علی فراهانی: پدیده خشونت خانگی یکی از آسیب‌های اجتماعی جدی در ایران است و سلامت خانواده و جامعه ایرانی را با تهدید روبرو کرده است برای همین بسیاری از فعالان سیاسی، مدنی و حمایت از حقوق زنان از معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده درخواست کرده‌اند تا با توجه به آئین‌نامه روزها و مناسبت‌های خاص، برای نام‌گذاری «روز ملی مقابله با خشونت خانگی» را در تقویم رسمی کشور تلاش کند.

به گزارش ایسکانیوز؛ امضا‌کنندگان این بیانیه معتقدند درنظر گرفتن چنین روزی می‌تواند اقشار مختلف جامعه را در تمام مناطق کشور نسبت به پیش‌گیری و مقابله با خشونت خانگی حساس کند و عزمی ملی برای داشتن خانه‌هایی بدون خشونت و توام با آرامش و امنیت ایجاد کند. نامگذاری و گرامی‌داشت چنین روزی موجب گسترش فرهنگ بردباری عمومی در جامعه می‌شود و نشان‌دهنده عزم دولت در جهت حفظ حقوق شهروندی و محو خشونت از خانه‌ها است.

اما درباره ثبت روز ملی مقابله با خشونت خانگی در تقویم ملی کشور با توران ولی مراد، دبیر ائتلاف اسلامی زنان و فعال سیاسی گفتگو کردیم؛

بسیاری از فعالان مدنی و سیاسی از معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده تقاضا کرده‌اند تا یک روز را تحت عنوان روز ملی مقابله با خشونت خانگی در تقویم ملی کشور ثبت شود، نظر شما در این باره چیست؟

مقابله با خشونت خانگی یک موضوعی است که 100 درصد باید روی آن کار شود و در این خصوص حرفی وجود ندارد اما به نظر من طرح این مسئله در چنین شرایطی کار پوپولیستی‌ست بدین معنا که این اقدام نوعی سر کاری و نمایشی است. معاونت زنان ریاست جمهوری و همه دستگاه ها فعالان مدنی و... در حوزه زنان  باید کار کنند. این ها مجموعه ای هستند که قرار است برای دستیابی به اهداف فعال شوند. عالی ترین جایگاه برای سیاست گذاری و برنامه ریزی در حوزه  زنان، معاونت زنان ریاست جمهوری است تا دستگاه ها را فعال و مدیریت کند تا به آن اهداف دست پیدا کنیم.

آیا در دولت تدبیر و امید برای احقاق حقوق زنان در جامعه تلاش‌هایی شده‌است؟

نزدیک به دو سال است که موضوع خانواده در دولت تدبیر و امید تعطیل شده است. ضمن اینکه قوه مقننه هم در این خصوص مصوبه ای مطلوب و قابل درکی تاکنون نداشته است. باید همه دستگاه‌ها از جمله رسانه ها برای فرهنگسازی این موضوع فعال شوند یعنی نه ادبیات، نه سینما و هیچ نمایشی برای این موضوع اختصاص و برنامه ریزی نشده است.

به نظر شما معاون رییس جمهوری در امور زنان و خانواده از قدرت کافی برخوردار است؟

متأسفانه عمده فعالیت‌های معاونت زنان ریاست جمهوری بر نمایشگاه ها، دید و بازدیدها، سخنرانی ها، تشکیل نشست های تخصصی و ... شده است در حالی که این برنامه ها نباید در دستور کار معاونت زنان قرار بگیرد بلکه باید در برنامه های دیگر دستگاه ها باشد. بنابراین جایگاه معاونت زنان ریاست جمهوری بالاتر است و باید سیاست گذاری و برنامه ریزی‌های مدیریتی داشته باشد و متأسفانه  اقدام و رفتار شایسته ای در خور جایگاه این موضوع از سوی دستگاه های ذی ربط انجام نشده است.

آیا با ثبت شدن یک روز در تقویم ملی کشور تحت عنوان مقابله با خشونت خانگی تمام مشکلات حل خواهد شد؟

به نظر من بحث خانواده موضوعی نیست که با فضاسازی و نمایش تمام شود اما اینکه بخواهیم روزی را تحت عنوان روز مقابله با خشونت خانگی در تقویم ملی طرح و ثبت کنیم مانند آن است که بخواهیم شیپوری را از دهنه گشادش بزنیم. در خصوص فرهنگ‌گذاری و فرهنگسازی در زمینه مقابله با خشونت خانگی باید تلاش های بسیاری صورت گیرد ضمن اینکه باید قوانین موجود اصلاح تا این وضع آشفته و نابسامان حل شود. بسیاری از مشکلات خانواده ها از عدم هماهنگی و نابسامانی جامعه ناشی می شود. اگر  یک روزی را هم تحت عنوان روز مقابله با خشونت خانگی در تقویت ملی ثبت کنیم این اقدام چه سودی دارد؟! یا چه اتفاقی قرار است، رخ دهد؟ به نظر من معاونت حوزه زنان ریاست جمهوری مقصر است.

