فرامز اختراعی رئیس سندیکای تولیدکنندگان مواد موثره دارویی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درباره دلایل کمبودهایی که در حوزه آنتی‌بیوتیک در کشور به وجود آمد، گفت: بیشتر کمبودهای دارویی ناشی از برنامه‌ریزی‌های نادرست در سازمان غذا و دارو است. در واقع ۹۵ درصد آنتی‌بیوتیک‌ها برای بزرگسالان و پنج درصد برای کودکان است و ما مشکلی برای تامین آنتی‌بیوتیک بزرگسالان نداشتیم و تامین آن پنج درصد هم با برنامه‌ریزی درست امکان‌پذیر بود.

بدقولی‌ بیمه‌ها در پرداخت حق داروخانه‌ها سد راه طرح دارویار / فشارها هنوز روی قشر آسیب‌پذیر جامعه وجود دارد

او افزود: مشکل تولیدکنندگان هم این بود که قیمت مشخص شده برایشان توجیهنداشت و بیشتر زیان‌ده بود. بنابراین تولیدکنندگان هم تمایل به تولید داروی زیان‌ده نداشتند. تولید مواد اولیه بیش از ۷۲ درصد نیازهای داخلی است و اگر در تولید دچار مشکل شویم امکان واردات نمونه مشابه را نداریم؛ چراکه حتی در شرایط فعلی که ارز آزاد شده هم همچین منابعی وجود ندارد و باید بر تولید داخل تمرکز کنیم.

اختراعی توضیح داد: محموله‌های وارد شده هم بسیار کوچک‌تر از نیاز کشور هستند که در شرایط خاص می‌توانند مکمل تولید باشند اما اگر تولید داخل را از دست بدهیم بدون تردید دچار بحران‌های جدی خواهیم شد. پیش از این در عین حال که واردات آزاد بوده، قیمت مواد اولیه هم آزاد بود و مصرف‌کننده وقتی می‌دید خرید داخلی توجیه ندارد مجوز واردات می‌گرفت و مشکلی هم پیش نمی‌آمد اما حالا که قیمت‌گذاری‌ها انجام شده و تولیدکننده را محدود کرده‌اند، باید قیمت را منطقی تعیین کنند.

او ادامه داد: اگر قیمت‌ها پایین باشند، شرکت‌های تولیدی محصول را عوض کرده و چیزی تولید می‌کنند که توجیهداشته باشد. در مقابل شرکت‌های مصرف‌کننده مواد اولیه، هم مجبور به واردات می‌شوند و در شرایطی که منابع مالی کافی هم ندارند. امروز شرکت‌های مصرف‌کننده برای همان ۳۰ درصدی که پیش از این وارد می‌کردند هم سرمایه در گردش ندارند.

رئیس سندیکای تولیدکنندگان مواد موثره دارویی عنوان کرد: سرمایه در گردش عدد کوچکی نیست و بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان برای تولیدکنندگان دارو و برای مواد اولیه‌سازان ۲۰ هزار میلیارد تومان نیاز است. فقط تولیدکنندگان نیاز به ۸۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات بانکی دارند. در این شرایط اگر قیمت‌ها هم منطقی تعیین نشوند، تولیدکننده مواد اولیه تولید نمی‌کنند و مصرف کننده هم مجبور می‌شود که اضافه بر قبل وارد کنند و چون سرمایه کافی موجود نیست، مجبور می‌شوند که دارو را آماده وارد کنند.

اختراعی بیان کرد: وارد کردن داروی آماده، ارزبری بسیار بیشتری دارد. قیمت آن هم بالاتر است. آنتی‌بیوتیک‌های کودکانی که وارد شد یکی پنج برابر و یکی بیش از دو و نیم برابر گران‌تر از داروی داخلی بود. چرا وقتی تولیدکنندگان داخلی نیاز به ۳۰ یا ۴۰ درصد افزایش قیمت داشتند که آن هم قابل چانه‌زنی بود، قیمت‌ها اصلاح نشدند و راضی شدند که دارو را گران‌تر وارد کنیم؟ چرا باید خودمان را در چاله خارجی‌ها بیندازیم؟! سال‌هاست که ما تحت فشار از خارج هستیم و اگر به خارج امید ببندیم امکان دارد که ما را به گوشه رینگ ببرند، دارو به ما ندهند و با کمبودهای اساسی روبه‌رو شویم.

او تاکید کرد: باید در برنامه‌ریزی نظام دارویی تغییرات اساسی رخ دهد و اتکای به تولید داخل مدنظر قرار گیرد. اتکای به تولید داخل مردم را از نظر تامین دارو در امنیت قرار می‌دهد. البته تولید از لحاظ تامین سرمایه در گردش خالی از اشکال نیست اما تعداد تولیدکنندگان زیاد است و همین تعداد بالای تولیدکنندگان یک قابلیت محسوب می‌شود و خودشان چاره‌اندیشی کرده و با همکاری بانک‌ها مشکل را حل می‌کنند.

اختراعی اضافه کرد: یکی از عوارض سنگین تغییر ناگهانی نرخ ارز این است که تولید را با ریسک تامین نقدینگی روبه می‌کند اما این قابل مدیریت است و مشکل لاینحلی نیست و بانک مرکزی هم تدابیری اندیشیده است. به هر شکل مشکلات حوزه نقدینگی قابل حل است؛ بنابراین اگر اتکا به تولید داخل در دستور کار قرار گیرد، من یقین دارم که مشکلات حل می‌شود.

خبرنگار: پرستو خلعتبری

انتهای پیام /