به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، سرطان مغز استخوان در حال حاضر بیماری لاعلاج است که سالانه حدود ۴۰۰ نفر در نروژ به آن مبتلا می شوند. ترز استندال در NTNU اکنون دلیل مهمی برای تخریب استخوان در افراد مبتلا به این بیماری یافته است. به سادگی نوع خاصی از آب قند می تواند دارویی برای پوکی استخوان و حتی خود سرطان مغز استخوان باشد.
در داخل بدن ما برخی سلولهای شبیه چتر دریایی وجود دارد که در واقع استخوانهای ما را از بین می برد. آنها هر ساله حدود 10 درصد از توده استخوانی بدن ما را میخورند. خوشبختانه سلولهای دیگر معمولاً استخوان جدید را دنبال کرده و می سازند. در افراد مبتلا به سرطان مغز استخوان، سلولهای استخوان خوار به وجود میآیند. آنها بسیار زیاد میشوند و بیش از حد غذا میخورند. باند استخوان سازی به رغم اضافه کاری و جابجایی طولانی وقت برای بازسازی توده استخوان ندارد و بافت استخوان لخته می شود.
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان مغز استخوان اغلب به پوکی استخوان مبتلا می شوند، بیماری که زندگی با آن بسیار دردناک است. آنها گاهی فقط با چرخاندن در رختخواب دچار مهره های فروریخته یا دچار شکستگی استخوان میشوند. دهههاست که دانشمندان در سراسر جهان از خود می پرسند که علت آن چه میتواند باشد. نظریههای مختلفی مطرح شده است، اما محققان در مورد علت اصلی به توافق نرسیدهاند.
سرطان مغز استخوان تاکنون بیماری لاعلاج است. درمان های موجود می توانند عمر را طولانی کنند، اما بیماری را درمان نمی کنند.
اکنون Standal و گروه تحقیقاتی وی در مرکز تحقیقات التهابات مولکولی (CEMIR) در دانشگاه علم و صنعت نروژ (NTNU) قطعه ای از این معما را کشف کرده اند که بسیار امیدوارکننده به نظر می رسد.
آنها به این نتیجه رسیده اند که علت تخریب استخوان قند کم است. ما در مورد قندی که در کیک و بیسکویت می خوریم صحبت نمی کنیم، بلکه قندی است در ماده ای مهم که برای سیستم ایمنی بدن اهمیت دارد. برای اینکه بدانیم چطور قند با از دست دادن استخوان ارتباط دارد، باید وارد مغز استخوان شویم. این حفره نرم است که در داخل تمام استخوان های ما قرار دارد.
درون استخوان ها سلول های پلاسما قرار دارند. وقتی باکتریها یا ویروسها وارد بدن میشوند، سلولهای پلاسما کار خود را برای خلاص شدن از شر مهاجمان آغاز می کنند. آنتی بادی هایی تولید می شوند که از طریق خون آماده نبرد میشوند. تاکنون بسیار خوب است، اما در افراد مبتلا به سرطان مغز استخوان، مقدار زیادی از یک نوع آنتی بادی تولید میشود. آنتی بادی ساخته شده از سرطان نیز کاملاً بی فایده است. سرماخوردگی و آنفولانزا را از بین نمیبرد بلکه فضای زیادی را اشغال می کند و انواع دیگر آنتی بادی ها را جابجا می کند.
اگر افراد مبتلا به سرطان مغز استخوان مقدار زیادی آنتی بادی و سلول های استخوان خوار بیش از حد دارند، بنابراین باید به هم متصل شوند. جستجوی پاسخ تقریباً پنج سال بسیاری از ساعتهای کاری دانشمندان را گرفتد. کار سخت خوشبختانه بی فایده نبود و منجر به درک کاملاً جدید و اساسی شد. این یافته اکنون در مجله بیماری های خونی جهان، منتشر شده است.
اکثریت قریب به اتفاق بیماران مبتلا به سرطان مغز استخوان دچار پوکی میشوند. محققان از نمونهها آنتی بادی استخراج کرده و سلولهای استخوان خوار را در آزمایشگاه کشت دادند. هنگامی که سلولهای استخوان خور را در آنتی بادی بیماران دارای سوراخ شدن استخوان قرار دادند، متوجه شد که تعداد این سلولها افزایش مییابد. هنگامی که وی سلولهای استخوان خوار را در آنتی بادی بیماران قرار داد دید که تعداد سلولهای استخوان خوار افزایش نیافت. آنتی بادی نوعی قند را حمل می کند که به نوعی آن را «تزئین» می کند. قند در نحوه کار آنتی بادی تأثیر دارد. در افرادی که دچار از دست دادن استخوان شدهاند، دو مولکول قند در انتهای یک زنجیره طولانی درون آنتی بادی از دست رفته است.
انتهای پیام/
نظر شما