به نظر شما خشونت خانگی از کجا نشات گرفته است و آیا خلاء قانونی در این رابطه وجود دارد؟

متأسفانه خشونت خانگی سه ضلعی شده است یعنی مرد نسبت به زن،  زن نسبت به مرد، پدر و مادر نسبت به فرزند خشونت روانی، احساسی و حتی جنسی صورت می‌گیرد. به ضرس قاطع می گویم در بحث خانواده مشکلات اساسی و جدی وجود دارد و متأسفانه آسیب ها در حال دیده شدن است در حالی که برای رسیدن به یک خانواده مطلوب باید از این آسیب ها پیشگیری کنیم . وقتی زنان و دختران تحصیل می‌کنند طبیعتا می توانند در مسائل کلان اقتصادی مشارکت داشته باشند در حالی که چنین موضوعی در جامعه دیده نمی شود حتی در قرآن هم خوراک و پوشش را بر عهده زن گذاشته و هیچ گونه محدودیتی از نظر فعالیت برای زنان بیان نشده است. خشونت علیه زنان در حال تکثیر شدن است. ضمن اینکه تمام تعریفات، به تعریف غربی تبدیل شده  یعنی هیچ وقت خشونت بی حجابی برای زنان مطرح نمی‌شود. ما باید بر اساس چارچوب نظام به تعریفات اسلامی برای مقابله با خشونت خانگی بر علیه زنان برسیم ضمن اینکه علاوه بر آن سیاست گذاری و برنامه ریزی‌هایی که گفتم باید خلاء های قانونی رفع شود.

به عدم فرهنگ سازی مناسب اشاره کردید به نظر شما تا چه اندازه فرهنگ در این زمینه می تواند اثر گذار باشد؟

متأسفانه بسیاری از فیلم ها و سریال ها ساخته می شود که نه تنها مشکلات خانواده را حل نمی کند بلکه باعث ضعف بیشتر خانواده ها شده است یعنی نوعی تنش در خانواده ها به وجود آمده است و این موضوع به عدم هماهنگی دستگاه ها با یکدیگر مربوط می شود. اکثر دستگاه ها به طور شخصی و سلیقه ای رفتار می کنند. در سه دهه گذشته اقدام قابل توجه و مناسبی برای سیاست گذاری در حوزه زنان و مقابله با خشونت خانگی انجام نشده است. یعنی در این سه دهه همه حرف ها و وعده ها شعاری، نمایشی و سرکاری بوده است. ضمن اینکه معاون رئیس جمهور در حوزه زنان فراموش کرده که کار اجرایی دارد و در جایگاه مدنی قرار گرفته است و می گوید این کار بشود، آن کار نشود در حالی که چنین رفتارهایی درست و مناسب نیست.

چه راهکار و راه حلی برای مشکلات پیش آمده در حوزه زنان و خانواده دارید؟

مشکل ما باید زیر ساختی حل شود تنها راه حل این موضوع سیاست گذاری و برنامه ریزی در همه ابعاد کلان، میان مدت و بلند مدت است تا دستگاه ها را  برای اجرای سیاست گذاری و برنامه ریزی فعال و موظف کند و از آن طرف معاونت زنان ریاست جمهوری باید این سیاست و برنامه ریزی ها را مدیریت کند تا رفع مشکل و رفع آسیب ها و برای رسیدن به یک خانواده مطلوب محقق شود به نظر من تنها راه حل این مشکل از این طریق امکان پذیر است. متأسفانه تمام سخنان و سیاست گذاری ها شعاری شده است. موضوع زنان و خانواده در سطح فرا جناحی و ملی قرار دارد. معاونت زنان موظف است تا دستگاه های پژوهشی و آموزشی را فعال و از کارشناسان و نخبگان ملی در این زمینه دعوت کند تا این مشکل  رفع شود در حالی که این اقدامات را باید در گذشته انجام می دادند و انجام ندادند. کلیه اشخاص و دستگاه هایی که در حوزه زنان فعالیت می کنند در طول این 30 سال کلاً روند ضد زنانه داشته اند.  متأسفانه فعالان زن و مدنی بحث زنان و خانواده در جامعه را  به دولت پاس می دهند و از آن طرف دولت هم  به مجلس پاس می دهد.

20102