رقص در قرنطینه!

«ما گر زسر بریده می­ترسیدیم / در محفل عاشقان نمی­رقصیدیم»؛ این یک بیت از شعری است که میرزا آقاخان کرمانی در وصف قیام­ کنندگان انقلاب مشروطه سروده است و این روزها در توصیف ایثار و فداکاری پرستاران و پزشکانی به کار می­ رود که شجاعانه در خط مقدم مبارزه با کروناویروس حضور دارند و ایثارگرانه خدمت می­ کنند.

به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، بعد از وایرال شدن (viral در اصطلاح به محتوایی گفته می­شود که به سرعت منتشر و دیده شود) کلیپ­های رقص تعدادی از پرستاران و کادر بیمارستان که در بخش­های مربوط به بیماران کرونا به انجام وظیفه می­پردازند، حاشیه‌­هایی را ایجاد کرد که بر متن کار غلبه پیدا کرد. انتشار این کلیپ­ها بحث­های متنوع و گسترده­ای میان کاربران شبکه اجتماعی توییتر ایجاد کرد. برخی کاربران، از دلایلی چون نوعی «شادی بودن برای افزایش روحیه» و «خنثی کردن تبلیغات منفی علیه ایران» برای توجیه این حرکت استفاده می­کنند،  برخی هم با استناد به احکام شرعی این حرکت را معصیت دانسته و معتقدند نه تنها شادی حقیقی ایجاد نمیکند که موجب ضربه زدن به امنیت اخلاقی جامعه می­شود.

حکم رقصیدن

 حاشیه ­سازترین توییت را فرزند یک روحانی معروف نوشت. او نوشته بود: «در تعریف ‎رقص و حرام بودن آن یک دلیل اصلی مطرح است، که موجب برانگیختن ‎شهوت باشد. حال تو میگی اونی که با لباس پرستاری و ایزوله در حال رقص است گناه کرده!!!! به نظرم به روانشناس مراجعه کن که با هرچیزی شهوتی نشی برادر عزیز»

این کاربر (به خاطر حذف کردن توییت مذکور از انتشار اسم او خودداری می­کنیم) پیش از این هم با انتشار کلیپی از خود و همسر محجبه ­اش به دفاع از حجاب اختیاری پرداخته و حواشی را در فضای مجازی ایجاد کرده بود که البته چند ماه بعد از بابت انتشار آن کلیپ عذرخواهی کرد.

به نظر می­ رسد، این کاربر به برداشت اشتباه خود درباره حکم رقصیدن پی برده و به همین خاطر توییت را حذف کرد. نخلی یکی از فعالان فضای مجازی از جمله کاربران متعددی بود که به این توییت واکنش نشان داد و نوشت: «‏هیچ فقیهی نیست که رقص زن برای مرد نامحرم رو جایز بدونه. دیدن رقص در صورتی که تحریک نشید ممکنه حرام نباشه، اما زنی که برای مرد نامحرم برقصه مرتکب گناه شده است.»

برای روشن شدن حکم رقصیدن به ذکر نظرات چند تن از مراجع تقلید می­پردازیم؛ امام خمینی(ره): «رقصیدن خانم­ها در هر کجا اعم از مجلس عقد و عروسی و یا مولودی­ها جایز نیست، مگر رقصیدن زن برای شوهر خود.» آیت­الله وحید خراسانی: «رقصیدن مطلقا _ با قطع نظر از ترتیب هرگونه خلاف شرع و عنوان محرم دیگری ­_ بنا بر احتیاط واجب جایز نیست.» آیت ­الله مکارم شیرازی: «رقص زن جز برای همسر خود جایز نیست.» آیت­الله سیستانی و آیت­الله شبیری زنجانی هم رقص زن را فقط برای همسر خود جایز می­دانند.

