاد جامعه و کشورشان از سوی دیگر داشته باشند و کدام نهاد بیش از دانشگاه که محل تولید علم است میتواند بهتر از پس این کار بر بیاید؟
در شرایط شیوع کرونا که اقتصاد دنیا را زمینگیر کرد باید به فکر روزآمدسازی اقتصاد و روشهای نوین درآمدی بود که برخی دانشگاهها به فکر افتادند و راههای مختلفی را برای اینکار پیشبینی کردهاند.
از آنجا که آموزش عالی باید نقش حیاتی در بهبود اقتصاد کشور داشته باشد و به جامعه، خدمات اجتماعی ارائه کند؛ اخیرا، هاریسون کلر، کمیسر هیئت هماهنگی آموزش عالی تگزاس، گفت: اگر کالجها و دانشگاهها کمک دولتی میخواهند، بهتر است نقشی کاملاً مشهود در پیشرفت بهبودی پس از همهگیری کرونا داشته باشند.
روشهایی وجود دارد که دانشگاهها می توانند از آن در بهبودی پس از همهگیری کمک بگیرند:
کمکهای مالی به دانشجویان
اطمینان از ثبتنام مجدد و پیشرفت دانشجویان در مقاطع تحصیلی از اهمیت ویژهای برخورداراست. در طول تابستان ، بسیاری از دانشگاهها برای به حداکثر رساندن ثبتنام، شهریه را به شدت کاهش دادند، اما بازهم کافی نیست و بسیاری از دانشجویان به کمکهای مالی قابل توجهی نیاز دارند و دانشگاه ها نباید از ارائه این پشتیبانی دریغ کنند و باید برنامههای کمک مالی اضطراری 2 برابر شوند.
بالا بردن مهارت شاغلان
پیشبینی میشود بسیاری از مشاغل هرگز برنخواهند گشت، به ویژه، مشاغل مرتبط با انرژی، املاک و مستغلات تجاری و خطوط هوایی آسیب جدی خواهند دید. بعید نیست که مراجعه حضوری بانکها، شرکتهای بیمه و سایر مشاغلی که در تعامل یا ارتباط مستقیم با مشتریان هستند نیز از بین بروند.
دانشگاهها و مراکز علمی باید گزینههای مختلفی مانند برگزاری دورههای ارزان قیمت 2 تا 6 ماهه برای صدور گواهینامه و برنامههای آموزشی همسو با نیروی کار را برای شاغلان فراهم کنند. دانشگاهها باید خطوط آموزش و پرورش را تقویت کنند.
ایجاد داشبورد دادههای نیروی کار به عنوان ابزار مدیریت اطلاعات برای شناسایی شکاف مهارتها، مناطقی که در آن متقاضیان کار در حال ظهورند و الزامات آموزشی و تربیت برای واجد شرایط بودن در آن مشاغل، ابتکار عملی است که شاید می تواند مفید باشد.
در همین حال، ایستگاههای رادیویی و تلویزیونی که توسط دانشگاه اداره می شوند می توانند میزبان کلاسها و انجمنهای اجتماعی باشند. این در حالی است که اساتید میتوانند تخصص خود را به اشتراک بگذارند، تحقیقات دانشگاهی مرتبط را به طور گسترده در دسترس عموم قرار دهند و در نظرسنجی های جامعه کمک کند.
کمک به مشاغل کوچک
مشاغل به کمک دانشگاهها، طراحی مجدد برنامههای تجاری و درخواست کمک مالی و وام نیاز دارند. موسسات ثروتمندتر ممکن است وامهایی با بهره کم ارائه دهند. دانش آموزان نیز میتوانند با کمک فناوری، بازاریابی و رسانههای اجتماعی به مشاغل کوچک کمک کنند.
در حال حاضر بسیاری از فضاهای دانشگاه از جمله سالن های ورزشی و نمایش بلا استفاده هستند. این فضاها ممکن است به عنوان مراکز آزمایش، توزیع و به طور امیدوارانه، به عنوان مراکز واکسیناسیون مورد استفاده واقع شوند.
ارائه خدمات حقوقی
بحران سلامت نیاز به کمک حقوقی را تشدید کرده است. دانشگاه ممکن است قادر به ارائه پشتیبانی قانونی در برخی مسائل از جمله ورشکستگی، حقوق شهروندی، عدالت کیفری و اجتماعی، خشونت خانگی ، مزایای پزشکی و بیمه بیکاری باشد.
شیوع ویروس کرونا خسارات زیادی به آموزش عالی در سراسر جهان وارد کرده است. علی رغم تنگنای مالی، کالج ها و دانشگاه ها مسئولیت ویژه ای به عنوان موسسات غیرانتفاعی دارند تا از اخراج و کاهش شغل و بحران اقتصادی ناشی از آن در دوران همه گیری جلوگیری کنند.
انتهای پیام/
نظر شما