آیت­ الله خامنه‌­ای در پاسخ به یک استتفتاء می­ فرمایند: رقص مرد بنا بر احتیاط واجب حرام است و رقص زن برای زنان اگر عنوان لهو بر آن صدق کند مثل این‌که جلسه زنانه تبدیل به مجلس رقص شود، محل اشکال است و احتیاط واجب در ترک آن است؛ در غیر این‌صورت هم اگر به‌گونه ‏ای باشد که باعث تحریک شهوت شده و یا مفسده‏ ای بر آن مترتب شود و یا همراه با فعل حرام (مانند موسیقی و آواز حرام) باشد یا مرد نامحرمی حضور داشته باشد، حرام است. اگر رقص زن برای شوهر یا برعکس، همراه ارتکاب حرامی نباشد، اشکال ندارد.

آنچه از مجموع نظرات فقهی برداشت می­ شود این است که فقها بر حرام بودن رقص زن در مقابل نامحرم نظر مشترکی دارند، و بیان موضوعاتی مثل پوشیده بودن چهره فرد یا اینکه چنین مواردی موجب تحریک شهوت نمی­شود، پس حرام نیست، منطبق بر احکام دینی نیست.

تاثیر گناه

برخی کاربران در توییت­های خود به آثار منفی انجام معصیت اشاره کردند. کاربری با نام آمیرزا که خود به کرونا مبتلا شده بود و بعد از طی دوره قرنطینه خانگی به سلامت رسیده است، نوشت: «لیسیدن حرم و رقص در بیمارستان دو روی سکه حماقت‌اند!»

کاربری با نام فهیمه در پاسخ به این توییت نوشت: «‏خیر! لیسیدن ضریح یعنی امکان بالای ابتلا به بیماری. یعنی خود و دیگران را به هلاکت انداختن. اما رقصیدن در بیمارستان زمان استراحت و تایم‌آف نه تنها ضرر به احدی نمی‌رساند بلکه باعث بالارفتن روحیه‌ی خدمت­گزاران جبهه‌ی درمان کشور است. مانند آن سینه‌زنان گروه‌های جهادی هنگام سیل خوزستان.»

فهیمه رقصیدن کادر بیمارستان در محل کار را با سینه­زنی و مدد گرفتن از اهل بیت(ع) توسط گروهی از جهادگرانی که به صورت داوطلبانه در مناطق سیل­زده گلستان حاضر شده بودند مقایسه کرده است. کاربر دیگری هم در پاسخ به فهیمه نوشت: ‏‎«من مشکلی با رقص که ندارم هیچ ، اتفاقا از اون خانواده های شل ایمان! هم هستیم که همه اش تو بزن و برقص هستیم ولی آخه مقایسه رقص با سینه زنی امام حسین؟؟؟»

‏‎کاربری با نام کوکب با توییت؛ «حماقت اول به خلق آسیب میزنه و حق‌الناس بر گردنت می‌افته ولی حماقت دوم باعث کم شدن استرس مردم و بیماران میشه و خدا  خودش در این مورد قضاوت می‌کنه» به مخالفت با کاربر آمیرزا­ پرداخت و او هم در پاسخ نوشت: ‏‎«حماقت دومی نیز به امنیت اخلاقی جامعه اسیب میزنه. همون خدا که گفته به جسم دیگران اسیب نزن، خودش گفته به روان خودت و دیگران هم اسیب نزن»

مصطفی که در قم زندگی می­کند و طلبه علوم دینی است، با یک توییت به این موضوع واکنش نشان داد: ‏«یک جمله از علامه طباطبایی: برگ از درخت می‌افتد در هستی تاثیر دارد، گناه تاثیر نداشته باشد؟ معتقدیم در نظام خلقت الهی، همونطور که میکروب آلودگی ایجاد میکنه، گناه هم از ریز و درشت آلودگی ایجاد میکنه، همونطور که بی مبالاتی در انتشار ویروس آلودگی ست، بی مبالاتی معنوی هم انتشار آلودگی­ست»

رقص برای شادی و روحیه­ بخشی

تعدادی از کاربران با این استدلال که رقص باعث شادی پرستاران در این شرایط سخت می­شود و برای بیماران هم روحیه­بخش است، معتقدند؛ نباید با این رفتار مخالفت شود. برخی از این افراد با این نگاه که باید به نظرات دیگران احترام گذاشت، حکم الهی را در این­باره نادیده می­گیرند. برخی هم بر این نظرند که بنا به شرایط می­توان از حکم معصیت بودن رقصیدن جلوی نامحرم و انتشار فیلم آن عدول کرد.

کاربری با لحنی کنایه­ای در توییت خود به این موضوع پرداخته و نوشت: «‏قدیما ‎پرستار با خوب شدن مریض و مریض با امیدبخشی و رسیدگی بهتر روحیه می گرفت.» ‎حسن نیز که یک روحانی فعال در شبکه توییتر است، در این­باره نوشت: «‏در احکام شرعی چیزی به اسم حکم ثانویه وجود داره، مثلا حکم اولیه ی خوردن مردار حرمته ولی در شرایط اضطراری مثل مردن از گرسنگی، حکم تغییر میکنه. روحیه دادن به بیماران، در حد اضطرار قطعا نیست. اگر هم باشه تنها راه شاد کردن مریض رقیصدن نیست»

با وجود همه این نظرات نمی­توان منکر شادی حاصل از رقص در انسان شد، همانطور که شادی و نشاط ناشی از مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر را نمی­توان نادیده گرفت. این نوع شادی که از انجام گناه در انسان ایجاد می­شود ممکن است گاهی فایده­هایی هم داشته باشد اما ضررشان برای انسان حتما بیشتر از نفعشان است. خداوند بهتر از هر انسانی می­داند که چه چیزی شادی بخش و آرامش دهنده انسان است. شادی و نشاطی که این امور به انسان می­دهد به شدت سطحی و زودگذر است و صرفا یک تسکین موقت است. شادی حقیقی برای یک پزشک یا پرستار برگرداندن سلامتی به بیمار است، شادی­ که هیچ­گاه از ذهن و روحشان پاک نخواهد شد.

خنثی ­سازی تبلیغات منفی

شیوع کرونا ویروس کوید19 در ایران با هجمه سنگین تبلیغات منفی رسانه­های معاند فارسی­زبان و برخی رسانه­های بیگانه علیه کشورمان همراه شد. این پروپاگاندای رسانه­ای علیه ایران سعی می­کند؛ سیستم بهداشت و درمان ایران را ضعیف جلوه دهد و علاوه بر ایجاد ناامیدی در میان مردم کشور، تصویر سیاهی از ایران به سایر مردم دنیا نشان دهد.

تاکید بر انتقال کروناویروس از ایران به کشور­های دیگر، آمارسازی دروغین و ارائه آن به مخاطبان خود به عنوان آمارهای واقعی مبتلایان به کروناویروس در ایران، اصرار در کاربرد کلیدواژه­های پنهان­کاری و دروغگویی در اعلام تعداد مبتلایان و جان­باختگان و سعی در ایجاد وحشت میان مردم بخشی از این تبلیغات سیاهی­ست که از سوی این رسانه­ها صورت می­گیرد.

برخی از کاربران توییتر هم با این نگاه به موضوع پرداخته­اند که انتشار کلیپ­های رقص در بیمارستان­ها موجب از بین بردن تصویر سیاهی شده که رسانه­ها از ایران ساخته­اند. علیزاده کارشناس سیاسی مقیم انگلیس از جمله کسانی است که مساله را از این زاویه دیده است و در توییتی نوشت: «رقص، تصویر ایران در ذهن مخاطب جهانی را، به­واسطه بازنمایی رسانه­ها از تدفین یواشکی و سایه مرگ در خیابان­ها و عرق کردن حریرچی، یک­دست سیاه شده بود، تلطیف کرد. این موضوع برای شما عجیب است چون رقص، به­واسطه شریعت، در ذهن شما گناه تداعی می­کند اما برای مخاطب جهانی غیر مسلمان زندگی را»

کاربری با نام هونجانی هم در اظهار نظری جالب در این­باره نوشته است: «‏این کلیپ‌های رقص ‎پرستاران به اندازه تمام موشک‌های بالستیک و نقطه زن در دنیا به ‎امنیت ملی ما کمک خواهد کرد. دنیا خواهد فهمید همه‌ی آن تبلیغات و ‎پروپاگاندا علیه ‎ایران کذب است.» به نظر می­رسد، این نوع نگاه به موضوع ساده­انگارانه باشد. اینکه رقصیدن چند پرستار را  در تامین امنیت هم­عرض موشک­های بالستیک دانسته و از تاثیر این کلیپ­ها بر امنیت ملی کشور بگوییم، همانقدر ساده­لوحانه است که دنیای امروز را دنیای گفتمان بدانیم نه دنیای موشک.

همچنین این تصور که انتشار این کلیپ­ها بتواند حجم گسترده تبلیغاتی که در رسانه­های معاند علیه ایران منتشر می­شود را در ذهن مخاطب جهانی تلطیف کند، بیشتر به خیال و وهم می­ماند. واقعیت آن است که رسانه­های جریان اصلی یا به این موضوع نمی­پردازند و یا اگر اشاره­ای به آن کنند، مساله را از جنبه­ای به نمایش می­گذارند که همان تصویرسازی سیاه در ذهن مخاطب جهانی نسبت به ایران ایجاد شود.

فارغ از این مسائل تجربه بعد از انقلاب اسلامی به ما نشان می­دهد ­آن چیزی که نگاه مردم دنیا را به سمت ایران جذب می­کند، سیاست­های حق­طلبانه و کوتاه نیامدن در مقابل ظلم دولت­های استکباری دنیاست نه پذیرفتن سبک زندگی غربی و کوتاه آمدن از باور­های دینی به بهانه تلطیف ذهنیت مخاطب جهانی.

حتی اگر فرض کنیم تصور این افراد درست باشد و تصویر سیاهی که رسانه­های خارجی از ایران در ذهن مخاطبان خود ساخته­اند، با انتشار این کلیپ­ها اصلاح یا تلطیف شده است، باید این سوال را از خود بپرسیم که مطابق سیاست­های الهی، آیا ما مجاز هستیم که از هر روشی برای پیش­برد حرف حق خود استفاده کنیم؟

نقل است که عده­ای حضرت علی(ع) را فاقد سیاست می­دانستند و دلیل­شان این بود که ایشان در رویکرد سیاسی خود با مکر و فریب و حقه­بازی مخالف بود. امام علی(ع) در این­باره می­فرمایند: «به خدا سوگند معاویه زیرک­تر از من نیست، لیکن شیوه او پیمان شکنی و گناه­کاری است و اگر نیرنگ و پیمان­شکنی ناپسند نبود من زیرک­ترین بودم» این تصور که ما با تشویق رفتاری که خلاف حکم الهی است بتوانیم حرف حق خود را به گوش دنیا برسانیم و تصویر سیاهی که رسانه­های بیگانه با پروپاگاندا از کشور ما در ذهن برخی از مردم جهان ساخته­اند را پاک کنیم نه تنها خیال خامی بیش نیست، بلکه خلاف باورهای ماست و با سیره حکمرانی اهل بیت(ع) هم همخوانی ندارد.

دامن زبساط عافیت برچیدن

در کنار همه این مسائل باید در نظر داشت که افرادی که این خطای رفتاری را مرتکب شده­اند بخش بسیار کوچکی از جامعه پرستاری هستند. دور از انصاف است که به خاطر رفتار نادرست چند نفر، ازخود­گذشتگی و ایثار فعالان حوزه بهداشت و درمان کشور به ویژه آنها که در بخش­های قرنطینه هستند به حاشیه رود. خستگی­های روحی و جسمی این افراد و اینکه آنها بیش از هر کسی در معرض خطر این ویروس هستند، قابل انکار نیست. به واقع عمل این پرستاران از جان گذشته مصداق این بیت از شعر میرزا آقاخان کرمانی است که می­گوید: «در محفل عاشقان خوشا رقصیدن / دامن زبساط عافیت برچیدن».  در این شرایط وظیفه مردم قدردانی از این قشر بوده و دولت باید با تسهیلات و امتیازاتی که در اختیار آنها قرار می­دهد اندکی از زحمات آنها را جبران کند. ضمن اینکه جامعه پرستاری، خود باید در مقابل رفتارهایی که خلاف باور و اعتقادات جامعه است، بایستد و از گسترش و نشر این رفتار­ها که نتیجه­ای جز به حاشیه راندن زحمات این قشر ندارد، جلوگیری کند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1073852

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =